مامور راهنمایی و رانندگی هم می تواند ترافیک پایتخت را کور کند!

ترافیک ابر شهر تهران ، معضلی است که همگان علت آن را در وفور خودروهای شخصی ، کمبود وسایل نقلیه عمومی و در نهایت نبود مدیریت واحد شهری جستجو می کنند ، در صورتی که عوامل دیگری نیز در این امر دخیل هستند که همواره در حاشیه موضوعات اصلی قرار داشته و اگر کمی دقت کنیم ، متوجه خواهیم شد که جزئی ترین مسائل می تواند گره کور ترافیک پایتخت را کورتر کند.
وضع قوانین راهنمایی و رانندگی و اجرای آنها از سوی شهروندان ، تنها زمانی می تواند ملموس و عینی باشد که این قوانین در جامعه نهادینه شده و اجرای آن همچون نوشیدن آب و خوردن غذا ، به امری بدیهی تبدیل شود اما تا آن زمان ، وظیفه دستگاه مربوطه است که بر حسن اجرای قوانین نظارت کامل داشته و در جهت هر چه بهتر اجرا شدن آن ، تلاش کند.
در واقع ، وظیفه راهنمایی و رانندگی در این بخش ، بیش از هر مسئله دیگری مهم جلوه می کند و اگر ماموران و پرسنل این ارگان بتوانند در انجام وظایف محوله ، با اقتدار گام بردارند ، قطعا نهادینه شدن این قوانین ، زودتر از زمان معمول صورت خواهد پذیرفت.
در این بین ، راهکارها و ابزارهایی نیز مدنظر قرار گرفته که باید از آنها در جهت درست و اصولی استفاده شود و اگر بخواهیم نسبت به این موضوع از خود سلب وظیفه کنیم ، قطعا نخواهیم توانست به آنچه که از وضع قوانین برای خود تعریف و تفسیر کرده ایم ، دست یابیم و در نتیجه مشکلات نیز پا برجا خواهد ماند.
البته ناگفته نماند که رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی کشور ، تنها راه خلاصی از بی انضباطی اجتماعی در قوانین راهنمایی و رانندگی را ، جلوداری و پرچمداری آموزش و پرورش برای نهادینه کردن اصلاحات و قوانین راهنمایی و رانندگی در جامعه دانسته است.
سردار محمد رویانیان معتقد است که وقوع سالا‌نه ۲۸ تا ۳۰ هزار مرگ و میر در کشور ، بر اثر رفتارهای غلط رانندگی در ایران است.
وی با عنوان این موضوع که روزانه ۲۰ میلیارد تومان بر اثر سوانح رانندگی به ایران خسارت وارد می‌ شود ، تاکید دارد که اگر تنها یک دهم این مقدار صرف آموزش و پرورش و فرهنگ سازی شود ، بسیاری از مشکلات کشور حل می شود.
اما ، مشکلی که در حال حاضر نمی توان از آن چشم پوشی کرد و بی اعتنا از کنار آن گذر کرد ، عدم نظارت جدی ماموران راهنمایی و رانندگی بر اجرای قوانین است. به طوری که وقتی در ترافیک سنگین تهران کلافه شده ایم ، یک جمله گوش ها را نوازش می کند و آن این واژه است:" رعایت قانون ، با تاریک شدن هوا به فراموشی سپرده می شود".
حال باید به تحلیل این انتقاد پرداخت و ریشه آن را یافت که چرا چنین واژه ای در گفتگوهای محاوره ای شهروندان گرفتار در ترافیک تهران ، وارد شده و حالا چگونه می توان آن را از اذهان پاک کرد.
عادت دادن مردم به اجرای قوانین راهنمایی و رانندگی قدم نخست در این راه است و این قدم برداشته نخواهد شد مگر با رفتار منطقی مجریان قانون.
چطور می توان مردم را مجاب به اجرای قانون کرد ، در حالی که مجریان قانون فرا قانونی عمل می کنند. یکی از مصادیق این ادعا ، توقیف اتومبیل و حمل آن با جرثقیل در حضور صاحب آن است.
انتقال این خودروها اعم از موتورسیکلت و اتومبیل به پارکینگ فاقد وجاهت قانونی است ، چرا که توقیف اموال مردم نیازمند حکم دادگاه است اما وقتی که یک افسر راهنمایی و رانندگی راسا اقدام به توقیف اموال عمومی می کند ، متعاقب آن باید منتظر عدول مردم عادی از قوانین باشیم.
