نعناع

گیاهی است چندساله دارای ریزوم های خزنده، برگ های تخم مرغی یا سرنیزه ای، ساقه راست منشعب و ساده به ارتفاع ۸۰۳۰ سانتی متر و غالبا چهارگوش كه در بخش فوقانی با كرك های سفیدرنگ پوشیده شده است. جام گل به رنگ سرخ یا ارغوانی، در خارج كركدار و در داخل عاری از كرك است. لوب زیرین كمابیش همانند سایر گلبرگ ها است ولوب بالایی تخم مرغی است. میوه شبه تخم مرغی است و دارای نوك گرد و كرك آلود است. برگ ها بخش دارویی این گیاه را تشكیل می دهند. شكل و اندازه برگ ها بسیار متنوع و اكثرا بدون دمبرگ یا دارای دمبرگ كوتاه هستند. بهترین زمان جمع آوری گیاه موقع گلدهی است كه ماه های تیر و مرداد است. این گیاه در اكثر نواحی ایران می روید. این گیاه دارای ۱ درصد اسانس است كه قسمت عمده آن را كارون و دی هیدروكارون و منتول تشكیل می دهد. نعناع دارای اثرات ضداسپاسم، ضدنفخ و ضدمیكروبی بوده و در درمان ناراحتی های گوارشی و همچنین به عنوان آرام بخش استفاده می شود. در طب گذشته از نعناع به عنوان ضدنفخ، مسكن و برطرف كننده سوءهاضمه استفاده می شده است. این گیاه دارای درصد بالایی از اسانس است لذا دارای خاصیت آنتی سپتیك است. همچنین به علت داشتن اسانس و خصوصا درصد بالای كارون دارای خاصیت بادشكن است. از فرآورده های موجود در بازار می توان به قرص آلتادین، قرص منتاو شربت گریپ میكسچر اشاره كرد.مقدار مصرف این گیاه به میزان ۱ تا ۲ گرم به صورت دم كرده سه مرتبه در روز است.
سحر شهنازی

منبع : روزنامه شرق