دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا

روزقدس؛ روز آزادی


روزقدس؛ روز آزادی
وقتی مبارز ۲۶ ساله لبنانی سید عباس موسوی با آرمان پیروزی نهضت اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ میلادی، جریان جدیدی در حزب الله لبنان ایجاد كرد، ندای موسای زمان كه رهبری انقلاب ایران را به دوش داشت، در فضای بیت المقدس پیچید كه از صفر شروع كنید و با نیروی كم مبارزه كنید كه پیروز خواهید شد. من از همین حالا پیروزی شما را می بینم.
بیست و هفت سال بعد روزی كه سید عباس زیر خاك های مقدس لبنان خوابیده بود، روزی كه بسیاری از مردان و زنان مقاومت، جان خویش را برای آرمان فلسطین فدا كرده بودند این فریاد آرمان روح الله موسوی خمینی بود كه ازحنجره سید حسن فرزند روستای البرزویه در فضای لبنان و فلسطین می پیچید كه امروز، روز پیروزی اسلام است. بعد وقتی كه نصرالله دبیر كل حزب الله در دیدار با مقام معظم رهبری پرسید: هجده سال طول كشید تا حزب الله، جنوب لبنان را آزاد كرد، فلسطین چقدر طول خواهد كشید؟ ایشان فرمودند: اعتقاد دارم آزادی قدس كمتر از آن طول می كشد. (به نقل از سخنان سید حسن نصرالله در جمع طلاب حوزه علمیه قم- مرداد ۸۵)
روز پیروزی لبنان، سید عباس موسوی نبود. نصرالله، فرزندش سید هادی را در راه مقاومت داده بود. شیخ احمد یاسین نبود. عبدالعزیز رنتیسی، شیخ عزالدین قسام، دكتر فتحی شقاقی و همه مبارزان مقاومت در راه تحقق آرمان ملت فلسطین، استوار و ثابت قدم خون خویش را هدیه كرده بودند.
روزی كه رهبر سیاسی حماس، آن چریك دیپلمات تنومند در تهران از پیكره واحد امت اسلامی سخن می گفت، ریشه مقاومت را در كانون اندیشه ای یافته بود كه از سال های ۴۰ خورشیدی در ایران نشأت می گرفت. اگر دكتر خالد مشعل ، پیروزی فلسطین و لبنان را، پیروزی رهبری و ملت ایران دانست، به خوبی واقف بود كه مقاومت مدیون اندیشه امام خمینی(ره) است.
●فلسطین چه ربطی به ایران دارد؟
روزی كه شعار صهیونیستی مرزهای تو از نیل تا فرات است برملا شد،كسی كه خطر توسعه طلبی اسرائیل را در خاورمیانه به خوبی دریافت، امام خمینی(ره) بود. وقتی استعمار نوین در كانون دكترین استكباری شرق و غرب، صهیونیسم را به عنوان ناجی ملت ها معرفی می كرد، امام پشت پرده پدیده ای سیاسی با آرمان های جاه طلبانه، نژادپرستانه و استعمارگرانه را زیر پوشش مذهب یهود برای جهانیان افشا كرد. امام همواره بازگشت به اسلام و متحدشان را شرط نجات فلسطین و جلوگیری از امیال توسعه طلبانه صهیونیسم می دانست و با تأكید بر این كه هدف اصلی اسرائیل، نابود كردن اسلام است، خواستار كنار گذاشتن اختلافات مذهبی مسلمانان و اتحاد در مقابل اسرائیل بود. آن زمان برای همگان این سؤال مطرح بود كه یك فقیه و مرجع شیعی چرا از هر گونه حمایتی برای مسلمانان فلسطین كه اكثریت، پیروان مذهب اهل سنت بودند، فروگذار نمی كند و نیز این سؤال را مطرح می كردند كه فلسطین چه ربطی به ایران و دیگر ملت های مسلمان دارد؟ اما امام، فلسطین را دقیقاً امری مرتبط با كیان اسلام می دانست. ایشان سلطه و حكمفرمایی اسرائیل را هشدار داد و سلطه عده ای اندك از یك رژیم جعلی و ساخته و پرداخته آمریكا را بر بیش از یك میلیارد مسلمان جهان، ننگ و عار می دانست و می گفت: چرا باید یك كشورهایی كه دارای همه چیز هستند و دارای همه جور قدرت هستند، اسرائیل با آن عده كم بیاید و به آنها این طور حكمفرمایی كند؟ چرا باید این طور باشد؟ جز این است كه ملت ها از هم جدا و از دولت ها جدا و دولت ها از هم جدا و یك میلیارد جمعیت، یك میلیارد جمعیت مسلمین با همه تجهیزاتی كه دارند نشسته اند و اسرائیل آن جنایات را در لبنان و فلسطین می كند؟ این سخن معروف رهبر بزرگ انقلاب اسلامی است كه اگر همه مسلمین جمع شوند و هر كدام یك سطل آب بریزند، اسرائیل را آب می برد. امام می فرمود: برای من یك مطلب به شكل معماست و آن این است كه همه دول اسلامیه و ملت های اسلام می دانند كه درد چیست. می دانند كه دست اجانب در بین است كه اینها را متفرق از هم بكنند، می بینند كه با این تفرقه ها، ضعف و نابودی نصیب آنان می شود، می بینند كه یك دولت پوشالی اسرائیل در مقابل مسلمین ایستاده كه اگر مسلمین مجتمع بودند و هر كدام یك سطل آب می ریختند او را سیل می برد، معذلك در مقابل او زبون هستند.
