کار دیگری نیست آقای رئیس جمهور

متاسفانه یا خوشبختانه به لطف پیشرفت علم در جهان معاصر اخبار و گفته های بزرگان تمامی عرصه ها ثبت و ضبط می شود و موجب می شود که دیگر تنها به حافظه تاریخی یک ملت بسنده نکرد، بلکه در مواقع حساس به منابع ثبت شده سر زد و گذشته ها را مرور کرد. از این رو می خواهم در این مجال نگاهی به سخنان آقای احمدی نژاد در دوران تبلیغات انتخابات دولت نهم بیندازیم تا یکی از خبرهایی که در چند روز گذشته منتشر و شاید برای خیلی ها هم عجیب نبود، مختصری بررسی کنم.
یکی از شعارهای احمدی نژاد در دوران تبلیغات برای انتخابات ریاست جمهوری جلوگیری از ملوک الطوایفی شدن دولت و همچنین جلوگیری از چند شغله بودن مسوولان نظام در نهادهای اجرایی کشور بود.
در این باره احمدی نژاد در ضمن پرخاش به دولت های پیشین، به حامیانش وعده هایی داد که از جمله آنها این بود که در صورت بر کرسی نشستن وی دیگر شاهد باز شدن پای نزدیکان مسوولان به حیطه کارهای اجرایی نخواهد شد و در همین راستا او در سخنرانی تعیین کابینه در مجلس اظهار داشت که از این پس من دایره مدیران کشور را می شکنم و نخواهم گذاشت که سمت های مدیریتی کشور تنها در اختیار افرادی خاص باشد.
این اظهارات امروز با تناقض های فاحشی روبه رو است. این تناقض ها به قدری پررنگ و چشمگیر است که نه تنها باعث درآمدن صدای مخالفان دولت نهم شده که حتی در میان حامیان رئیس جمهور هم نگرانی های آشکاری ایجاد کرده است. برای بررسی این تناقضات می توان به یکی از خبرها ی روز گذشته درباره غلامحسین الهام که یکی از افراد بسیار نزدیک به شخص رئیس جمهور است ، اشاره کرد. خبری که دیگر تعجب برانگیز نیست.
زیرا در طول دو سال گذشته مسوولیت های متعددی داشته است و در اتفاقی عادی مقام دیگری هم به دست آورد. خبر این بود که غلامحسین الهام به عنوان رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز منصوب شد. این خبر شاید با رفتاری که از دولت نهم در دو سال گذشته معمول شده در تناقض نباشد، اما به کل با اصالت شعارهای احمدی نژاد در دوران انتخابات دولت نهم در تضاد فاحش است.
اکنون اگر تنها نگاهی زودگذر به مشاغلی که غلامحسین الهام در آنها صاحب پست است داشته باشیم، خواهیم دید که شعارهای آقای احمدی نژاد تنها در همان حد شعار باقی مانده و نه فقط عملی نشده که در تضاد با آن شعارها قرار گرفته است و الهام از یک سو سخنگوی دولت است و در شورای نگهبان یکی از اعضای حقوقدان است و از سوی دیگر وزیر دادگستری دولت نهم است.
عضو شورای انتشار افکار احمدی نژاد و از اساتید دانشگاه تهران و اکنون در روزهای گذشته از سوی رئیس جمهور حکم ریاست ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز را گرفته است.
نخستین پرسشی که در ذهن یک انسان منطقی در برابر تمام پست های الهام نقش می بندد این است که مگر یک انسان چقدر توانایی جسمی و فکری دارد که می تواند از پس این همه مسوولیت آن هم در سطح مدیریت کلان برآید؟ آیا در سرزمینی که اکثریت مردمش را جوانان تحصیلکرده تشکیل می دهند، افرادی حضور ندارند که توانایی تجربه در این پست ها را داشته باشند. این در حالی است که شخص رئیس جمهور قائل به جوانگرایی در حیطه مدیریت های اجرایی بوده اند.
این به آن معنا نیست که الهام در سن کهولت است یا اینکه توانایی ندارد، ولی در زمانی که یکی از مهمترین معضل های این جامعه مشکل بیکاری و فقر اشتغال است، چگونه می توان پذیرفت که در دولت مهرورز و عدالت گرای نهم یک فرد صاحب شش شغل رسمی باشد. حال باز هم این هشدار را که بسیار هم جدی است، به مسوولان نظام باید داد که با توجه به در پیش گرفتن مسیری خلاف جریان شعارهای داده شده از دولت احمدی نژاد که در سطوح مختلف کم هم نبوده، این ترس به وجود می آید که جامعه - خصوصاً افراد مشارکت کننده در عرصه های سیاسی- از این پس با نوعی بی اعتمادی مواجه می شوند که دیگر آن انگیزه های لازم را برای مشارکت از دست می دهند.
بار دیگر باید گفت که شعار و وعده شکستن دایره مدیریتی از سوی احمدی نژاد نه تنها عملی نشده که شدت هم یافته است. مثال پست های غلامحسین الهام شاید نزدیک ترین فرد به شخص احمدی نژاد فقط یکی از مثال هایی است که می توان در حیطه دولت نهم آورد.

علیرضا فراهانی

منبع : روزنامه اعتماد