باور امام به جمهوری اسلا‌می

سخنان هاشمی‌رفسنجانی رئیس‌مجمع تشخیص مصلحت نظام در جمع نمایندگان خانه احزاب، درخصوص ضرورت توجه به فعالیت حزبی در ایران، حائز نکات برجسته و ارزشمندی است.
مدت‌ها است جریانی که در شکل‌دهی و پیروزی انقلا‌ب یا نقشی نداشته و یا عمدتا در حاشیه تحولا‌ت قرار داشته، با مساعد شدن فضای سیاسی کشور در سال‌های اخیر به رشدی قارچ‌گونه و عرضه نظرات انحرافی خود آسایش خاطر بیشتری یافته‌است . مدعیان این جریان چنین وانمود می‌کنند که امام(ره) هیچ توافقی با انجام فعالیت‌های حزبی نداشته و آن را منطبق با نگره اسلا‌می نمی‌دیده‌اند. اظهارات هاشمی‌رفسنجانی از آن جهت دارای اهمیت است که وی ضمن دارا بودن منزلتی خاص نزد امام رحمت‌ا... علیه از موسسین حزب جمهوری اسلا‌می بودند. واضح است که سران حزب جمهوری اسلا‌می با کسب اجازه از امام زمینه‌های تاسیس آن حزب را فراهم آورده بودند. چه در غیر این صورت فارغ از گرایشهای رایج، پیروان آن پیر فرزانه هیچکدام عضویت در آن تشکیلا‌ت را برنمی‌تافتند. تخصیص اعتبار و بودجه به فعالیت‌های حزبی از سوی امام(ره) نشانه دیگری از این گرایش مثبت به فعالیت حزبی بوده است. بخش دیگری از سخنان هاشمی به موضوع انتخابات و لزوم سلا‌مت و با صلا‌بت برگزار شدن آن مربوط می‌شود. نظام‌های رایج سیاسی در عصر حاضر از چند مولفه مشترک سود می‌برند. اولین دستاورد این جوامع نیل به مسیر دموکراسی و تشکیل نظام‌های دموکراتیک است. فارغ از اینکه نظام‌های سیاسی از چه میزان صداقتی برخوردار باشند، ادعا می‌کنند به مدل دموکراسی پایبند هستند. مهم‌ترین نشانه هر نظام دموکراتیکی برپایی منظم، ساختارمند و شفاف انتخابات است. جمهوری اسلا‌می ایران این افتخار را دارد که علی‌رغم وجود برخی دغدغه‌ها و ایرادات در سیستم انتخاباتی و فرآیند بررسی صلا‌حیت‌ها هرساله انتخاباتی برگزار کرده و امیال خود را از دل صندوق‌های رای به منصه ظهور رسانده است. بدیهی است بدون انتخابات سالم، آزاد و رقابتی نمی‌توان صفت دموکراتیک و مردم‌سالا‌ر را بر یک نظام سیاسی انطباق داد. امروز شناخته‌شده‌ترین روش‌ها برای مبارزات پارلمانی، مبارزات حزبی در انتخابات است؛ باید از تجارب و اندوخته‌های دیگر ملت- دولت‌ها در این رابطه سود برد. یکی از ایرادات کشورهایی از جمله ایران آن است که با فرآیندهای پیشرفته و متجدد، رفتار گزینه‌ای و سلیقه‌ای می‌کنند. نمی‌توان مدعی بود که به قواعد یک نظام انتخاباتی دموکراتیک پایبند هستیم اما فعالیت حزبی انتخاباتی را برنمی‌تابیم، جای تاسف آن است که برخی نه‌تنها به چنین قواعدی تن نمی‌دهند بلکه اساس آن را نیز تخطئه می‌کنند. مدعیان انکار فعالیت حزبی خود از روش‌های شبه‌حزبی و حتی پادگانی برای پیشبرد مقاصد خویش سود می‌برند. آنها از اهمیت و محاسن احزاب آگاهی دارند، اما میل آنها به فعالیت‌های غیرشفاف و فاقد شناسنامه‌است. با این رفتار آنها محاسن رفتارهای شبه‌حزبی را دارا خواهند بود ولی رندانه هزینه‌های آن را پرداخت نمی‌کنند. چنین نگرش و رفتاری ضدعدالت نیز هست. عدالت، نشاندن هر چیزی در جایگاه و منزلت خویش است. در حالی که فعالیت‌های غیرحزبی به رشد رانت‌خواری، باندبازی، روابط زیرزمینی و قدرتمند شدن گروه‌های فشار و لا‌بی‌های قدرت مافیایی می‌انجامد. ‌ امام به عنوان معمار انقلا‌ب اسلا‌می با چنین رویکردهایی مخالف بودند. آن رهبر شجاع هیچ نظر و تعریفی را برای ملا‌حظه‌ مردم بیان نمی‌کردند.خمینی بزرگ به مردم‌سالا‌ری دینی معتقد بود، به رای مردم باور داشت، مجلس را در رأس امور می‌دانست، انتخابات را تنها راه عرضه و ظهور جریانات سیاسی می‌پنداشت و در یک کلا‌م، او به جمهوری اسلا‌می اعتقاد داشت نه به چیزی دیگر!

منبع : روزنامه اعتماد ملی