تحریم ایران امکان پذیر نیست

موضوع صدور قطعنامه جدید علیه ایران در شورای امنیت با وجود انتشار گزارش سازمان های اطلاعاتی امریکا همچنان در دستور کار ایالات متحده و متحدین غربی اش قرار دارد. الکس وطنکا، کارشناس مرکز مطالعات خاورمیانه در واشنگتن در گفت و گویی تلفنی به پرسش های ما در این باره پاسخ داده است.
▪ با توجه به مخالفت های روسیه و چین، تا چه حد احتمال صدور قطعنامه سوم علیه ایران در شورای امنیت وجود دارد؟
ـ به نظر من احتمال صدور این قطعنامه در شورای امنیت بسیار کم است. امریکا در تلاش است تا با تحت فشار گذاشتن روسیه و چین قطعنامه سوم را علیه ایران صادر کند، اما تاکنون موفق به انجام این امر نشده و همواره در مذاکراتش با دو کشور چین و روسیه درباره ایران شکست خورده است.
البته تیرگی بین روابط امریکا با این دو کشور فقط به خاطر ایران نیست. روسیه که بر سر سپر موشکی و انتخابات داخلی و چین هم بر سر مساله دالایی لاما و مسایل دیگر با امریکا چندین بار دچار مشکل شده است. در کل امریکا در اقدامات علیه ایران انفرادی عمل می کند و علاوه بر روسیه و چین، کشورهای اروپایی هم تا حدی امریکا را همراهی می کنند و این طور نیست که پشتیبان تمام و کمال امریکا باشند، به عنوان مثال زمانی که سنای امریکا نیروهای سپاه پاسداران به خصوص سپاه قدس را تروریست اعلام کرد، این موضوع و تصمیم تنها در سنای امریکا مطرح شد و در بازار سیاسی بین الملل مشتری نداشت.
همچنین الان در محافل سیاسی آلمان نیز بر سر مساله تحریم ایران اختلاف نظرهایی دیده می شود و من فکر می کنم که ما سال آخر ریاست جمهوری بوش شاهد تغییر قابل ملاحظه ای در قبال مساله هسته ای ایران نخواهیم بود.
البته نکته دیگری هم در این جا مطرح می شود و آن این که ما چندین نوع تحریم داریم.
یک موقع هست که جنگنده های امریکایی بیایند و در خلیج فارس مستقر شوند و از فروش نفت و خرید و فروش محصولات مختلف توسط ایران جلوگیری کنند و دیگر این که اجرای کنسرت گروهی ایرانی در یکی از کشورهای اروپایی یا امریکایی ممنوع شود.
خب، به نظر من گزینه اول تا حدی امکان پذیر نیست و با گزینه دوم هم به اصطلاح آبی از آب تکان نمی خورد.
▪ گزارش هایی که اخیرا منتشر شده نشان می دهد شرکت های چینی و روس در حال گرایش به سمت سرمایه گذاری در ایران هستند، آیا اعمال تحریم ها و صدور قطعنامه بر این روند تاثیر خواهد گذاشت؟
ـ باید بگویم که چین و روسیه، چون تا به حال مدرکی مبنی بر نظامی بودن برنامه هسته ای ایران وجود نداشته است، به همکاری خود ادامه داده اند. به فرض اگر سندی که حکایت از برنامه هسته ای نظامی در ایران داشته باشد پیدا می شد، آنگاه چین و روسیه هم در همکاری با ایران تجدید نظر می کردند، در غیر این صورت مورد مواخذه جامعه جهانی قرار می گرفتند، چون ایران برنامه هسته ای صلح آمیز را دنبال می کند و هیچ مدرکی دال بر نظامی بودن فعالیت های هسته ای این کشور یافت نشده است، چین و روسیه هم به همکاری خود با ایران ادامه می دهند. این دو کشور نمی توانند فقط بر مبنای ادعاهای کشوری مثل امریکا که چندین سال پیش به بهانه تسلیحات کشتار جمعی به عراق لشکرکشی کرد و بعد هم معلوم شد که چنین چیزی وجود نداشته است و اتهامات امریکا فقط در حد ادعا و بهانه های واهی بیش نبود، روابط خود با ایران را خدشه دار کنند. کشورهای چین و روسیه در عرصه سیاست بین الملل صاحب اعتبار هستند و همه جوانب را در نظر می گیرند. به نظر آینده اقتصادی چین در ایران بسیار روشن است. البته ناگفته نماند که در صورت تصویب و صدور قطعنامه های بیشتر علیه ایران در سازمان ملل تاثیراتی را در روابط ایران با روسیه و چین دارد، چون این دو کشور علاوه بر منافع معامله با ایران، منافعی هم در آن سو در معاملات با کشورهای اروپایی و امریکا دارند و به سادگی این امتیازات را نادیده نمی گیرند.
▪ به نظر شما چین و روسیه تا چه حد در مخالفت با صدور قطعنامه جدی بوده و به پیش خواهند رفت؟
ـ چین و روسیه تا زمانی که سندی مبنی بر نظامی بودن برنامه هسته ای ایران وجود نداشته باشد به مخالفت های خود با تحریم ها علیه ایران ادامه خواهند داد و این حرف اصلی پوتین و وزیر امور خارجه چین که به ایران آمدند، بود. از طرفی دیگر به نظر من روسیه و چین می خواهند ایران به تدریج و اندک اندک به سمت جلو حرکت کند، چون این دو کشور کشورهای انقلابی نیستند و معمولا به صورت آهسته سیاست های خود را پیاده می کنند و تمایل به مقابله با ریسک هایی مثل جنگ را ندارند.
▪ فرانسه اخیرا مواضع تندی علیه ایران اتخاذ کرده است. نظر شما در این باره چیست؟
ـ این مساله بیشتر مربوط به انتخاب نیکولاسارکوزی است که تمایل به همکاری با امریکایی ها دارد. افرادی که وی را انتخاب کردند، جدایی فرانسه از کشورهای عربی و مسلمان را دنبال می کردند، اما در رابطه با همراهی امریکا باید بگویم که فرانسه تا زمانی که سایر کشورهای اروپایی مثل آلمان و انگلیس از امریکا حمایت کنند، به پشتیبانی از امریکا خواهد پرداخت و آن قدر قدرت سیاسی ندارد که به تنهایی و یک تنه، مثل زمانی که انگلیس، امریکا را در جنگ عراق پشتیبانی کرد، پشت امریکا بایستد. الان هم که برخی از اوقات صدای فرانسه بلند می شود، آن هم فقط به علت حمایت و پشتیبانی از سمت کشورهای اروپایی و امریکا است و گرنه سارکوزی در حدی نیست که به تنهایی بتواند در عرصه بین الملل قلدری کند.

عباس اصلانی

منبع : روزنامه جوان