آژیر قرمز برای اینترپل!

صدور رای «وضعیت قرمز» برای چند مقام پیشین ایرانی در مجمع عمومی پلیس بین الملل (اینترپل) به اتهام دخالت در انفجار مقر یهودیان در پایتخت آرژانتین در سال ۱۹۹۴ چه پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت؟
قبل از این سئوال ، پرسش مهم دیگری که وجود دارد این است که اصولا" این رای تا چه اندازه دارای بار حقوقی است و چه ضمانت اجرایی برای آن قابل تصور است؟
طبعا" به لحاظ تبلیغاتی و سیاسی ، صدور این رای برای آمریکا و خصوصا" صهیونیست ها یک پیروزی در برابر ایران قلمداد می شود. اما اینکه چنین رایی به لحاظ حقوقی بتواند مبنای یک فشار جهانی بر ایران باشد به شدت محل تردید است. بار حقوقی این رای فی الواقع نمی تواند فراتر از قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل باشد که تاکنون علیه ایران صادر شده است.
در اولین قطعنامه شورای امنیت درباره پرونده هسته ای ایران ، چند مقام ایرانی از جمله محمدباقر ذوالقدر جانشین سابق فرمانده سپاه پاسداران به اسم و رسم مورد اشاره قرار گرفته و کشورهای عضو سازمان ملل از پذیرش این افراد منع شده بودند. اما حدود یک هفته بعد از این قطعنامه ، ذوالقدر به عنوان جانشین وزیر کشور ایران رسما" در صدر هیاتی به روسیه - یعنی یکی از اعضای دائمی شورای امنیت و امضا کنندگان قطعنامه مذکور- سفر کرد و خبر آن نیز در رسانه ها منتشر شد!
همین سفر کافی بود تا به دنیا ثابت شود که قطعنامه شورای امنیت علیه ایران هیچ ضمانت اجرایی ندارد و آمریکا از این قطعنامه جز به عنوان حربه ای سیاسی و تبلیغاتی نمی تواند استفاده کند.
کمااینکه در قطعنامه دوم هم به تحریم هایی علیه ایران صراحتا" اشاره شد اما در نهایت به دلیل عدم همراهی سایر کشورها ، آمریکا مجبور شد به صورت یکجانبه علیه ایران اعمال تحریم کند.
البته این تنها ایران نبوده که به دلیل منافع خود زیر بار قطعنامه های شورای امنیت نرفته است. خود آمریکا و رژیم صهیونیستی نیز بارها و بارها به دلیل عدم مغایرت قطعنامه های شورای امنیت با منافعشان ، به این قطعنامه ها بی توجهی کرده و یا اصولا" کل سازمان ملل و شورای امنیت را دور زده‌اند.
مجمع عمومی پلیس بین الملل (اینترپل) قطعا" دارای قدرت و اتوریته ای فراتر از شورای امنیت نیست. این مجمع تاکنون کمتر به مسائل سیاسی وارد شده بود و طبق اساسنامه نیز حق ورود به این گونه مسائل را ندارد اما اکنون که با فشار آمریکا و صهیونیست ها وارد دعوایی پیچیده شده که حتی دولت مدعی یعنی آرژانتین نیز ثبات چندانی بر روی آن نداشته است ، تنها ضرر و زیان اعتباری و حقوقی متوجه خود ساخته است.
پرونده دستمالی شده «آمیا» آنچنان برای صهیونیست ها رسوایی به بار آورده که حتی بازماندگان قربانیان یهودی این پرونده ، دولت آرژانیتن را به فساد و فرافکنی در قبال آن متهم می کنند و معتقدند که حکام بوئنس آیرس برای شانه خالی کردن از مسئولیت خود در این باره فرافکنی نموده و پای کشورهای دیگر از جمله ایران را به آن وارد می کنند.
رسوایی قاضی گالیانو که رشوه دادن صهیونیست ها به او برای متهم کردن ایران افشا شد و همین امر موجب برکناری وی گردید ، از کفر ابلیس هم مشهورتر است و برای افکار عمومی دنیا و آرژانتین و حتی خود بازماندگان یهودی پرونده شکی باقی نگذاشته است که صهیونیست ها در این ماجرا به دنبال اهداف سیاسی خود هستند.
وارد کردن مجامع حرفه ای و حقوقی بین المللی به مسائل و مشاجرات سیاسی ، بازی مشمئز کننده ای است که متاسفانه آمریکا و رژیم صهیونیستی با برخورداری از اهرم های فشار خود به آن دست می زنند و این موضوع جز بی اعتبار کردن این مجامع به چیز دیگری منجر نمی شود. کمااینکه آمریکایی ها در موضوع هسته ای ایران نیز ، آژانس بین المللی انرژی هسته ای را یک چندی وارد این بازی کردند و اکنون تلاش های مدیر کل این آژآنس برای خروج از این بازی بی اعتبار کننده ، با فشار مضاعف آمریکا و اسرائیل مواجه شده به گونه ای که اخیرا" یکی از مقامات صهیونیست رسما" خواستار عزل البرادعی شد و او را مهره ایران نامید!
قطعا" پلیس بین الملل (اینترپل) نیز چندی بعد درخواهد یافت که به چه قیمت گزافی خود را ملعبه دست آمریکا و صهیونیست ها کرده است و چگونه اعتبار حقوقی و فنی خود را با ورود به این بازی سیاسی از دست داده است. رای صادره در مجمع عمومی این نهاد بین المللی ، قبل از آنکه اعلام وضعیت قرمز برای چند مقام پیشین ایران باشد ، آژیر قرمزی است که برای اعتبار و حیثیت این نهاد حقوقی به صدا درآمده است.

پایگاه خبری جهان
مرتضی صلاحی

منبع : سایت بصیرت