سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا

صدرالدین ، ابوطاهر احمد سلفی اصفهانی


جنسیت: مرد
نام پدر: محمد بن احمد
تولد و وفات: (۴۷۸ -۵۷۶) قمری
محل تولد: ایران - اصفهان - اصفهان
شهرت علمی و فرهنگی: حافظ ، محدث ، فقیه ، نحوی ، لغوی شافعی
شهرت وی به سلفی به خاطر نام نیایش سلفه - معرب سه لبه - می‌باشد. در طلب حدیث به شهرهای بسیاری سفر کرد و اکثر مشایخ حدیث را ملاقات کرد. لغت را از خطیب تبریزی فرا گرفت و چون به بغداد رفت فقه را نزد الکیا هراسی آموخت. وی از ابومطیع صحاف و ابوطالب احمد کندلانی و احمد بن محمد بن ابی‌بکر بن مردویه و احمد بن بشرویه و احمد بن محمد بن قولویه حدیث روایت کرده است. او همچنین از زنان بسیاری در اصفهان حدیث شنید. از وی حافظ محمد مقدسی و محدث سعدالخیر و ابوالعز محمد ملقابادی و علی بن ابراهیم سرقسطی و ابوالعز و ابوسعد سمعانی و قاضی عیاض و عمر میانشی و حماد حرانی و محمد بن عبدالغفار همدانی و جعفر بن علی همدانی و محمد بن ابراهیم فارسی و حسان مهدوی و بسیاری دیگر حدیث روایت کردند. ابوالحسن علی بن سلار وزیر ملوک فاطمیه در مصر مدرسه‌ای در اسکندریه برای او تأسیس کرد و وی را عهده‌دار تدریس در آن مدرسه کرد. علماء از دور و نزدیک به محضرش شتافتند و از وی بهره بردند. او در سرحد اسکندریه درگذشت. از آثارش: "الاربعین البدانیه" ، در حدیث؛ "السداسیات" ، در حدیث؛ "المشیخهٔ البغدادیهٔ" یا "معجم شیوخ بغداد" ، "معجم مشیخیهٔ اصفهان"؛ "السلفیات من اجزاء الاحادیث" یا "اجزاء‌السلفیات" ، انتخاب‌هائی از "اصول" ابن شرف انماطی و "اصول" ابن‌الطیوری؛ "السلماسیات" یا "مجالس پنجگانه" از املاهای ابوطاهر سلفی؛ "شرط‌القراءهٔ علی‌الشیوخ"؛ "معجم‌السفر"؛ "الفضائل‌الباهره فی محاسن مصر و القاهره".
منبع : مطالب ارسالی


همچنین مشاهده کنید