دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا


تنها صداست‌ که‌ می‌ماند


تنها صداست‌ که‌ می‌ماند
رادیو تنها وسیله‌ ارتباط‌ جمعی‌ است‌ که‌ استفاده‌ از آن‌ مانع‌ فعالیت‌ جمعی‌ نمی‌شود و هر فرد می‌تواند حین‌ راه‌ رفتن‌ و دویدن‌ در خیابان‌، ایستادن‌ در اتوبوس‌ یا هنگام‌ خرید از یک‌ فروشگاه‌ به‌ برنامه‌ رادیویی‌ مورد علاقه‌ خود گوش‌ دهد.
اما استفاده‌ از سایر وسایل‌ ارتباط‌ جمعی‌ نظیر تلویزیون‌، سینما و روزنامه‌ همه‌ حواس‌ را جلب‌ می‌کند. در حالی‌ که‌ رادیو تنها حس‌ شنوایی‌ را به‌کار می‌گیرد.
در گذشته‌ نیز کارشناسان‌ ارتباطات‌ یکی‌ از مزیت‌های‌ رادیو را قابلیت‌ تحرک‌ آن‌ می‌دانستند.
هادی‌ رستگار راننده‌ تهرانی‌ درباره‌ رادیو می‌گوید: چون‌ اوقات‌ زیادی‌ را در ماشین‌ می‌گذرانم‌، همیشه‌ رادیو گوش‌ می‌کنم‌. فکر می‌کنم‌ اطلاعاتی‌ که‌ رادیو به‌ انسان‌ می‌دهد بسیار بیشتر از رسانه‌های‌ دیگر نظیر تلویزیون‌ و روزنامه‌ها است‌. چون‌ بسیار به‌ روزتر و دقیق‌تر است‌.
همچنین‌ هنگام‌ گوش‌ کردن‌ به‌ رادیو افراد می‌توانند به‌ کارهایشان‌ نیز برسند. حتی‌ موزیک‌ قابل‌ دسترسی‌ آن‌ نیز می‌تواند در روحیه‌ افراد تاثیر مثبتی‌ داشته‌ باشد.
نازنین‌ رحمانی‌ دانشجو نیز می‌گوید: زمان‌ من‌ برای‌ گوش‌ دادن‌ به‌ رادیو اندک‌ است‌، به‌ همین‌ دلیل‌ سعی‌ می‌کنم‌ هنگام‌ رانندگی‌ چند دقیقه‌یی‌ به‌ برنامه‌های‌ رادیویی‌ گوش‌ کنم‌. گاهی‌ اوقات‌ با صدای‌ بلند گوینده‌ که‌ آگهی‌ تبلیغ‌ می‌کند، موج‌ رادیو را عوض‌ می‌ کنم‌ یا اصلا از گوش‌ دادن‌ به‌ رادیو منصرف‌ می‌شوم‌ و ترجیح‌ می‌دهم‌ پخش‌ ماشین‌ را روشن‌ کنم‌. به‌ نظر من‌ رادیو می‌تواند مسائل‌ جالب‌تری‌ را عنوان‌ کند ولی‌ بیشتر مواقع‌ برنامه‌های‌ رادیویی‌ یک‌ روال‌ عادی‌ را طی‌ می‌کنند و حتی‌ در یکسری‌ برنامه‌ها از چند سال‌ پیش‌ تاکنون‌ هیچ‌ تغییری‌ مشاهده‌ نشده‌ است‌.
کیوان‌ محمدی‌ ، شهروند ۲۵ ساله‌ می‌گوید: من‌ در یک‌ مقطعی‌ خیلی‌ زیاد به‌ برنامه‌های‌ رادیویی‌ گوش‌ می‌کردم‌، زمانی‌ که‌ برای‌ کنکور درس‌ می‌خواندم‌ و شب‌ها بیدار می‌ماندم‌، برنامه‌های‌ شبانه‌ رادیو را گوش‌ می‌کردم‌.
