دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا

اتحادیه اروپا در برابر رژیم صهیونیستی زانو زد


اتحادیه اروپا در برابر رژیم صهیونیستی زانو زد
در شرایطی که رژیم صهیونیستی نابودسازی بیرحمانه و هدفمند فلسطینیان را پی می گیرد فرانسه در واپسین روزهای ریاست بر اتحادیه اروپا و با وجود مخالفت همپیمانان خود در یک خوشخدمتی روابط این اتحادیه با رژیم اسراییل را ارتقا داد.
در شرایطی که رژیم صهیونیستی نابودسازی بیرحمانه و هدفمند فلسطینیان را پی می گیرد فرانسه در واپسین روزهای ریاست بر اتحادیه اروپا و با وجود مخالفت همپیمانان خود در یک خوشخدمتی روابط این اتحادیه با رژیم اسراییل را ارتقا داد.
در نشست وزیران امور خارجه کشورهای اروپایی در روزهای آغازین ماه دسامبر و ماه پایانی ریاست فرانسه بر اتحادیه اروپا متنی تصویب شد که بر اساس آن روابط اتحادیه اروپا با اسراییل به سطحی بالاتر ارتقا یافته و روابط تجاری سیاسی با رژیم صهیونیستی «ویژه» تلقی می شود.
این رویداد که به نظر می رسد جز اراده «نیکلاسارکوزی» رییس جمهوری فرانسه را پشت سر ندارد و از آن با عنوان هدیه نوئل وی به دوستان اسراییلی اش یاد شده است در زمانی اتفاق می افتد که افکار عمومی انتظار دارند فرانسه در موضع ریاست اتحادیه سردمداران رژیم اسراییل را نسبت به کشتار فلسطینیان و محاصره شدید غزه توبیخ کند.
این قطعنامه که حتی اعتراض برخی دوستان فرانسه درتحادیه اروپا را هم برانگیخت دستگاههای سیاسی اتحادیه و وزرای کشورهای عضو را موظف به برگزاری نشست های دوره ای در اراضی اشغالی کرده و جایگاه رژیم صهیونیستی را در روابط دوسویه با اتحادیه از یک رژیم کوچک اشغالگر به جایگاه کشورهایی همچون روسیه و چین ارتقا می دهد.
به اعتقاد ناظران اقدام سارکوزی این رژیم را بطور غیر رسمی به عنوان بیست و هشتیمن عضو اتحادیه اروپا معرفی می کند.
این اتفاق در نخستین نشست کاری اسراییل با اتحادیه به دوره ریاست کشور چک یعنی پس از دوره ریاست فرانسه خواهد افتاد.
با ترتیبات جدید مقدماتی فراهم شده تا اسراییل بتواند در کنار نیروهای نظامی و امنیتی اروپا به جرگه محاسبات امنیتی این قاره وارد شده و دعوت دایمی از مسئولان وزارت خارجه و سازمانهای امنیتی اسراییل به نشست های اروپا به عمل آمده و مشاوره دایمی در زمینه های مربوط به تروریسم با رژیم صهیونیستی صورت می گیرد.
حتی این رژیم می تواند در ماموریت های شهری و غیر نظامی نیروهای امنیتی اروپا مشارکت داشته باشد.
نشست های یکساله مرتب و مشاوره های دایمی با عنوان «مسایل راهبردی» هر از چندی میان کشورهای عضو و به حسب موارد نیاز با سران رژیم صهیونیستی برگزار خواهد شد که از این پس یک پای ثابت امنیت اروپا به حساب خواهد آمد.
پیش نویس متن تصویبی به اندازه ای تند و واکنش برانگیز بود که بلژیک و انگلستان را واداشت از فرانسه بخواهند با تعدیل متن آنهم در شرایطی که مردم بیگناه غزه در سکوت مجامع جهانی به خون خویش می غلطند اندکی از سختی دفاع از رژیم صهیونیستی و تشویق بکاهد.
با این اقدام سارکوزی و سوابقی که به آغاز ریاست فرانسه در اتحادیه و پیش از ان می رسد. به نظر می رسد رییس جمهوری فرانسه پس از ورود به کرسی ریاست اروپا نیات را برای خدمت به رژیم نژادپرست صهیونیستی عملی کرده است.
