عصبانیت عموسام از آقای مدیر کل!

انتشار گزارش اخیر محمد البرادعی در خصوص پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران سبب کاهش قدرت مانور آمریکا و متحدان اروپایی کاخ سفید شده است.در این میان جریان سلطه ترجیح داده است موکدات و مستندات موجود در این گزارش را کمرنگ نموده و همچنان در مسیر مخالفت با ایران هسته ای گام بردارد.
انتشار گزارش مثبت محمدالبرادعی در خصوص فعالیتهای هسته ای صلح آمیز جمهوری اسلامی ایران ضربه سختی را بر پیکره واشنگتن وارد ساخته است.موضع گیری کشورهایی مانند آمریکا، انگلستان،آلمان و فرانسه در خصوص گزارش البرادعی نشاندهنده عصبانیت جریان سلطه از آژانس بین المللی اترژی اتمی است.در طول چهار سال اخیر کاخ سفید سعی نموده نگاه ابزاری خود نسبت به سازمانهای بین المللی را تقویت نماید.بر این اساس انتشار گزارش مثبت آژانس در خصوص تهران معادلات آمریکا را به طور کلی بر هم ریخته است.واشنگتن و تروییکای اروپایی هزینه سیاسی و تبلیغاتی زیادی را در خصوص انعکاس منفی و غیر واقع بینانه فعالیتهای هسته ای صلح آمیز تهران صرف می کنند اما انتشار گزارشهایی مانند گزارش اخیر البرادعی این هزینه ها را بی اثر می سازد.واکنش رئیس جمهور آمریکا پس از انتشار گزارش البرادعی در جای خود قابل تامل است. جرج بوش در این خصوص اظهار داشته است که فشار بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی ایران باید افزایش یافته و افزایش خواهد یافت.
دولت بوش اخیرا خواستار تحریم‌های جدید علیه ایران پس از انتشار گزارش محمد البرادعی، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای این کشور شد.سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه نیز با اشاره به گزارش محمد البرادعی، دبیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی بار دیگر ایران را به شفاف سازی بیشتر فراخوانده است.
پاسکال آنرده آنی، اظهار امیدواری کرد که این تلاش ها برای روشن شدن ابهامات موجود در مورد برنامه هسته ایران در گذشته و حال ادامه یابد.به ادعای وی گزارش آژانس نشان می دهد که ایران تحت فشار جامعه بین المللی پاسخ های جدیدی به سوالات آژانس (به طور مثال در مورد برنامه های موسوم به پی ۱ یا پی ۲) ارائه داده است اما این سوالات کامل نیست.
او معتقد است همانگونه که وزرای شش کشور انگلیس ، فرانسه، آلمان، امریکا، چین و روسیه در نشست ۲۸ سپتامبر خود در نیویورک پیش بینی کرده بودند ضروری است که ایران به انتظارات جامعه بین المللی که در شورای امنیت سازمان ملل و شورای حکام آژانس نیز آمده است تن در دهد.
موضع گیری وزارت امور خارجه آلمان در خصوص گزارش البرادعی نشان دهنده خصومت ژرمنها با دستیابی ایران اسلامی به فناوری صلح آمیز هسته ای است.آلمان گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در خصوص برنامه هسته‌ای ایران را چندان نویدبخش ندانسته است. این در حالیست که محافل خبری،تحلیلی و سیاسی نظام بین الملل این گزارش را نمادی از شکست کاخ سفید و سردرگمی کشورهای ۱+۵ می دانند.
سخنگوی وزارت خارجه آلمان در این خصوص مدعی شده است:
“این گزارش حاوی سایه‌روشن‌هایی است اما در نهایت نویدبخش نیست.ایران با ادامه غنی‌سازی اورانیوم درخواست‌های شورای امنیت را رد کرد و هنوز باید به ما ثابت کند که برنامه هسته‌ای خود را برای مقاصد صرفا صلح‌‌آمیز پیگیری می‌کند!”
این در حالی است که “محمد البرادعی”، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در گزارش جدید خود به پیشرفت‌هایی در زمینه شفاف‌سازی بر سر برنامه هسته‌ای ایران و همکاری به‌موقع تهران با آژانس اشاره کرده است.
آلمان به عنوان یکی از اعضای گروه ۱+۵ که بر سر برنامه هسته‌ای ایران تبادل‌نظر می‌کنند، بزرگ‌ترین شریک تجاری تهران در اروپا محسوب می‌شود. واشنگتن ایران را به تلاش برای دستیابی به تولید بمب اتمی متهم می‌کند اما تهران بر صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود تاکید کرده است و آن را صرفا برای تولید انرژی پیگیری می‌کند. نباید فراموش کرد که توسعه فعالیتهای هسته ای ایران در قالبی کاملا علمی و تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی صورت گرفته است.از این رو آمریکا و غرب دیگر نمی توانند از لحاظ حقوقی و بر اساس منابع اصلی و فرعی نهفته در حقوق بین الملل عمومی ایران اسلامی را از دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای محروم نمایند.گزارش اخیر محمد البرادعی،مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی بار دیگر بر عدم انحراف جمهوری اسلامی ایران از برنامه های صلح آمیز هسته ای مهر تائید نواخت.این در حالیست که آمریکا،انگلستان و فرانسه به عنوان سه کشور مخالف هسته ای ایران به صورت مستقیم و غیر مستقیم خشم خود را از انتشار گزارش مثبت البرادعی در خصوص تهران اعلام نموده اند.
