استرس مدرسه

همگی ما در طول زندگی خود دچار استرس می شویم. شاید این حالت وقتی سراغ مان بیاید که با اعضای خانواده بحث کرده ایم، یا زمانی که در برقراری ارتباط دوستانه با دیگران با مشکلی روبه رو شده ایم. گاهی درست هنگام امتحان با این معضل دست به گریبان می شویم یا درست قبل از اینکه نتیجه امتحان به دست مان برسد، حتی شاید هنگامی که در انتظار اتوبوس یا در صف خرید فروشگاهی ایستاده ایم، استرس به سراغ مان بیاید.
حقیقت این است که استرس بخشی طبیعی و عادی از زندگی است. تلاش برا ی رهایی از آن به طور کامل، باعث می شود که زندگی برایمان یکنواخت و خسته کننده شود. از سوی دیگر، اگر بیش از حد در معرض استرس قرار بگیریم سلامت جسمی و شادابی روانی ما به خطر می افتد.بارها اتفاق افتاده که هر یک از ما در معرض استرس بیش از حد قرار گرفته ایم. در این مواقع چاره کار این نیست که سر خود را زیر بالش پنهان و از موضوع فرار کنیم یا برای رهایی از آن با سرعت هرچه تمام تر خود را در کار غرق کنیم. کلید حل این مشکل آن است که با آن روبه رو شویم و سعی کنیم با چیزهایی که باعث آزارمان می شود کنار بیاییم.
استرس در واقع نوعی اضطراب، فشار روحی، تنش، خستگی، نگرانی، وحشت و ترس است. استرس موجب بروز انواع بیماری ها، افسردگی، ناراحتی و رنج می شود.
نشانه های جسمانی تشخیص استرس عبارتند از؛ بی اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ، سردرد، دل درد، بی حالی، اسهال، درد دست و... و نشانه های روانی آن شامل؛ عصبی بودن و آرام و قرار نداشتن، احساس خستگی، تکرر ادرار، تپش قلب، بی حالی، تعریق، لرزش، نگرانی و دلهره، بی خوابی، اشکال در تمرکز حواس، گوش به زنگ بودن، تهوع، بی اشتهایی و... می شود و اما مدرسه بزرگ ترین منشاء استرس در اغلب دانش آموزان است. آنها نه تنها با امتحانات، معلمان و تکالیف خانه دست و پنجه نرم می کنند، بلکه متحمل استرس چند برابری نیز از سوی دوستان و همسالان خود می شوند.می خواهید باور کنید یا نه، مدرسه جایی نیست که شما را دچار ناراحتی و استرس و بیماری کند. مدرسه مکانی است که از طریق آموزش و تاثیرات متقابل اجتماعی به شما کمک می کند که راه خود را در زندگی پیدا کنید. اگر مدرسه رفتن این پیام را به شما انتقال نمی دهد، حتماً در زندگی تحصیلی خود نیاز به توصیه و حمایت دارید. در این صورت، با والدین یا معلمی که با او رابطه دوستانه تری دارید صحبت کنید و به یاد داشته باشید هیچ مشکلی وجود ندارد که راه حلی نداشته باشد.
در واقع معلمان نیز می توانند به شما کمک کنند تا روش زندگی خود را تغییر دهید، بسیاری از آنها علاقه دارند به شما کمک کنند.
- اگر به معلمی علاقه دارید، سعی کنید ویژگی هایی را که باعث علاقه شما به او شده است پیدا کنید و بکوشید که این ویژگی ها را در بقیه معلمان خود نیز جست وجو کنید.
- اگر در مورد یکی از دروس با مشکل روبه رو شده اید سعی کنید علت این بی علاقگی را مشخص کنید. زمانی که این کار را انجام دادید تلاش کنید تا با در میان گذاشتن این سوال ها با خودتان این طرز فکر را اصلاح کنید؛ آیا به کمک بیشتری نیاز دارید؟ آیا باید در این باره بیشتر سوال کنید؟ آیا نیاز به مطالعه بیشتری دارید؟ سپس به درس هایی که در آنها موفق هستید توجه کنید. به خاطر داشته باشید که هیچ کس از شما انتظار ندارد در همه درس های خود نمره های عالی کسب کنید.
● راه های کاهش استرس مدرسه
آشنایی دانش آموز با معلمان و مدرسه قبل از آغاز سال تحصیلی، یاد کردن از معلمان در منزل با لبخند و القاب زیبا مانند معلم مهربان و...، تعریف خاطرات مثبت، شاد و جالب از سوی والدین برای دانش آموزان، همدردی درک و تفاهم به عنوان اساس درمان، تشویق به حضور در جمع مدرسه، تقویت هر نوع رفتار نزدیک شدن به مدرسه، محدود نکردن تفریحات دانش آموزان، برگشت به مدرسه بدون فشار و اجبار، اقناع کودک برای حضور در مدرسه، عدم انتقال تجارب منفی والدین به دانش آموزان، عدم ایجاد ترس و رعب از مدرسه و معلم در دانش آموز، عدم ایجاد وابستگی شدید به والدین به خصوص مادر، درمان گروهی، عدم بروز رفتارهای تقویت کننده به کودک در منزل هنگام حضور در مدرسه، عدم تاکید و توجه به شکایت های بدنی کودک، شناساندن اثرات رفتارهای نادرست مادر به حضور فرزند در مدرسه، عدم تنبیه و توبیخ به واسطه ضعف درسی.
● مسوولیت پدر و مادر
یکی از مسوولیت های والدین نسبت به کودکان، آموزش و هدایتی است که در نهایت آنها را قادر می سازد بتوانند در زندگی شان تصمیم های درستی اتخاذ کنند. البته مساله مهم این است که نقش والدین در آن زمان این گونه خواهد شد؛ کمک به او در جهت وفق با موقعیت جدید، آگاه سازی وی از مسائل پیرامون وی و پیش رو، کمک به تامین آسایش او هنگام نیاز، دوست داشتن فرزندان، تایید، تکریم، تحسین و حمایت از وی، صحبت با او در مورد یافتن راه حل های گوناگون، یاری دادن به وی هنگام تصمیم گیری، عدم توقع بیش از حد توان آنها و یاری دادن به وی در تعیین هدف.داشتن رابطه انسانی و صحیح با فرزندان، حیاتی ترین مرحله کار و اثربخش ترین عامل موفقیت در تعلیم و تربیت او محسوب می شود.رابطه انسانی موفق، رابطه یی است اثرگذار که تغییرات مطلوب را در فرد ایجاد می کند و بین دو نفر تفاهم لازم را به وجود می آورد. نخست والدین باید با فرزند خود رابطه برقرار کنند و سپس تعلیم و تربیت او آغاز می شود.
روش ارتباط والدین در نحوه ایجاد مسوولیت در فرزندان نقش تعیین کننده یی دارد. فرزندان در این دوره به چگونگی برقراری ارتباط والدین با خود حساس هستند و رفتارهایی مانند کمک کردن را به معنی بچه تصور کردن آنها و نصیحت کردن را به عنوان ریاست طلبی والدین تعبیر می کنند.

فریبا میرزاخانی

منبع : روزنامه اعتماد