رادیو یکسری‌ جذابیت‌هایی‌ دارد که‌ هیچ‌ وقت‌ تلویزیون‌ نداشته‌ است‌ و ارتباطی‌ که‌ من‌ با صدا برقرار می‌کردم‌ بیشتر از ارتباطی‌ بود که‌ می‌توانستم‌ با تصویر برقرار کنم‌. رادیو ویژگی‌های‌ بسیاری‌ دارد و برای‌ من‌ که‌ دوستدار موسیقی‌ هستم‌، پخش‌ موسیقی‌ از ویژگی‌های‌ منحصر به‌ فرد آن‌ است‌ که‌ تلویزیون‌ این‌ ویژگی‌ را ندارد. رادیو فضایی‌ را در ذهن‌ آدم‌ ایجاد می‌کند که‌ دلبستگی‌ و وابستگی‌ خاصی‌ را به‌ همراه‌ می‌آورد و بعد از مدتی‌ انسان‌ احساس‌ می‌کند اگر یک‌ روز به‌ رادیو گوش‌ نکند، چیزی‌ را گم‌ کرده‌ است‌.
صفورا طهماسبی‌، خانه‌دار ۴۰ ساله‌ نیز می‌گوید: اوایل‌ وقتی‌ بچه‌ها سر کار می‌رفتند و من‌ در خانه‌ تنها می‌ماندم‌ برای‌ اینکه‌ تنها نباشم‌ به‌ برنامه‌های‌ رادیو گوش‌ می‌دادم‌ ولی‌ به‌ مرور زمان‌ این‌ قضیه‌ تبدیل‌ به‌ سرگرمی‌ و یک‌ عادت‌ شد و حالا هر روز صبح‌ که‌ از خواب‌ بیدار می‌شوم‌ و بچه‌ها را روانه‌ مدرسه‌ می‌کنم‌ رادیو را روشن‌ می‌کنم‌ و کارهای‌ روزانه‌ام‌ را انجام‌ می‌دهم‌.
ویژگی‌ جالبی‌ که‌ رادیو را نسبت‌ به‌ رسانه‌های‌ دیگر در اولویت‌ قرار می‌دهد این‌ است‌ که‌ اطلاعات‌ بسیار خوبی‌ را در قالب‌ فشرده‌ و در زمان‌ کم‌ در اختیار افراد قرار می‌دهد و بازدهی‌ بسیار بالایی‌ نیز دارد.
شهین‌ غلامی‌ معلم‌ درباره‌ کاربردهای‌ رادیو می‌گوید: باید بچه‌ها را به‌ ارتباط‌ با رادیو، ترغیب‌ کنیم‌ و از آنها بخواهیم‌ مطالب‌ مهمی‌ را که‌ در روز از رادیو فرا گرفته‌اند در دفترچه‌یی‌ کوچک‌ یادداشت‌ کنند و آنها را سر کلاس‌ بخوانند. من‌ گاهی‌ اوقات‌ که‌ وقت‌ اضافی‌ سر کلاس‌ دارم‌ رادیویی‌ کوچک‌ برای‌ بچه‌ها می‌آورم‌ و آن‌ را روشن‌ می‌کنم‌ و از دانش‌آموزان‌ می‌خواهم‌ با دقت‌ به‌ حرف‌های‌ گوینده‌ رادیو توجه‌ کنند و برداشت‌هایشان‌ را برای‌ من‌ و دوستانشان‌ بازگو کنند.
این‌ کار به‌ بچه‌ها جرات‌ می‌دهد تا درباره‌ موضوعات‌ متفاوت‌ اظهارنظر کنند و گوینده‌های‌ بسیار خوبی‌ در آینده‌ شوند و همچنین‌ قدرت‌ شنوایی‌ و ادراک‌شان‌ نیز بالا می‌رود.