گزارش مثبت محمدالبرادعی در خصوص فعالیتهای صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی ایران نقطه تمییز دهنده “ابهام”از “شفافیت”در خصوص پرونده هسته ای تهران است.به عبارت دیگر،غرب دیگر نمی تواند با استناد به پارادوکسهای متداول در گزارشهای آژانس به اعمال فشار علیه قدرت اول خاورمیانه ادامه دهد.البته در این گزارش نیز کماکان این پارادوکسها مشاهده می شود اما وزن آنها در مقایسه با گذشته کاهش محسوسی یافته است.در این میان شاهد شکل گیری رابطه ای کاملا تعریف شده هستیم.بر این اساس هر اندازه گزارشهای آژانس به سوی شفافیت و واقع بینی میل پیدا می کند،قدرت مانور غرب در برابر ایران اسلامی کاهش می یابد .این رابطه مستقیم طی ماههای اخیر به شدت تقویت شده است.ایالات متحده آمریکا به هیچ عنوان همکاریهای دوجانبه ایران و آژانس را بر نتافته و همواره سعی داغرد در این مسیر سنگ اندازی نماید.این در حالیست که واشنگتن به سبب ادامه لجاجتهای خود در خصوص مخالفت با ایران بیش از پیش در نظام بین الملل منزوی شده است.هم اکنون اصلی ترین شرکای بوش نیز در ادامه همراهی با وی تردید دارند.این حقیقت را می توان از رفتارهای آمریکا و اتحادیه اروپا استنباط نمود.همکاریهای موثرمیان تهران و آژانس بین المللی انرژی اتمی، آمریکا و تروییکای اروپایی را به سوی استیصالی مزمن رهنمون ساخته است.
جهان امروز به صورت خودکار در مسیر واقع بینی سوق پیدا کرده است.جریان سلطه هم اکنون در معرض آزمونی سخت قرار گرفته است‌.البته در طول سالهای پس از وقوع جنگ جهانی دوم شاهد شکست جریان سلطه در آزمون واقع بینی بوده ایم.در این خصوص ناظرتقابل و تضاد نگرش رئالیستی حامیان سلطه با واقعیات موجود در نظام بین الملل بوده ایم.این تضاد در برخی مراحل مانند شرایط فعلی به اندازه ای پررنگ شده است که جریان سلطه قدرت کتمان آن را ندارد.گذار از سازمانهای بین المللی فرمولی کهنه است که غرب در موارد استیصال خود در برابر جامعه جهانی آن را به کار می بندد.اما این فرمول پس از گذار بشریت به هزاره سوم به گونه ای معکوس نتیجه داده است.”گذار از سازمانهای بین المللی” دیگر نمی تواند به عنوان تسریع کننده اهداف غرب مورد آنالیز قرار گیرد.این حقیقتی است که آمریکا و تروییکای اروپایی از درک آن عاجز مانده اند.هزینه بر بودن گذار از سازمان ملل متحد و آژانس بین المللی انرژی اتمی به صورت خودکار آمریکا و متحدانش را به دردسر خواهد انداخت.از این رو واشنگتن در مقابل گزارش اخیر آژانس مبنی بر صلح آمیز بودن فعالیتهای هسته ای ایران اسلامی چاره ای جز کرنش ندارد.انتخاب هرگونه راهکار دیگری در این راستا حکم انزوای کاخ سفید در جهان امروز را امضا می کند.
نباید فراموش کنیم که میان “محروم سازی”و ”شفاف سازی”تفاوت زیادی وجود دارد.محروم سازی مقوله ای کاملا سیاسی و غیر علمی است که غرب در ماورای آن به اهداف یونیورسالیستی خود چشم دوخته است.ممانعت کشورهای شمال از دستیابی ایران به انرژی صلح آمیز هسته ای ریشه در نگرانی آنها از بیداری علمی و سیاسی کشورهای خاورمیانه و جهان دارد.اما هنگامی که سخن از “شفاف سازی “به عمل می آوریم همه چیز مشخص است.در این میان باید رابطه ای دو طرفه میان ایران و آژانس وجود داشته باشد و شورای امنیت سازمان ملل متحد محلی از اعراب ندارد.خروج پرونده هسته ای ایران از شورای امنیت سازمان ملل متحد با توجه با شرایط موجود و گزارشهای آژانس یک الزام محسوب می شود.به عبارت دیگر،زمان بررسی این پرونده از بعد سیاسی به اتمام رسیده و باید از زاویه ای حقوقی آن را تجزیه و تحلیل نمود.در این میان آمریکا و متحدانش چه نقشی ایفا می کنند؟از این رو اگر غرب واقعا به دنبال شفاف سازی در پرونده هسته ای ایران است باید این پرونده را از شورای امنیت سازمان ملل متحد خارج نماید.
در نهایت اینکه آمریکا،فرانسه و انگلستان به نقطه شکست هسته ای در مقابل ایران نزدیک تر می شوند.
آنچه در این میان تعیین کننده است ادامه سیاستهای دو سال اخیر و پافشاری بر سر حق مسلم هسته ای تهران است.نباید فراموش کنیم که در این مجال حساس ما بازیگر اصلی پرونده هسته ای خود هستیم و قدرت غرب در برابر تهران به طور کلی افول یافته است.
در نهایت اینکه ایران اسلامی به هیچ عنوان از حقوق حقه هسته ای خود چشم پوشی نمی کند.از این رو هر اندازه کشورهای غربی بر رفتارهای تند و افراط گرایانه خود در تقابل با تهران پافشاری کنند خسارت سیاسی و بین المللی سخت تری متوجه آنها خواهد بود.

سحاب فاطمی

منبع : روزنامه رسالت