ایران با سلاح هسته ای به دنبال چیست؟

ایران که دارای مرز مشترک هزار کیلومتری با پاکستان است علاوه بر سلاح هسته ای در موارد دیگری هم با این کشور به رقابت پرداخته است. این دو کشور که در همسایگی یکدیگر قرار دارند دارای زمینه های بسیاری برای رقابت با هم هستند. در این میان ایران امیدوار است سلاح های هسته ای نقش بازدارندگی ایفا کرده و مانع حمله به این کشور شوند.
اما با توجه به برخی پیش بینی ها که از دستیابی ایران به سلاح های هسته ای طی ۱۰ سال آینده خبر می دهند، گفته می شود مهم ترین سلاح ایران هم چنان نفت خواهد بود. زیرا با تولید ۴ میلیون بشکه ای نفت، تهران قادر به ایفای نقش در بازار بر سر قیمت گذاری و تاثیر گذاردن بر آن در جهان است. به گونه ای که ایران می تواند قیمت ها را افزایش دهد. البته این ذهنیت وجود دارد که ایران با به دست آوردن پول بیشتر از طریق فروش نفت می تواند برنامه های هسته ای خود را به پیش ببرد. به همین دلیل نفت مهم ترین ابزار ایران در جهان به شمار می رود.
اگر من یکی از اعضای تیم های مذاکره آمریکا و یا اتحادیه اروپا بودم نسبت به فعالیت های هسته ای ایران چندان اعتراض نمی کردم به این دلیل که احداث راکتور اتمی و غنی سازی اورانیوم بسیار هزینه بر است خصوصا زمانی که قرار باشد از ترس حملات هوایی این تاسیسات در زیرزمین احداث شود. در این شرایط ۱۰ سال طول خواهد کشید تا ایران به اهداف خود دست بیابد و هزینه آن نیز با توجه به شرایطی که وجود دارد بسیار بالا خواهد بود.
در پایان هم ایران در بهترین شرایط، در موقعیتی نظیر همسایه خود پاکستان یا اسرائیل قرار خواهد گرفت.
ایران در آن شرایط ممکن است به سلاح هسته ای دست بیابد ولی سئوال این است که این مسأله با چه هزینه ای صورت خواهد گرفت؟ اما در آن صورت هم ایران هرگز قادر نخواهد بود کشورهایی نظیر آمریکا یا اسرائیل را که تهدیدش کرده اند مورد حمله قرار دهد زیرا آنها قادرند به خوبی از خود دفاع کنند و یا این که به سرعت واکنش نشان بدهند و حمله ایران را دفع کنند.
بیشترین بخش از تسلیحات هسته ای آمریکا در گوشه و کنار جهان ذخیره شده اند. بخشی از آنها نیز در نزدیکی سواحل ایران قرار دارند. رهبران ایران باید به این واقعیت توجه کنند که چه مسایل و مشکلاتی را در منطقه می توانند از طریق سلاح های هسته ای خود حل کنند. به طور مثال، اسرائیلی اخیرا از نوار غزه خارج شده و برای کاستن از تهدیدات امنیتی، مرزهای خود را محدودتر کرده است که این مسأله می تواند دامنه حملات خارجی را کاهش دهد.
تجربه نشان داده که دستیابی پاکستان به سلاح هسته ای نتوانسته مشکلات و اختلافات این کشور را با هندوستان حل و فصل کند.
این وضعیت برای ایران نیز به وجود خواهد آمد. در این شرایط توجه ایران به کره شمالی و حرکت در آن چارچوب، راهگشا نیست. زیرا دولت پیونگ یانگ در کره شمالی به بهانه فعالیت های هسته ای، با قحطی و گرسنگی گسترده مردم مواجه گردیده و توجهی به خواسته های آنها ندارد. در اینجا این سئوال مطرح است که یک کشور باید چه هزینه ای برای سلاح هسته ای بپردازد در حالی که برای به دست آوردن غذا گدایی می کند؟

حسن فتحی

منبع : خبرگزاری آفتاب