کره‌شمالی و ازسرگیری تولید هسته‌ای

در ۱۹ سپتامبر، کره‌شمالی با اشاره به تعهدات تحقق‌نیافته دولت ایالا‌ت متحده، اعلا‌م کرد که گام‌هایی برای از سرگیری تولید هسته‌ای برداشته است. طبق گزارش نیویورک‌تایمز در ۱۹ سپتامبر کره‌شمالی اعلا‌م داشته است که دیگر انتظار ندارد، و حتی نمی‌خواهد از فهرست <دولت‌های حامی تروریسم> حذف شود - امتیازی که دولت بوش با آن موافقت کرده بود. این فهرست هیچ ارتباطی با حمایت از تروریسم ندارد و تنها وسیله‌ای برای زیر فشار گذاشتن و تحریم دولت‌هایی است که به آمریکا <نه> گفته‌اند، مثل کوبا، سوریه، سودان، ایران و کره‌شمالی. ‌کره‌شمالی سه روز پس از اعلا‌م از سرگیری تولید هسته‌ای از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواست که مهر خود را از طرح‌های هسته‌ای این کشور بردارد و تجهیزات نظارتی خود را از تأسیسات هسته‌ای یانگ بیون بیرون ببرد.
این تصمیم کره‌شمالی پاسخ مشروعی است به عدم تمایل آمریکا به اجرای توافقنامه‌ای که اوایل امسال بین دو کشور انجام گرفت. در ماه می ‌کره‌شمالی گزارش کاملی را در ۱۸۸۲۲ صفحه از فعالیت‌های هسته‌ای خود از شروع آن یعنی سال ۱۹۸۶ به آمریکا داد. در مقابل، آمریکا در ۲۶ ژوئن موافقت کرد که این کشور را از فهرست <حامیان تروریسم> حذف کند، همچنین قبول کرده بود پس از ۴۵ روز بازرسی تأسیسات اتمی به وسیله آژانس بین المللی اتمی - که کره‌شمالی اجازه آن را داده بود - این کشور را از فهرست کشور‌هایی که به دلیل اعمال خصمانه با آنها مناسبات تجاری ندارد خارج کند. ‌
جان دبلیو لویس از مرکز همکاری‌های امنیتی بین‌المللی در دانشگاه استانفورد اظهار داشته است که کره‌شمالی تقریبا ۸۰ درصد توافقنامه را در برچیدن تأسیسات یانگ بیون اجرا کرده است (بوستون گلوب ۱۷ می)
در ماه ژوئن پیونگ یانگ به آژانس بین‌المللی و کارشناسان هسته‌ای آمریکا اجازه داد تعطیلی و برچیدن تأسیسات یانگ بیون را زیر نظر داشته باشند. نیاز به فضای تنفسی اقتصادی به یقین در تصمیم‌گیری برای افشای اطلا‌عات هسته‌ای و برداشتن گام‌های سریع برای تعلیق آن در یانگ بیون موثر بوده است. با این همه واشنگتن بلا‌فاصله شروع به محدود کردن مفاد توافقنامه کرد و در حالی که اطلا‌ع داده بود تحریم‌ها برچیده می‌شود، بوش در اظهاراتی، تأکید کرد کره‌شمالی در زمره کشور‌هایی باقی می‌ماند که تحریم‌های سنگینی علیه‌شان اعمال می‌شود (یواس‌نیوز اند ورلدریپرت-۲۶ ژوئن)
در جولا‌ی واشنگتن خواستار این شد که کره‌شمالی با بازرسی‌ها در هر زمان و بدون اطلا‌ع قبلی موافقت کند و آمریکا این حق را داشته باشد که هروقت لا‌زم می‌بیند به طور یکجانبه تحریم‌ها را دوباره برقرار کند. ولی کره نمی‌توانست با این خواسته که مغایر حاکمیت ملی آن بود موافقت کند. در اواسط آگوست مقامات کره‌شمالی که با تأخیر و عدم پیشرفت توافقنامه روبه‌رو شده بودند، اعلا‌م کردند که از کارانداختن تأسیسات هسته‌ای خود را متوقف می‌کنند و در مسیر از سرگیری تولید هسته‌ای حرکت خواهند کرد. ‌
کوتاهی واشنگتن در اجرای توافقنامه با کره‌شمالی چیز جدیدی نیست. در سال ۱۹۹۴ دو کشور چارچوب توافقنامه‌ای را امضا کرده بودند مبنی بر اینکه اگر کره‌شمالی تولید <آب سبک> را جانشین <آب سنگین> کند، ایالا‌ت متحده به ازای آن سوخت این کشور را تأمین خواهد کرد. کمک‌های دیگری هم در این چارچوب گنجانده شده بود. ولی در سال ۲۰۰۲ کره‌شمالی امید خود به همکاری آمریکا را از دست داد، زیرا ظاهرا ایالا‌ت متحده تنها کره‌شمالی را متعهد به اجرای توافقنامه‌ها می‌داند. ‌
پیام کاملا‌ روشن و بدون ابهام است. هر قدمی هم که کره‌شمالی برای تحقق توافقنامه بردارد، آمریکا را راضی نخواهد کرد. از دید واشنگتن موضوع اصلی فعالیت هسته‌ای نیست. نتیجه منطقی خواست‌های درحال افزایش آمریکا این است که همه ظرفیت دفاعی این کشور از بین برود، درست مانند عراق که هدف مجموعه‌ای از خواست‌های پایان‌‌ناپذیر، بازرسی و تحریمی که پس از جنگ خلیج‌فارس به آن تحمیل شد، آماده کردن زمینه‌ای بود برای تهاجم ۲۰۰۳. ‌
انواع حرف‌های بی‌معنی در مورد تهدید هسته‌ای کره‌شمالی گفته می‌شود ولی یادمان باشد که در سال ۱۹۵۳ به دولت آیزنهاور در مورد استفاده از سلا‌ح اتمی در کره‌شمالی اختیارات تام داده شده بود. ‌
کشور‌های سرکوب‌شده‌ای که می‌خواهند استقلا‌ل خود را از ایالا‌ت متحده حفظ کنند می‌توانند درس با ارزشی از تهاجم آمریکا به عراق بیاموزند؛ یا خودتان را مجهز کنید یا با انهدام مواجه شوید. ‌

مک مورای
ترجمه: پوراندخت مجلسی
منبع پی‌اس‌ال

منبع : روزنامه اعتماد ملی