یکی از این نمونه ها و شواهد نامه ای است که «فرانسیس ورتز» رییس فرانسوی گروه کنفدرال چپ متحد اروپا و چپ ـ سبزهای کشورهای شمال اروپا در پارلمان این اتحادیه در ماه خرداد گذشته به نیکلا سارکوزی رییس اتحادیه اروپا می نویسد.
ورتز رونوشت این نامه را به «خوزه مانوئل باروسو» رییس کمیسیون اروپا و رییس دیپلماسی اتحادیه اروپا «خاویر سولانا» هم ارسال می کند و در آن از چند و چون مذاکرات طولانی و مخفی یکساله سران اروپا با دولتمردان رژیم صهیونیستی دور از چشم پارلمان پرسش کرده و از آنها می خواهد در باره آن به شفاف سازی بپردازند.
با این نامه معلوم می شود که روسای اروپا به درخواست دولتمردان رژیم صهیونیستی حدود یک سال است با یکدیگر مشغول رایزنی هستند اما موضوع این رایزنی نه تلاش برای رهایی و آسایش مردم غزه یا تسریع در روند صلح نیست بلکه فشار اسراییل با هدف به رسمیت شناختن این رژیم به عنوان یک شبه عضو با حقوق کامل در متن اتحادیه اروپاست.
ورتز می نویسد که تاریخ این درخواست به ۱۵ اسفند سال گذشته بر می گردد و اولین نشست کاری مشترک برای بررسی این درخواست ۱۶ خرداد همان سال برگزار می شود.
دومین نشست هم ۱۸ مهر امسال برگزار می شود تا اتحادیه اروپا را برای صدور قطعنامه نهایی این امر مهم آماده سازند در حالیکه به گفته ورتز کمترین اطلاعاتی از این مذاکرات و درخواست اسراییل به نمایندگان مردم در پارلمان اروپا داده نمی شود.
«تسیپی لیونی» وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی دو روز پیش از رای گیری پارلمان اروپا و با هماهنگی «برنار کوشنر» همتای فرانسوی خود به اروپا آمده و رایزنی های لازم و ضروری خود را برای این کار انجام می دهد.
به او تفهیم می شود که تصویب مسئله عضویت این رژیم در اتحادیه اروپا که از آن با عنوان «ارتقای سطح روابط» نام برده می شود با تصویب قطعنامه ای برای تسریع روند صلح و زیر فشار گذاشتن اسراییل در مورد غزه منافات دارد.
لیونی به طرفهای اروپایی هشدار می دهد که مزاحم سیاست های داخلی اسراییل در مورد فلسطینی ها نباشند و کار خود را انجام دهند. او در نطق خود می گوید: «نقش شما یاری رساندن به مااست اما مزاحم ما نباشید و اجازه دهید در منطقه آزاد باشیم»!
اروپایی که در موارد نادر مدعی دفاع از حقوق فلسطینی ها و فشار بر اسراییل بوده امروز بگونه ای مغایر با مبانی دمکراتیک چهره عوض کرده و فضا را برای پیشتازی رژیم صهیونیستی به عنوان یک عضو ویژه در متن اتحادیه اروپا فراهم می آورد.
هر چند پیش از این هم این رژیم بگونه ای ویژه مورد حمایت همه کشورهای اروپایی بود و بیشترین سهم تجاری آن با اروپا بود (۴۰ درصد از واردات اسراییل و ۳۰ درصد از صادرات آن) اما روابط اتحادیه اروپا با تل آویو از سال ۱۳۷۴ یعنی زمان امضای معاهده رعایت حقوق انسانی و حقوق دمکراتیک تا سال ۱۳۸۱ چنین نبوده است.
در سال ۱۳۸۱ رژیم اسراییل تلاش کرد با تصویب قطعنامه ای قرار قبلی را شکسته و زمینه را برای تجاوزات خود در منطقه خاورمیانه فراهم کند و اتحادیه اروپا نیز چراغ سبز را برای این رژیم فراهم کرد.