●چرا آخرین جمعه ماه رمضان؟
امام خمینی در دفاع از حقوق مظلومان فلسطینی و در مسیر بسیج ملل اسلامی در حمایت از قیام فلسطینیان معتقد بود كه به جای روی آوردن به مناسبت ها و سوژه ها و موضوعاتی كه ریشه در فرهنگ ملت مسلمان فلسطین ندارند، می بایست از متن ایدئولوژی اسلام و قابلیت های آن بهره گرفت. اعلام آخرین جمعه ماه مبارك رمضان به عنوان روز جهانی قدس نمونه ای از این رویكرد آگاهانه بود.
ماه رمضان فرصتی است كه جهان اسلام با معنویت حاصل از یك ماه روز ه داری و رعایت تقوای الهی، آمادگی لازم را برای عطف توجه به مسئولیت های خطیر امت در قبال آزادی قبله اول مسلمین به دست می آورد. لذا امام توجه به مقاومت اجتماعی و پیروزی ملت فلسطین را تكمیل كننده یك ماه حركت مقاومت فردی برای روزه داری می دانست.
همان گونه كه روزه داری از سلطه شیطان بر انسان جلوگیری می كند، وحدت و مقاومت امت اسلامی در روز جهانی قدس، نشانگر هویت یكپارچه و عامل بازدارنده سلطه استعمارگران بر ملت های اسلامی خواهد بود.
این است كه اگر موانع سیاسی و تبلیغاتی قدرت های استكباری در سرزمین های اسلامی با همت مسلمانان رنگ ببازند، روز جهانی قدس می تواند نقشی بسیار تعیین كننده در اتحاد ملل اسلام و بسیج و تهییج نیروهای مسلمین برای آزادی قدس شریف ایفا كند.
امام در پیام خود به ملت درباره چرایی روز قدس در جمعه آخر ماه مبارك رمضان می گویند: جمعه آخر ماه مبارك رمضان روز قدس است و در دهه آخر ماه رمضان به احتمال زیاد شب قدر است، شبی است كه احیای آن سنت الهی است و قدر و منزلت آن از هزار ماه منافقان، اولی تر است كه مقدرات خلق در آن شب پایه ریزی می شود. روز قدس كه همجوار قدر است لازم است كه در بین مسلمانان احیا شود و مبدأ بیداری و هوشیاری آنان باشد و از غفلت هایی كه در طول تاریخ، خصوصاً سده های اخیر شده است بیرون آیند تا آن روز هشیاری و بیداری از ده ها سال ابر قدرت ها و منافقان جهان والاتر باشد و مسلمانان جهان مقدرات خود را خود و به دست قدرت خود پی ریزی و پایه گذاری كنند. در شب قدر مسلمانان با شب زنده داری و مناجات خود از قید بندگی غیر خدای تعالی كه شیاطین جن و انس اند رها شده و به عبودیت خداوند درمی آیند و در روز قدس كه آخرین روزهای شهرالله اعظم است، سزاوار است كه همه مسلمانان جهان از قید اسارت و بردگی شیاطین بزرگ و ابرقدرت ها رها شده و به قدرت لایزال الله بپیوندند و دست جنایتكاران تاریخ را از كشورهای مستضعفان قطع و رشته طمع آنان را بگسلانند.
●فریاد بزنید، شعار فایده دارد
ضرورت بازیابی هویت اسلامی در بین كشورهای مسلمان، وحدتی بود كه استعمار از سال های پس از جنگ سرد به از بین بردن آن كمر همت بسته بود. رهبر فقید انقلاب اسلامی ایران دریافته بود كه عاملان و تئوریسین های سیاسی در داخل و خارج كشورها عموماً حتی راضی به تظاهر و اعلام اظهار نظرهای واحد در تجمع های اسلامی نیز نبودند، چرا كه هر گونه تجمعی با شعارهای واحد به جریان های فعال بدل می شوند. مبارزه جدی با جنبش های اسلامی و آزادی خواه در سراسر جهان و علی الخصوص لبنان گویای این واقعیت است. این بود كه امام همیشه به تظاهر و اعلام علنی، شفاف و رسای تفكر اسلامی تأكید داشت و روز قدس را روز تظاهر تفكر ضد استعماری و ضد استكباری ملت مسلمان می دانست و سكوت و آرام نشستن و دعوت به تحلیل گری تماشاگرانه را در هر زمان عملی غیر اسلامی و نادرست می شناخت. چنان كه می گوید: اگر در روز قدس تمام كشورهای اسلامی و ملت ها همه برخیزند و فریاد بزنند، نه برای قدس تنها، برای همه ممالك اسلامی، پیروز خواهند شد. ما با فریاد، محمدرضا خان را بیرونش كردیم، شما خیال می كنید با تفنگ بیرون كردیم؟ با فریاد، با الله اكبر... مسلمین باید فریاد بزنند، گمان نكنند كه فریاد و شعار فایده ندارد. نخیر شعار فایده دارد، اما اگر همه فریاد بزنند.. تا كی سرزمین قدس، فلسطین، لبنان و مسلمانان مظلوم آن دیار در زیر سلطه جنایتكاران بسر برند و شما تماشاچی باشید و بعضی حكام خائن شما آتش بیار آنان باشند؟.... (صحیفه نور- جلد ۱۲ ص ۲۸۲ و جلد ۱۵، ص ۷۴)
محمد رضا اسدزاده
منبع : روزنامه همشهری


همچنین مشاهده کنید