ضرورت‌ها و الزامات شکوفایی هسته‌ای

سال گذشته به‌رغم کارشکنی‌ها و تداوم تهدید و ارعاب از سوی آمریکا برای محروم نمودن ایران از حقوق حقه و طبیعی خویش در بهره‌مندی صلح‌آمیز از دانش هسته‌ای، شاهد نوآوری و شکوفایی در این عرصه بودیم؛ به طوری‌که بر اساس اعتراف صریح کارشناسان غربی، ایران در فناوری هسته‌ای و نیز فراوری اورانیوم با تکمیل سانتریفیوژ‌ها به مرحله برگشت‌ناپذیر رسیده است.
بی‌تردید دستیابی ایران به فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای قدرت چانه‌زنی کشور افزایش داده و جایگاه ایران را در منطقه و نظام بین‌المللی ارتقا بخشیده است. از این رو تدبیر و اتخاذ دیپلماسی چند جانبه برای کاهش تنش‌های موجود با کشورهای ۱+۵ می‌تواند تهدیدها را به فرصت مغتنم بدل سازد.
در ذیل به برخی از الزامات تداوم خلاقیت و نوآوری در این عرصه مهم اشاره می‌‌کنیم:
۱) با توجه به حاکمیت تفکر رئالیستی در نظام بین‌الملل، کشورها به عنوان یکی از بازیگران عرصه جهانی برای دستیابی به هرم قدرت و تامین حداکثری منافع ملی از عقلانیت خاصی پیروزی می‌کنند. بنابراین هدف قدرت سیاسی در صحنه بین‌المللی م توجه دفع تهدیدات و افزایش پرستیژ و موقعیت جهانی است. ایران اسلامی نیز برای تبدیل شدن به قدرت برتر منطقه‌ای براساس سند چشم‌انداز بیست ساله کشور و رفع نیازهای روزافزون به سوخت‌های فسیلی با توجه به افزایش تقاضا حفظ چرخه کامل سوخت هسته‌ای از اولویت‌های اسای سیاست خارجی خود قرار داده است.
۲) دستیابی ایران به فناوری هسته‌ای یک پروژه و پرونده ملی و تاریخی است.
ایران به دلیل تامین مولفه‌های سخت افزاری و نرم افزاری قدرت و تاثیرگذاری بر محیط بین‌المللی و کاهش هزینه‌های نظامی و مزیت‌های جانبی دیگر خود را ملزم به رشد و شکوفایی در عرصه صلح‌آمیز فناوری هسته‌ای می‌داند.
۳) بی‌شک دلیل مخالفت‌ها و تداوم فشارهای نومحافظه‌کاران کاخ سفید در قالب قطعنامه‌های تنبیهی شورای امنیت علیه ایران، حفظ امنیت و برتری نظامی اسرائیل در منطقه است.
واشنگتن نگران است که دستیابی ایران به فناوری هسته‌ای ضمن از بین بردن انحصار هسته‌ای این رژیم در منطقه موجودیت آن را نیز در معرض تهدید قرار دهد. در این میان نقش لابی صهیونیسم در کاخ سفید برای اعمال فشار بیشتر و اتخاذ سیاست‌های تنبیهی و استقرار سپر موشکی در اروپا تحت ادعای دروغین مقابل با موشک‌های پیشرفته ایران غیرکتمان است.
این در حالی است که رژیم صهیونیستی با انباشت تسلیحات اتمی و بی‌اعتنایی به قوانین و مقررات آژانس و در مقابل پیمان NPT‌ عملا منطقه را در خطر زیست محیطی و انسانی قرار داده است.
۴) تحولات اخیر منطقه خاورمیانه و گسترش تاثیرگذاری نرم‌افزاری قدرت کشورمان در عراق و افغانستان و لبنان نشان می‌دهد که ایران اسلامی از توانمندی‌های بالایی برای تبدیل شدن به قدرت برتر منطقه برخوردار است. از این رو طیف جنگ‌طلب کاخ سفید ضمن اذعان به ناکامی سیاست‌های تهاجمی خویش در منطقه، توسعه فناوری هسته‌ای توسط ایران موجب ارتقاء تصاعدی ذاتی قدرت کشورمان دانسته و آن را برهم‌زننده توازن قوا در منطقه می‌دانند.
۵) اگرچه دستیابی به فناوری‌های صلح‌آمیز هسته‌ای و حفظ چرخه کامل سوخت هسته‌ای هزینه‌های زیادی را می‌طلبد ولی تکامل فرایند غنی‌سازی اورانیوم در نیروگاه‌های هسته‌ای کشور نشان می‌دهد که ایران به یکی از پیچیده‌ترین فرایندهای این تکنولوژی دست یافته است. به طوری‌که ایران می‌تواند با تداوم نوآوری و خلاقیت‌های داخلی در این عرصه مهم، بسیاری از نیازهای خود را در زمینه انرژی، کشاورزی و پزشکی، تامین نماید.
همچنین علوم و فنون هسته‌ای، رشته مختلف علمی دیگری را با خود مرتبط سازد و پتانسیل مناسبی برای نوآوری‌های صنعتی و پزشکی محسوب می‌گردد. از این رو اتهامات آمریکا مبنی بر انحراف ایران از مقاصد صلح‌آمیز نمی‌تواند مانعی برای بکارگیری دانش صلح‌‌آمیز هسته‌ای در امور بهداشت و درمان و تولید و کشاورزی قلمداد گردد.
۶) اگر چه فضای مانور برای پیگیری فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای به دلیل تداوم مکانیزم‌های بین‌المللی و تلاش آشکار جهان غرب بسیار محدود می‌نماید با این وجود ایرن به پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای در این عرصه دست یافته است. از این رو باید با درایت و حفظ وحدت و همدلی داخلی و با قدرت همچنان به مسیر خود ادامه داد؛ چرا که براساس بند ۴ پیمان NPT‌ این حق ایران است که برای رسیدن به مرحله توسعه یافتگی از این دانش بهره‌مند گردد.
۷) نکته آخر اینکه، در دنیای متغیر امروز، صاحبان دانش و تکنولوژی نوین، قطب‌هایی را تشکیل می‌دهند که مرکز ثقل تغییر و تحولات مدیریت و برنامه‌ریزی را در دست دارند. در هر صورت ایران اسلامی نیز با تفکر و عقلانیت و درک ضرورت نوآوری در عرصه هسته‌ای مجبور است آینده روشنی برای نسل آینده کشور ترسیم نماید؛ چرا که این تحول مثبت در عرصه هسته‌ای منبع بالفعل پویایی برای توسعه سیاسی، اقتصادی و حتی فرهنگی کشور است.» *

مولف : محمد مهدی مظاهری، معاون فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی

منبع : آریایی