غالب افسران راهنمایی و رانندگی را سربازانی تشکیل می دهند که دوران خدمت نظام وظیفه را سپری می کنند. این افراد نه آموزش کافی دیده اند و نه از سابقه ای در کار خود برخورداند. زمانی هم که تجربه ای می اندوزند ، خدمتشان خاتمه می یابد و نیروی جدید جایگزین آنان می شود.
از سوی دیگر چون این ماموران نگاه موقتی به کار خود دارند آن طور که شایسته است دل به وظایف محوله نمی بندند و در ارتقاء کیفی کارشان نمی کوشند ، در حالی که یک افسر واقعی باید در استخدام دائم باشد اما متاسفانه واقعیت غیر از این است و سال های سال است که بی هیچ نتیجه ای ، همان روال اشتباه دنبال می شود.
در شهر نیویورک روزانه بیش از ۱.۵ میلیون دستگاه خودرو وارد مرکز شهری می شوند که ۲۰ درصد آنها سواری های باری هستند. عرض بیشتر خیابان های این شهر بزرگ بین ۲۵ تا ۳۰ متر است. تنها دو اتوبان از خارج شهر به نیویورک وارد می شوند اما ترافیکی به وجود نمی آید و تردد صدها هزار توریست در سطح شهر مشکلی ایجاد نمی کند.
خیابان های شهر لندن نیز آن قدر باریک هستند که تداعی کوچه های ما را می کنند اما شاهد تردد روان اتومبیل ها در آن هستیم.
در شهرهای به اصطلاح شلوغ دیگری مانند پاریس ، مادرید ، رم ، فرانکفورت ، برلین و... نیز بار ترافیکی به اندازه تهران وجود ندارد. این روان بودن به معنی کمتر بودن خودروها نیست ، بلکه ناشی از نظم است چنانکه شما در شهر شلوغی مانند توکیو نیز شاهد راهبندان نیستید.
چرا در ابر شهر ایران که بیشترین امکانات و پرسنل راهنمایی و رانندگی را در خود جای داده است ، باید شاهد ایجاد گره های ترافیکی باشیم که هیچ ارتباطی به کمبود وسایل نقلیه عمومی و عریض نبودن خیابان ها ندارد و تنها مسئله ای که می تواند بر تشدید این معضل بیفزاید ، عدم نظارت جدی بر اجرای قوانین راهنمایی و رانندگی است.
گفته می شود که ماموران راهنمایی و رانندگی در سه شیفت فعالیت می کنند که نیروهای پیاده ، شب هنگام جای خود را به ماموران مستقر در ماشین های پلیس می دهند. اما ، جالب است که استقرار ماموران راهنمایی و رانندگی سوار بر خودروهای پلیس ، در معابر اصلی و فرعی و شلوغ و پر تردد شهر کمتر از حد معمول ملموس است و اگر حضوری هم مشاهده شود ، کوتاه و اندک است.
رئیس دانشکده پلیس راهنمایی و رانندگی نیز بر این باور است که " اساسی ترین مشکل این است که در حال حاضر در ساختار ترافیک کشور مدیریت واحد حاکم نیست. در بررسی کشورهای توسعه یافته ای که در بخش ترافیک موفق بوده اند می بینیم یک سازمان مسئول این کار است. یعنی این سازمان هم مدیریت می کند ، هم بر آموزش نظارت می کند ، هم بحث ایمنی را پی می گیرد و هم اجرای قوانین و مقررات را زیر نظر دارد. به اصطلاح یک هرم با یک ساختار وجود دارد که یک نفر فصل الخطاب است ".
ماشین پلیس راهنمایی و رانندگی از راه می رسد و به یکباره مسافربرهایی که در ابتدای میدان ... توقف غیر مجاز کرده اند تا بتوانند سریع تر مسافر پیدا کنند و اصلا به ترافیک ایجاد شده از توقف خود اعتنایی ندارد ، غیب می شوند و ترافیک روان می شود اما در کمتر از ۵ دقیقه ، همان صحنه با حضور مسافربرهای جدید بازسازی می شود و...
رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا ، کاهش برخورد پلیس با مردم را ناشی از رعایت بیش از پیش قوانین راهنمایی و رانندگی از سوی رانندگان می داند و می گوید: هر زمان که خطری متوجه امنیت و ایمنی در این بخش باشد ، برخوردها تشدید می شود.

منبع : carx1