نگـاه چامسکی به صنعت روابط عمومی

نوام (آوریل) چامسکی، زبان شناس و نظریه پرداز سیاسی- اجتماعی در سال ۱۹۲۸ در فیلادلفیا به دنیا آمد، پس از آن که دوره دبیرستان را در زادگاه خود به پایان رسانید، تحصیلات عالیه خود را تا اخذ مدرک دکترا در دانشگاه پنسیلوانیا ادامه داد. پس از اخذ درجه دکترا در سال ۱۹۵۵ به سمت استاد انستیتو تکنولوژی ماساچوست برگزیده شـد.
وی به عنوان یكی از متخصصان و پیشگامان تحول در زبان شناسی شده و کتابی با عنوان مبحث ترکیب جملات در سال ۱۹۵۷ منتشر کرد که سرآغاز انقلابی در مبانی فرضیه های زبان شناسی بود. نظریه چامسکی بر این اساس قرار دارد که گفته هر انسانی دارای دو ساختار است : ساختار سطحی که عبارت از ترکیب ظاهری کلمات است و ساختار عمقی که عبارت از قواعد و مکانیسم های کلی است.
علاوه بر موارد مذکور، چامسکی به عنوان یک منتقد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی سیاست های دولت آمریکا نیز شناخته شده است. وی مخالفت های صریح خود را در خصوص جنگ ویتنام و سپس جنگ خلیج فارس به کرات ابراز داشته است.
● نوشته های گسترده او در مورد سیاست های آمریکا
۱) قدرت آمریکا و سردمداران جدید (۱۹۶۹)
۲) در جنگ با آسیا(۱۹۷۰)
۳) صلح در خاورمیانه ؟ (۱۹۷۴)
۴) حقوق بشر و سیاست خارجی آمریکا (۱۹۷۸)
● بهترین آثارش شامل
۱) مجموعه مقالات به سوی جنگ سـرد (۱۹۸۲)
۲) مثلث سرنوشت ساز (۱۹۸۴) است که به بررسی روابط آمریکا، اسراییل و فلسطینیان می پردازد.
ایالات متحده پیشگام صنعت روابط عمومی بوده است. مسئولیت این صنعت همان گونه که رهبران آن تعیین می کردند عبارت بود از کنترل اذهان عمومی، این عده مطالب زیادی از موفقیت های کمیسیون کریل و نتایج مطلوبی که از ابداع هیولای سرخ و پیامدهای آن به دست آورند، فرا گرفتند. در آن زمان، صنعت روابط عمومی در معرض گسترش عظیمی قرار گرفت. در سرتاسر دهه ۱۹۲۰، این صنعت برای مدتی در ایجاد تقریباً وابستگی کامل عموم به قواعد تجارت موفقیت حاصل کرد. به تدریج که وارد سال های ۱۹۲۰ شدیم به دلیل گستردگی اش کمیته های کنگره آمریکا اقدام به نظارت برآن کردند. این همان جایی است که بیشتر اطلاعات ما از آن ناشی می شود.
روابط عمومی صنعت عظیمی است و امروزه رقمی در حدود یک میلیارد دلار در سال صرف این کار می شود. در تمام این مدت مسئولیت این صنعت عبارت از کنترل اذهان عمومی بوده است. در سال های ۱۹۳۰، همانند مشکلاتی که در طول جنگ جهانی اول وجود داشت مشکلات بزرگی پدید آمد.
این مشکلات عبارت از رکود عظیم اقتصادی و سازان دهی بنیادی تشکیلات کارگری بود. در واقع در سال ۱۹۳۵ با تصویب قانون واگنر مبنی بر حق سازمان دهی، کارگران به اولین پیروزی عمده قانونی خود نایل آمدند. این کار سبب ایجاد دو شکل جدی شد. مشکل اول این بود که دموکراسی دچار سوء کارکرد شد. عوام الناس گیج و گنگ در واقع پیروز میدان قانون گذاری شدند و به این طریق به نظر نمی رسید که کار کنند. مشکل دیگر این بود که این امکان برای افراد به وجود آمد که دست به سازمان دهی بزنند زیرا مردم باید مجزا شده و تفکیک شده و تنها باشند. فرض بر این نیست که آن ها سازمان دهی شوند زیرا به این طریق ممکن است چیزی ورای تماشاگران اقدام کنند. اگر تعداد زیادی با منابع محدود بتوانند گردهم جمع شوند و وارد عرصه سیاسی شوند ممکن است واقعاً جزو شرکت کنندگان در حکومت باشند. این عملی حقیقتاً تهدید کننده است. برای اطمینان خاطر یک پاسخ به دست آمده در بخشی از این کار آن است که این آخرین پیروزی قانونی برای کارگران است و این که این امر آغازی بر پایان انحراف دموکراتیک سازمان عمومی است همین اتفاق افتاده است و این امر آخرین پیروزی قانون گذاری برای کارگران بوده است. از آن لحظه – با این که تعداد افراد اتحادیه برای مدتی در طول جنگ جهانی دوم افزایش یافت اما پس از آن شروع به کاهش گذاشت- ظرفیت اقدام از طریق اتحادیه ها به طور ثابتی شروع به افت کرده است این کار تصادفی نبوده است. ما در حال حاضر درباره جامعه تجاری صحبت می کنیم که مقادیر فراوانی پول، توجه و تفکر صرف آن می کند تا چگونه از طریق صنعت روابط عمومی و سایر سازمان ها نظیر انجمن ملی تولید کنندگان و بیزنس راندتیبل و نظایر آن با این مشکل برخورد کند. این سازمان ها فوراً مشغول کار شدند تا راهی بیابند که با این انحرافات دموکراتیک مقابله نمایند...

منبع : کارگزار روابط عمومی