این رژیم پیش از این هم به اندازه کافی در مجاری اداری و سیاسی اروپا نفوذ کرده و به عنوان عضو ناظر کمیسون اروپا در تمامی نشست های این اتحادیه و حتی طرح های حیاتی همچون طرح های امنیتی و هوافضای اروپا شرکت می کرد و نیز سالانه ۱۴ میلیون یورو باج با عنوان کمک از اتحادیه اروپا دریافت می کند.
افزون بر این همه می دانند که ورزشکاران اسراییلی در قالب یک کاروان اروپایی در همه مجامع ورزشی حضور پیدا می کنند.
پیشتر البته هر گاه مقامات اروپایی بر بهبود روابط با اسراییل تاکید می کردند این استدلال را پیش روی خود داشتند که بهبود روابط می تواند از بار فشار و شرایط سنگین بر فلسطینی ها بکاهد.
امروز اما از دو سو این اعتقاد مضحک می نماید نخست از این جهت که اروپا سطح روابط با اسراییل را به اندازه ای بالا برده که برای دولتمردان این رژیم نوعی اقتدار بی پشتوانه مشروع و بی مهار فراهم می کند و مصونیت بین المللی افزونتر برای آن می آفریند. دوم اوضاع خراب امروز غزه و سرزمین های فلسطینی بیش از هر زمان گواه ارتکاب رسمی جنایت از سوی رژیمی است که صلاحیت های اخلاقی و قانونی یک دولت را زیر پا گذاشته است.
در همین مورد اظهارات «اریک شوالیه» سخنگوی وزارت خارجه فرانسه خواندنی است. شوالیه در فردای تصویب معاهده ارتقای سطح روابط اروپا با اسراییل می گوید: وزیران کشورهای عضو اتحادیه اروپا از این روی بر امضای این معاهده تاکید و اصرار داشتند تا با آن بتوان مسئولان اسراییلی را واداشت امکانات زیستی و حیاتی مناسب تری برای فلسطینیان در منطقه فراهم کنند و روند صلح در منطقه را تسریع بخشند و در نتیجه این اقدام یادآور دوباره مبانی اصول و مواضع سیاسی اروپا در مورد روند صلح خاورمیانه است !
مشابه همین اظهار نظرها را مقامات دولت چک که در چند روز آینده ریاست اتحادیه اروپا را از فرانسه تحویل می گیرد بیان کرده اند اما واقعیت ها چیز دیگری است.
روسای اتحادیه اروپا با هر انگیزه ای که این اظهارات را بیان کرده باشند نمی توانند جلوی فهم افکار عمومی را بگیرند که شاهد شکاف عمیق قول و عمل مسئولان این اتحادیه در دفاع از ارزشهای اخلاقی و دمکراتیک و حقوق بشر هستند.
معلوم نیست با این اقدام در دست اروپا چه چیزی خواهد ماند و در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی چه حرفی برای گفتن خواهد داشت و چگونه از تمایز عمل سیاسی خود نسبت به آمریکا در برابر اسراییل دفاع خواهد کرد یا اروپا به دیگران چگونه درس حقوق بشر و قانونمداری خواهد آموخت زمانی که به گفته خانم «لیلا شاهد» نماینده فلسطینی ها در اتحادیه اروپا این اتحادیه با این اقدام اسراییل را فراتر از قانون قرار می دهد!
افکار عمومی جهان امروز متوجه اروپاست اروپایی که خود ماجرای کشتار یهودیان و حاشیه های آن را ایجاد کرده و سپس رژیم صهیونیستی را در سرزمین های اشغالی فلسطینیان تاسیس می کند و امروز هم برای توسعه طلبی های روز افزون و متجاوزانه آن هر روز پوشش قانونی و تسهیلات تجاری ـ سیاسی درست می کند.
افکار عمومی جهان از خود می پرسد از زمانی که «تونی بلر» به عنوان نماینده اروپایی ها در ماجرای صلح اعراب و اسراییل مدام به تل آویو رفت و آمد می کند چه اتفاق خاصی افتاده است و یا فرانسه ای که تاکنون نان دفاع دیپلماتیک از اعراب را می خورده است در زمان ریاست خود بر اتحادیه اروپا برای فلسطینیان چه کرده است
امروز دیگر نمی توان این واقعیت را کتمان کرد که اتحادیه اروپا با این اقدام در حال تنبیه مردم غزه است. مردمی که بعد از آنکه دولت خویش را برای حل بحران بصورت دمکراتیک انتخاب می کنند و امروز چوب همین دمکراسی انتخابی را می خورند که چرا دولت خوشایند مجامع سیاسی غرب و رژیم صهیونیستی را انتخاب نکردند
افکار عمومی جهان با این اقدام اتحادیه اروپا دریافته است که حقوق بشر دمکراسی انتخابی و حق آرای شهروندان مقولاتی اخلاقی در سطح بین المللی نیست و تا آن اندازه نسبی است که می تواند نسبت به زمان و مکان و کشور و ملتی فرق کند.
ملتی می تواند به خاطر تمرین دمکراسی حتی تنبیه شود و حق ندارد هر چه دوست داشت انتخاب کند ولی در جای دیگر اگر رژیمی مانند اسراییل تجاوز هم کرد باید او را تشویق کرد و برای ایجاد روابط بهتر و فوق قانونی با او مسابقه داد.
شعار عدالت آزادی برادری و برابری را که فرانسه مدعی آن است چکونه می توان باور کرد در حالیکه پاریس همه دارایی ها و کمک های بین المللی به مردم غزه را مصادره می کند و از سوی دیگر دولت سارکوزی با رژیم صهیونیستی قرارداد ورود این رژیم به بازارهای بورس فرانسه با قید «مصونیت از بازرسی» را امضا می کند
فرانسه چگونه می تواند با این هدیه به اسراییل به شعارهای خود پایبند بماند در حالی که اسقف «دزموند توتو» برنده جایزه نوبل در بازگشت از غزه شرایط زیستی و حیاتی آنجا را مصیبت بار می خواند و از سکوت و تبانی جامعه بین المللی شکوه و شکایت می کند
کمیسیون اروپا هم در حالی ۶۰ سالگی تاسیس رژیم نژادپرست صهیونیستی را جشن می گیرد و تجارت آزاد و روابط ویژه را به این رژیم هدیه می دهد که می داند بر اثر تجاوزهای آن نزدیک به یک میلیون نفر آواره و تبعید شده اند.
از امروز به بعد کارشناسان اسراییل با کارت اتحادیه اروپا در هر زمینه ای و هر جایی از جهان که بخواهند قدرت عمل خواهند داشت سران رژیمی که امروز بحث پاسخگویی آنها در برابر دادگاه جنایات بین المللی مطرح است است جواز ورود به هر مسئله ای را از اتحادیه اروپا گرفته است اجازه ای که اعتراض مصر و رهبری فلسطینی ها را برانگیخت.
امروز پرسش و ابهام این است با همه فشارهایی که در برابر چشم جهانیان از سوی اسراییل بر مردم فلسطین و ناظران سازمان ملل وارد می شود و گزارش ها از وضع رقت انگیز مردم غزه و زندانیان دربند فلسطینی خبر می دهند دولتمردان رژیم صهیونیستی و با چه اهرمی اتحادیه اروپا را وادار به تسلیم و اطاعت کرده اند
برخی نمایندگان پارلمان اروپا می پرسند چگونه اسراییل می تواند کمیسیون و سران اتحادیه اروپا را بر سر داشتن چنین حقوقی متقاعد کند ولی نمی تواند نمایندگان پارلمان اروپا را قانع سازد!
این رابطه مبتنی بر اعتماد عمیق با مسئولان اجرایی اتحادیه اروپا چگونه فراهم شده است که نمی توان آن را با نمایندگان مردم اروپا در پارلمان این اتحادیه ایجاد کرد
برخی از نمایندگان پارلمان اروپا می پرسند چگونه رژیم صهیونیستی با شش هزار کیلومتر بعد مسافت با این سوی اروپا می تواند عضو بیست و هشتم اتحادیه شود ولی ترکیه که در جوار مرزهای این اتحادیه قرار گرفته و بخشی از خاک خود را نیز در آن قاره دارد پس از سالها چانه زنی مسالمت جویی و تمکین فراوان هنوز نمی تواند نیمی از این امتیازات داده شده به رژیم صهیونیستی را بدست آورد.
«آلن گرش» نویسنده فرانسوی در وبلاگ شخصی خود که در پایگاه اینترنتی روزنامه لوموند قرار دارد با هوشیاری به این مسئله پرداخته و از این رویداد مهم با عنوان «اتحادیه اروپا در برابر اسراییل زانو می زند» یاد کرده است.
گرش با آوردن مقدمه ای در باب روند تصویب این تعهدات در اتحادیه اروپا در زمان ریاست فرانسه و با همت سارکوزی می نویسد: ضمایم این مسئله خطوط هدایت کننده ای را برای تقویت پایه های گفت وگو با اسراییل به ما نشان می دهد که یکی از این موارد نشست های پی درپی سران اروپا با رهبران اسراییل است و این نکته ای است که تا به حال جز برای کشورهایی مانند روسیه چین و هند تدارک دیده نشده بود.
پیش بینی نشست های کاری منظم میان رهبران اسراییل و وزاری خارجه اروپا به تعبیر گرش یکی دیگر از این خطوط است که دست اسراییل را نه تنها در دیپلماسی که در امنیت و سیاست اروپا هم باز گذاشته و مشاورین اسراییل در مسایل مربوط به مبارزه با تروریسم جنایات سازمان یافته و دفاع از حقوق بشر به نام «صلح» در کمیته های مربوطه حضور خواهند داشت.
جالب اینجاست که هر کجا نام دفاع از حقوق بشر آمده در کنار آن مساله مبارزه با یهود ستیزی نیز در اتحادیه اروپا عنوان شده و اتحادیه اروپا موظف به همکاری با رژیم صهیونیستی بر سر مسایل امنیتی ناشی از این موضوع شده است.
حتی در مواردی که اسراییل نتواند پای مداخلات خود را در آسیا باز کند اتحادیه اروپا زمینه را برای ورود آن زیر پوشش گروه «وسترن یوروپین اند آدر گروپز» (گروه اروپای غربی و سایرین) فراهم می کند تا اسراییل بتواند به عضویت هر سازمان بین المللی از جمله شورای امنیت درآید!
یکی دیگر از خطوط مورد اشاره گرش تشدید روابط و هماهنگی ها میان پارلمان اروپا و پارلمان اسراییل است. پارلمان اروپا تاکنون به همت چند نماینده حق طلب اروپایی ونیز لابی کشورهای اسلامی در چندین مورد به امتیازهای اعطایی به رژیم تل آویو روی خوش نشان نداده است و از این روی می تواند مانعی بالقوه برای بلند پروازی های این رژیم در اروپا به حساب آید.
روزنامه «هاآرتص» چاپ اسراییل ۱۹ آذر تاکید می کند که اینهمه جز با حمایت فرانسه و لابی کوشنر وزیر امور خارجه فرانسه میسر نمی شد!
حواشی (پانوشت و اظهارنظرها) نکته سنجی های آقای آلن گرش در وبلاگش خواندنی است. خوانندگان هشیاری که از این عضویت غیر رسمی ولی پر امکانات اسراییل در اتحادیه اروپا به خشم آمده تا کسانی که رهبری محمود عباس در سرزمین فلسطینی را عروسکی توصیف کرده اند این مسائل را به سخره گرفته اند.
همچنین خوانندگانی انتقادهای تندی را متوجه سیاست فرمایشی حکام عرب کرده اند. (از جمله کمک چند میلیون دلاری امرای عربستان به شرکتی خارجی برای ساخت تراموای بیت المقدس)
این اعتراضات حق طلبانه هرچه باشد مانع پذیرش این واقعیت نیست که سرانجام اسراییل به مدد فرانسه هرچند بطور غیر رسمی در جایگاه بیست و هشتمین عضو اتحادیه اروپا نشسته است!
منبع : خبرگزاری فارس


همچنین مشاهده کنید