شادی‌ محسنی‌ ۱۰ ساله‌ نیز در این‌ باره‌ می‌گوید: من‌ هر شب‌ با قصه‌ شب‌ که‌ ساعت‌ ۹ از رادیو پخش‌ می‌شود خوابم‌ می‌برد. خانمی‌ که‌ قصه‌ می‌گوید بسیار زیبا و با هیجان‌ داستان‌ را برای‌ بچه‌ها بازگو می‌کند و من‌ هر شب‌ یک‌ چیز تازه‌ و نو یاد می‌گیرم‌. بخاطر همین‌ همیشه‌ دوست‌ دارم‌ شب‌ها قصه‌ گوش‌ کنم‌.اوایل‌ در اتاق‌ خوابم‌ رادیو نداشتم‌، در روز تولدم‌، مامان‌ و بابا به‌ من‌ یک‌ رادیوی‌ کوچک‌ و زیبا هدیه‌ کردند که‌ خیلی‌ خوشحال‌ شدم‌ و الان‌ رادیو را بالای‌ تختم‌ می‌گذارم‌ و برنامه‌های‌ آن‌ را گوش‌ می‌کنم‌. گاهی‌ اوقات‌ نیز در مدرسه‌ داستان‌هایی‌ را که‌ شنیده‌ام‌ برای‌ دوستانم‌ تعریف‌ می‌کنم‌.
سهیلا محمودی‌ که‌ در خوابگاه‌ دانشجویی‌ زندگی‌ می‌کند، می‌گوید: من‌ همیشه‌ اخبار را از رادیو گوش‌ می‌دهم‌، حتی‌ گاهی‌ اوقات‌ که‌ فوتبال‌ پخش‌ می‌شود با دوستانم‌ در یک‌ اتاق‌ جمع‌ می‌شویم‌ و نتیجه‌ فوتبال‌ را از رادیو دنبال‌ می‌کنیم‌. در مواقعی‌ نیز که‌ درس‌ ندارم‌ و احتیاج‌ به‌ همدم‌ پیدا می‌کنم‌ رادیو را روشن‌ می‌کنم‌ و برنامه‌های‌ جالبش‌ را گوش‌ می‌کنم‌.
هر روز نیز به‌ رادیو و برنامه‌های‌ آن‌ بیشتر وابسته‌ می‌شوم‌. در آموزش‌ دانشگاه‌ نیز مسئولان‌ به‌ رادیو گوش‌ می‌دهند، گاهی‌ اوقات‌ که‌ از کنار آموزش‌ رد می‌شوم‌، دوست‌ دارم‌ چند لحظه‌یی‌ پشت‌ در بایستم‌ و به‌ رادیو گوش‌ کنم‌.
علی‌ حامدی‌ شهروند ۵۰ ساله‌ می‌گوید: جوان‌های‌ امروزی‌ بیشتر مشتاق‌ شنیدن‌ موسیقی‌ پاپ‌ و سروصدا هستند و علاقه‌یی‌ به‌ گوش‌ دادن‌ به‌ رادیو از خود نشان‌ نمی‌دهند. آنها تا سوار ماشین‌ می‌شوند یک‌ نوار در پخش‌ می‌گذارند و آلودگی‌ صوتی‌ تولید می‌کنند و اعصاب‌ دیگران‌ را خرد می‌کنند، در صورتی‌ که‌ رادیو برنامه‌های‌ جالب‌ و شنیدنی‌ دارد که‌ اطلاعات‌ جوان‌ها را افزایش‌ می‌دهد و می‌توان‌ بسیاری‌ از عادات‌ و رسوم‌ گذشته‌ را از دل‌ حرف‌های‌ گوینده‌ بیرون‌ کشید.
رادیو پر از جنبش‌ و تحرک‌ است‌. فقط‌ گاهی‌ آگهی‌های‌ بسیاری‌ که‌ در بین‌ برنامه‌ها پخش‌ می‌شود شنونده‌ را مجبور می‌کند موج‌ دیگری‌ را انتخاب‌ کند و این‌ به‌ یک‌ برنامه‌ رادیویی‌ پرمحتوا و جالب‌ که‌ شنونده‌های‌ بسیار زیادی‌ دارد لطمه‌ وارد می‌کند.
با این‌ حال‌ فکر می‌کنم‌ رادیو رسانه‌یی‌ پویا و پرتحرک‌ است‌ که‌ می‌تواند در تنویر افکار عمومی‌ نقش‌ بسیار پررنگی‌ داشته‌ باشد و موجب‌ هدایت‌ جوان‌ها به‌ قله‌های‌ سعادت‌ شود.

کتایون‌ دارابی‌
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید