چشم طمع رژیم صهیونیستی به سینمای ایران تعامل سینمای روشنفکری ایران با اسرائیل

یکی از مسائلی که مدیریت فرهنگی و همچنین رسانه ها در کشور ما تاکنون نسبت به آن بی تفاوت بوده و کمتر به آن پرداخته اند، تعامل فیلم های موسوم به جشنواره ای ایران با محافل فرهنگی و هنری رژیم صهیونیستی است. در این نوشتار به آخرین تحرکات سینمای روشنفکری و جشنواره ای ایران در رابطه با منافع این رژیم نژادپرست و نامشروع و سواستفاده اسراییل از آن ها پرداخته می شود.
افزایش فشار فرهنگی بر ایران
رژیم صهیونیستی، اکنون وارد ضعیف ترین دور حیات خود شده است. شکست در مقابل حزب الله لبنان در جنگ ۳۳ روزه، استمرار مقاومت فلسطین، افزایش بیداری اسلامی در کشورهای منطقه و آگاهی مردم صلح طلب و جنبش های ضد جنگ از ماهیت ضد بشری این رژیم، از جمله عواملی است که حمایت های آمریکا از اسراییل را کم اثرتر نموده است. شیمون پرز، رئیس رژیم اشغالگر قدس، چندی پیش در اظهاراتی به مخالفت با برخورد نظامی با ایران پرداخت. این حرف عده ای را دچار این شبهه کرد که اسراییل سرجنگ با ایران ندارد. در حالی که با تاملی عمیق تر، دریافته می شود که رژیم صهیونیستی و سایر اقمار مزدور جبهه جنگ طلب و استکباری جهان، به خاطر ناتوانی در تهاجم نظامی به ایران، قصد دارند در وهله اول کشورمان را تحت حملات و فشارهای اقتصادی و فرهنگی قرار دهند تا به این وسیله به فروپاشی و تضعیف از درون ملت ایران بپردازند. سپس با خیال آسوده اقدام نظامی نمایند. بدون شک مقابله با این برنامه های شیطانی آن ها، حفظ وحدت و هویت اسلامی و تقویت عدالت اجتماعی، نه تنها نیرنگ های آن ها را بی ثمر می گذارد که تهاجماتشان را به خود نشان برمی گرداند.
یکی از برنامه های دولت های ضد ایرانی، به خصوص در سال های اخیر، استثمار سینمای موسوم به جشنواره ای یا روشنفکری ایران است. این فیلم ها، بارها مورد بهره برداری رژیم صهیونیستی نیز قرار گرفته اند. با توجه به برخی اتفاقات روی داده در یک ماه اخیر و همچنین برنامه این رژیم در فشار فرهنگی بر ایران، به نظر می رسد تعاملات دستگاه های فرهنگی غاصبان فلسطین با این دست از فیلم های ایرانی افزایش یابد.
● از مخملباف تا پرتوی
از اواسط سال های انقلاب که سینمای روشنفکری و معارض با آرمان ها و ارزش های انقلاب و نظام در کشورمان پررنگ تر شد، تعامل این آثار با محافل هنری رژیم صهیونیستی نیز آغاز شد. برای اولین بار فیلم های محسن مخملباف توجه صهیونیست ها را به خود جلب کرد.
مخملباف یک فیلمساز ایدئولوژیک و انقلابی بود که ناگهان به شکل افراطی تغییر عقیده داد و به مخالف نظام تبدیل شد. همین امر غربی ها و از جمله صهیونیست ها را متوجه او ساخت.
سایت وزارت امور خارجه رژیم اشغالگر قدس در این باره نوشت: از اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی که برای نخستین بار، دکتر دان آلماگور منقد بزرگ هنری اسراییلی، فیلم های مخملباف را پس از دیدن آن ها در یک جشنواره اروپایی مورد تحسین قرار داد و به اسراییلی ها دیدن آثار این سینماگر بریده از نظام جمهوری اسلامی ایران را توصیه کرد، اکران فیلم های مخملباف و شماردیگری از سینماگران مهم ایران در سینماهای اسراییل آغاز شد. تمامی این فیلم ها، ساخته های مشترک ایران با کشورهای غربی هستند و از آنجا که کمپانی های غربی مجوز فروش فیلم ها را در دست دارند، اسراییل تاکنون توانسته است شمار زیادی از آثار سینماگران مهم ایران را نیز در سینماهای خود به اکران بیاورد.
به نوشته این سایت در یک دهه اخیر در جشنواره های بزرگ سینمایی رژیم صهیونیستی، فیلم های محسن مخملباف، عباس کیارستمی و... به دوستداران سینما در اسراییل معرفی شد.
فیلم دیگری که در سال های اخیر بسیار مورد توجه صهیونیست های اشغالگر قرار گرفت، «کافه ترانزیت» به کارگردانی کامبوزیا پرتوی بود. این فیلم به خاطر محتوای آشکارا غربگرایانه آن و داشتن نگاهی منفی به ایران و مردم کشورمان، در سال ۸۴ در سینماهای سرزمین های اشغالی تا مدتی طولانی به نمایش درآمد. با توجه به این که این فیلم به طور مشترک با فرانسه تولید شده بود، رژیم صهیونیستی آن را از فرانسه خریداری و در کشور نامشروع خود به نمایش درآورد. این فیلم در زمان اکران، مورد ستایش صهیونیست ها قرار گرفت و تبلیغات بزرگ آن در روزنامه های وابسته به آن رژیم، از جمله هاآرتص منتشر شد. نکته قابل توجه تعریف و تمجید سایت وزارت امورخارجه رژیم صهیونیستی از این فیلم و کارگردان آن است. تا جایی که به طور مفصل به معرفی و انعکاس زندگینامه پرتوی پرداخت. این سایت همچنین به نقش «جعفر پناهی» در این فیلم به عنوان تدوین گر یاد کرد. سایت اسراییل در این باره نوشت: تدوین فیلم را جعفر پناهی که خود یک کارگردان «خوب» دیگر امروز ایران است برعهده داشته است.
● توجه رژیم صهیونیستی به فمنیست ها
از جمله آثار سینمای جشنواره ای و روشنفکری ایران که توجه رژیم صهیونیستی را به خود جلب نموده است، فیلم هایی با گرایشات فمنیستی است. این فیلم ها که بیشتر از سوی فیلمسازان فراری و ضدانقلاب ساخته شده اند، دارای نگاهی ضدایرانی هستند و سعی می کنند در آثارشان ایران را کشوری که در آن به زن ها ظلم های زیادی روا داشته و حقوقشان پایمال می شود نشان دهند.
به جز فیلم «کافه ترانزیت» که گرایشی فمنیستی دارد، به تازگی ۵ فیلم از ایرانیان مقیم در خارج با این گرایش نیز در رژیم صهیونیستی به نمایش درآمد. در این رویداد که ماه گذشته با عنوان جشنواره بین المللی فیلم های زنان در اسراییل برگزار شد، ۵ فیلم زن محور نیز از کارگردانان ایرانی حضور یافت. فیلم های «پنج بعد از ظهر» به کارگردانی سمیرا مخملباف (دختر بزرگ محسن مخملباف)، «بانوی نویسنده» به کارگردانی حنا مخملباف (دختر کوچک محسن مخملباف)، «روزی که زن شدم» اثر مرضیه مشکینی (همسر دوم محسن مخملباف)، «چهار زن و یک مرد» ساخته ناهید پارسون و «پرسپولیس» به کارگردانی مرجان ساتراپی، آثار به نمایش درآمده در این جشنواره هستند.
آنچه باعث جذب این آثار توسط رژیم صهیونیستی شده است، نگاه منفی آن ها به وضعیت زنان در کشورهای اسلامی از جمله ایران است. مسئولان و رسانه های این رژیم در تبلیغاتی برای این فیلم ها، از مردم خود دعوت کردند تا با تماشای این آثار انحرافی و جعلی، دشمن خود، جمهوری اسلامی ایران را بشناسند.
روزنامه هاآرتص اسراییل در این باره نوشت: این آثار چهره های زنانه را در ابعاد گسترده در فیلم های خود می گنجانند که هدف از آن نشان دادن تبعیضی است که در کشورهای اسلامی نسبت به زنان وجود دارد و باید برای بهبود وضع آن ها تلاش شود.
در حقیقت صهیونیست ها این فیلم های دروغین و مغرضانه را سندهایی از وضعیت جامعه امروز ایران می دانند. بدون شک یکی از مآخذ غربی ها در فشار بر کشورمان به بهانه نفی حقوق بشر و نادیده گرفتن حقوق زنان، این گونه فیلم ها است. روزنامه هاآرتص رژیم صهیونیستی همچنین با تمجید از فیلم های فمنیستی سینمای ایران تلاش فیلمسازان ایرانی برای نمایش شرایط ناگوار از کشورمان را قابل تحسین دانست.
● چه باید کرد؟
هر چند برخی از کارگردانان فیلم های مورد اشاره در این گزارش، فیلم هایشان را با هدف به نمایش درآمدن در اسراییل نساخته اند، اما گرایش محتوایی آثار آن ها، این فرصت را در اختیار رژیم صهیونیستی نهاده تا علیه کشورمان از این گونه فیلم ها بهره برداری نماید.
عدم موضع گیری سازندگان این فیلم ها علیه رژیم صهیونیستی و متقابلا دیدگاه های زاویه دار آن ها نسبت به جمهوری اسلامی ایران، زمینه تعامل صهیونیست ها با آثار عده ای از فیلمسازان کشورمان را فراهم تر نموده است. متأسفانه به خاطر تصور اشتباه برخی از مدیران سینمایی ایران در سه دهه گذشته مبنی بر تاثیر مثبت گسترش سینمای جشنواره ای و حضور فیلم های ایرانی در محافل خارجی، بر این مسئله دامن زده است. باید از داخل به گونه ای سیاستگذاری نمود تا بستر برای ظهور فیلمسازانی چون پناهی که سایت رسمی رژیم صهیونیستی از او به عنوان فیلمساز خوب ایرانی یاد می کند یا مخملباف ها که صهیونیست ها آن ها را به خاطر مبارزه فرهنگی علیه انقلاب اسلامی می ستایند آماده نشود.
همچنین در مقابل، ایران هم باید فیلمسازان و هنرمندانی را که با سیاست های ضدانسانی رژیم صهیونیستی و دولت های غربی سر ناسازگاری دارند ، مورد حمایت و ستایش قرار دهد. می توان هر ساله جشنواره ای با عنوان جشنواره فیلم های ضدآمریکایی و ضدصهیونیستی در کشور برگزار کرد و در آن به نمایش فیلم هایی با مضامین ضداستکباری پرداخت و از فیلمسازان آن ها تقدیر کرد.

امید صدرایی

منبع : روزنامه کیهان