آلودگی گوشت

علاوه بر انتقال لاروکرم‌های مختلف و یا تریشین، بیماری‌هائی مانند سل، سیاه زخم و غیره از طریق حیوانات بیمار و مسمومیت‌های شدید غذائی نیز از مصرف گوشت‌های آلوده شده به سالمونل‌ها استافیلوکوکوس اورئوس - کلستریدیوم پرفرنژانس - اشریشیاکلی - پروتئوس - یرسینیا آنتروکلی تیکا و غیره عارض می‌گردد. به‌خصوص در حال حاضر به‌علل مختلف از قبیل شرایط اقلیمی، اقتصادی و اجتماعی اغلب لاشه حیوانات به‌صورت گرم یا یخ‌زده راه‌های بسیار طولانی را طی نموده و یا بارگیری و تخلیه و جابه‌جائی‌هائی متعدد و مختلف به محل مصرف خود واصل می‌گردند.
در این جابه‌جائی و بارگیری و تخلیه لاشه حیوانات الزاماً به انواع و اقسام میکروارگانیسم‌ها آغشته گردیده و اگر در طول مدت حمل زنجیره سرمازائی قطع و لاشه‌ها از حالت انجماد کامل ولو به مدت کوتاهی خارج گردیده باشند و یا لاشه حیواناتی که به‌صورت گوشت گرم توزیع و پخش می‌گردد در درجه حرارت مناسبی قرار داده نشده باشند به تعداد اولیه میکروارگانیسم‌ها افزوده گشته و به‌سرعت در تمام قسمت‌های گوشت گسترده شد و موجبات فاسد شدن آنها را فراهم خواهد ساخت. او عوارض فساد گوشت، نرمی، شلی و تغییر رنگ آن می‌باشد که در موارد فساد پیشرفته رنگ گوشت سبز گردیده و در مقابل نور رنگ‌های مختلفی را نشان می‌دهد.
خوشبختانه چنین گوشت‌های فاسد با بوی تعفنی که پیدا می‌نمایند به مصرف نمی‌رسند ولی اگر رنگ و بوی گوشت نادیده انگاشته و جهت تهیه غذا به‌کار برده شود نتیجه آن تهوع، استفراغ، اسهال و مسمومیت خواهد بود.

منبع : مطالب ارسال شده