خواص بشقابی پر از کرفس

هنوز هیچ کشوری و منطقه ای در جهان مدعی خاستگاه کرفس نیست، گرچه یک ضرب المثل فرانسوی می گوید: اگر انسان خاصیت کرفس را می دانست تمام باغ ها را پر از کرفس می کرد!
کرفس گیاهی است علفی به طول ۲۰ تا ۶۰ سانتی متر که تمام قسمت های آن شامل ریشه و برگ و ساقه آن قابل مصرف است. در فارسی به آن کرفش و کرسب می گفتند، اما به نظر می رسد این واژه در زبان عربی به کرفس بدل گشته است. نوع خورشت آن را همه می شناسند و نیاز به معرفی ندارد و نوع دیگر آن نیز که در تغذیه به کار می آید کرفس سنگ است مانند کلم سنگ که در شمار ریشه های خوراکی است و بیشتر در سالاد، ترشی و مخلوط شور استفاده می شود. گرچه می توان با آن خورشت کرفس پلو هم تدارک دید. مهم ترین نوع دارویی آن کرفس آبی یا کرفس مردابی است که به طور خودرو در کنار مرداب ها می روید. شاید تاکنون نام کرفس عطری به گوش تان نخورده باشد اما رندان از آن رایحه دل انگیزی می گیرند!
خواص کرفس: این ساقه سبزرنگ کلیه و مثانه را تمیز می کند و ملین است.
دانشمندان بر این باورند که ترپین ماده معطر کرفس که مانع ماندن سنگ کلیه در مجاری ادرار و یا آلودگی میکروبی و درد می شود علاوه بر این پتاسیم در غده و تنه آن بیش از همه به کار بیماران نقرسی می آید زیرا در خون این افراد اسید اوریک با غلظت بالا اغلب دیده می شود.
طبیب خانگی می گوید اگر خسته اید و احساس ناتوانی می کنید به این نسخه عمل کنید: بوته یک کرفس را تمیز کرده و در آب زیادی بجوشانید. پوست خارجی آن را بگیرید و بوته را به شکل ورقه های نازک ببرید و وسط آن را با یک چنگال جدا کرده در آرد و تخم مرغ و فلفل آنها را آغشته کنید و آنگاه دو طرفش را در روغن زیتون تفت دهید. این کرفس را با سالاد کاهو یا سالاد فصل میل نمایید.
کرفس در تقویت معده و اعصاب موثر است و آب کرفس خام درمان خوبی برای گرفتگی صدا است. خوردن کرفس حافظه را زیاد و قلب را پاک می کند.

منبع : روزنامه جوان