ابتکار زنان ژاپنی برای امنیت اجتماعی

گروهی از فعالان زن جوان که از متلک های وقت و بی وقت مردان خسته شده بودند و احساس می کردند به خاطر متلک های بعضی مردان، حق امنیت اجتماعی آنان سلب شده است، با ابتکار جالبی دست به مقابله زده اند.اسلحه آنها جدید است; تلفن دوربین دار، وبلاگ، مقاومت آنلاین و انجمن های گفت وگوی اینترنتی.
به گزارش عبرت به نقل از خبرگزاری WomensNews از نیویورک، امیلی می، کارمند ۲۵ ساله در یک روز سرد فوریه محل کار خود را ترک کرد و برای رفتن به خانه پا به خیابان گذاشت. در خیابان برادوی، اصلی ترین مسیر شمالی جنوبی منهتن، دو مرد از روبه رو به او نزدیک شدند. یکی از مردها بعد از نگاهی طولانی به امیلی، به مرد دیگر اشاره کرد و گفت: اوه... خیلی خوشگله! بدم نمی یاد بیشتر ببینمش. امیلی موبایل دوربین دار خود را بیرون آورد و در همان حال گفت: آقا اجازه می دید یک عکس از شما بگیرم؟ -چرا؟ برای چی؟ -آخه من عکس همه کسانی که فکر می کنند من خوشگل هستم رو نگه می دارم. چیزی که این دو مرد نمی دانستند این بود که امیلی بخشی از جنبش زنانی در سراسر جهان است که علیه مزاحمت های خیابانی فعالیت می کنند. امیلی با گروهی از زنان کار می کنند که تصویر مزاحمان خیابانی را با تلفن می گیرند و در انجمن آنلاینی به نام Back Holla ارسال می کنند.
این سایت در اوایل کار حدود ۱۰۰۰ بازدید کننده در روز داشت و از سراسر جهان زنانی که با مزاحمت های خیابانی مواجه بودند برای آن عکس می فرستادند.
مرکز اصلی این سایت در شهر نیویورک بود ولی هفته گذشته شعبه اروپایی آن افتتاح شد و کشورهای انگلیس، سوئیس و آلمان اولین کشورهایی بودند که شاخه های خود را در آن افتتاح کردند و پیش بینی می شود که به زودی کشورهای دیگر هم به این حرکت بپیوندند. این وب سایت، زنان را تشویق می کند که عکس ها و توضیحات خود درباره مردانی که به آنها متلک گفته اند را برایش بفرستند. این سایت یک بار باعث شده از یک مرد که در مترو مشغول فعل حرام بوده عکاسی کنند و سپس دستگیر شود. این فرد در فوریه به جرم این عمل به فعالیت های عام المنفعه اجتماعی محکوم شد.
جدیدترین تلاش برای ایمن کردن خیابان ها مجموعه سایت های Back Holla و شعبه نیویورکی آن جدیدترین تلاش برای ایمن کردن خیابان ها برای زنان هستند. در نیویورک این برنامه همچنین شامل فعالیت های گروه «اتحاد علیه مزاحمت خیابانی» می شود که یکی از شاخه های آن گروهی هستند که در طول شب خدمات تاکسی های ایمن برای زنان را فراهم می کنند. مگی هادلیت که در ۱۹۹۸ فیلمی مستند به نام «منطقه جنگی» درباره آزارهای خیابانی علیه زنان ساخته است، می گوید: این اقدام یک کار حداقلی است و نه کاری طولانی مدت. ولی به هرحال از آنجایی که مزاحمت های خیابانی برای زنانی که نگران جرائمی همچون تجاوز علیه خود هستند یک عامل استرس زای شدید است، این گونه حرکت ها می توانند مفید باشند.
ریشه های فیلم «منطقه جنگی» و فیلم های دیگر درباره آزارهای خیابانی پروژه سال ۱۹۷۳ لاوری آندرسن با نام «نیکون تمام اتوماتیک» هستند که مجموعه عکسی است از آزارهای خیابانی. خانم لاوری آندرسن می گوید که از این پروژه بسیار لذت برده و در طول اجرای آن اعتماد به نفس و احساس امنیت خود را باز یافته است; چرا که «وقتی در طول خیابان هادسون با دوربین تمام اتوماتیکم قدم می زدم، احساس می کردم مسلح هستم و آماده.» این روزها وبلاگ ها-سایت هایی که سریع و راحت به روز می شوند-و همراه شدن آنها با دوربین های دیجیتال و کوچک روی موبایل ها و اینترنت، جنبش را با شتاب بسیاری مواجه کرده است. موسس Back Holla (خانم می) که با ۱۰۰ عکس این سایت را شروع کرده است، می گوید: «حتی یک سال قبل هم اجرای همچین پروژه ای غیر ممکن بود.» او معتقد است که وبلاگ یک ابزار قدرتمند برای اطلاع رسانی است; «وبلاگ به ما اجازه می دهد جامعه ای جهانی و ماورای شبکه اجتماعی موجود بسازیم.»
● تجربه هند
در هند، جنبش توانسته به خوبی توجه جامعه را نسبت به این مشکل جلب کند. سایت Noise Blank که توسط سه زن هندی از سه شهر مختلف اداره می شود خوانندگان را به مشارکت تشویق می کند. مشارکت کنندگان سایت می توانند درباره Teasing Eve (معادل هندی متلک گفتن) برای سایت مطلب بنویسند و از طریق این سایت با دیگر فعالان و معترضان به مزاحمت های خیابانی هماهنگ شوند و دیدار کنند.
این وبلاگ همچنین پروژه های متنوعی نیز اجرا می کند. در یکی از پروژه ها به نام «آیا ما خواسته ایم؟» از کسانی که مورد مزاحمت های خیابانی قرار گرفته اند درخواست می شود فهرست لباس هایی که در موقع ایجاد مزاحمت به تن داشته اند را برای سایت ارسال کنند. این فهرست در حال حاضر مجموعه ای است از همه نوع لباس، از پیراهن های فلانل دگمه ای گرفته تا جین و تی شرت و پیراهن های بسیار بلند. هدف این پروژه مبارزه با این باور رایج و اشتباه است که زنان به خاطر پوشیدن لباس های باز مورد مزاحمت های خیابانی قرار می گیرند.
تاکتیک های هوای گرم «هدف ایجاد یک کاتالوگ یا بانک اطلاعاتی آزارهای خیابانی نیست بلکه می خواهیم آگاهی زنان را بیشتر کنیم و از طریق جلب توجه جامعه، با مسئله مقابله کنیم» در اواخر بهار و اوایل تابستان که هوا رو به گرم شدن می رود، مردان بیشتری در خیابان ها حضور پیدا می کنند و متلک گفتن نیز رواج بیشتری می گیرد. سازمان های مدافع حقوق زنان تاکتیک های ویژه ای برای این فصل دارند. در نیویورک فعالان حقوق زنان کنفرانسی در این مورد برگزار خواهند کنند که طی آن در طول ۲۴ ساعت متوالی، افراد مورد آزار خیابانی قرار گرفته، نظرات خود در این باره را خواهند گفت. سازمان تاکسیرانی ویژه زنان Riber Right هم می خواهد سرویس های خود که در طول زمستان به دلیل کمبود داوطلب تعطیل شده بود را دوباره دایر کند .

منبع : روزنامه ابتکار