لطفاً توقف کنید!

این كه هر روز كنار اتوبان می ایستید و با اشاره چراغ ماشین دست نگه می دارید، سوار میشوید تا از خانه به محل كار برسید و بعد چند متر بالاتر متوجه می شوید كه راننده پدال گاز را با ترمز اشتباه گرفته، تصویری تكراری است و یا این كه مثلاً از اتوبان می گذرید ناگهان چشمهایتان به موتورسواری می افتد كه از روبه روی همه ماشین ها می آید ،چیزی عادی است.
اگرچه در همه این تصویرها مایه های طنز نهفته است، اما حقیقت است. حقیقت تلخی كه مثل كابوسی هولناك در كوچه ها و خیابان ها گریبان ما را می گیرد و رهایمان نمی كند. ما هر روز خیلی ساده با مرگ دست و پنجه نرم می كنیم و در بسیاری از روزها شانس همراه ماست كه هیچ اتفاقی نمی افتد.
رانندگی بد، بسیاری از رانندگان سطح شهر صدای اعتراض راننده های با تجربه و حرفه ای را هم درآورده است. نگاهی عمیق به این مسأله تنها به فرهنگ رانندگی برنمی گردد.
در بسیاری از موارد ثابت شده است كه بعضی از راننده ها حتی با در دست داشتن گواهی نامه پایه دوم، ابتدایی ترین مسائل رانندگی را بلد نیستند و این مسأله بیشتر در راننده های نسل جوان به چشم می آید. حالا بر چه اساس راننده جوان و ناشی از راهنمایی و رانندگی گواهی نامه دریافت كرده سؤالی است كه باید به آن پاسخ داده شود.
سؤالی كه ما را به این نتیجه می رساند كه سیستم موجود در آموزشگاه های رانندگی و آزمون های گواهی نامه نادرست است و اشتباه. این كه كسی با چند جلسه تمرین و عقب و جلو كردن ماشین كه فرمان هنوز به راحتی در دستهایش جا خوش نكرده گواهی نامه می گیرد و خیابان ها را با سرعت زیاد از پاشنه در می كند؛ كابوس وحشتناكی است كه همواره زندگی ما را تهدید می كند.
متأسفانه اجرای صحیح آموزش رانندگی و آزمون های اخذ گواهی نامه در بسیاری از نقاط كشور جدی گرفته نمی شود.
نسل جدید رانندگان كشور آموزش های رانندگی را در بیشتر مواقع در اتوبان ها و خیابان های شلوغ شهر به تنهایی، بدون رعایت هیچ یك از موارد ایمنی می آموزند و نكته جالب اینجاست كه بسیاری از رانندگان ناشی و كارآموز سطح شهرها، با در دست داشتن گواهینامه تابلوهای راهنمایی و رانندگی را از یكدیگر تشخیص نمی دهند.
در كشورهای اروپایی آزمون های رانندگی سخت ترین و مشكل ترین آزمون هاست و تحت هیچ شرایطی به هیچ كس حتی با رانندگی متوسط كه همتراز رانندگان حرفه ای ما هستند هم گواهی نامه داده نمی شود.به هر حال آنچه كه از شواهد امر پیداست این است كه بیشتر تصادفات سطح شهرها كه منجر به خسارت های جبران ناپذیر شده است را راننده های جوان و كم تجربه و در یك كلمه ناشی بوجود آورده اند؛ رانندگانی كه فاصله زمانی آنها از روزهایی كه رانندگی برای آنها ممنوع بود و تا هنگامی كه قانون اجازه نشستن پشت فرمان اتومبیل را به آنها داده، چند روز بیشتر نگذشته است و شكل گیری همه این اتفاقات تلخ و ناگوار، یعنی این كه یك جای كار می لنگد.

یاسین نمكچیان

منبع : روزنامه همشهری