بد

	بد آن است که نباشد
		نظير: هر چيزى به جاى خويش نيکوست
	بد آيد بدانديش را کار پيش (فردوسى)
		رک: بد انديش را بد بوَد روزگار
	بد آيد به پيشِ بد از کارِ بد (فردوسى)
		رک: بد مکن که بدافتى، چَهْ مَکَنْ که خود افتي
	بد آيد به مردم ز کردارِ بد (فردوسى)
		رک: بد مکن که بد افتى، چه مکَنْ که خود افتي
	بد آيد فال چون باشى بد انديش٭
		نظير:
		فالِ بد بر زبان بد باشد
		- هرچه بر زبان آيد به زيان آيد
			٭ ...............................	چو گفتى نيک، نيک آيد فرا پيش (نظامى)
	بد از پيش خدا نيايد!
		'بد' از 'خيلى بد' بهتر است (از کتاب کوچه)
	بد از نيک کمتر شناسد غريب ٭
		رک: غريب کور است
			٭ که سالوک اين منزلم عن قريب	......................(سعدى)
	بد اصل وفا نکند و خوش اصل خطا نکند
		نظير: بد گُهر با کسى وفا نکند
	بدانديش را بد بوَد روزگار ٭
		نظير:
		بد آيد بدانديش را کار پيش (فردوسى)
		- بد مکن و بد مينديش تا تو را بد نيايد پيش
			٭ .........................	به دل اندر انديشهٔ بد مدار (فردوسى)
	بدان را دوست داريد اى عزيزان	که خوبان هر کجا باشند عزيزند ٭
		نظير: با آنکه بدى کرد نکوئى مى‌کن
			٭ شعر از سعدى است و اصل آن چنين است:
			بدان را دوست داريد اى عزيزان	که نيکان خود عزيز و نيک روزند
	بدبخت آن کسى که گرفتار عقل شد	خوشبخت آنکه کُرّه خر آمد الاغ رفت
		رک: دنيا به کام ابلهان است
	بدبخت اگر ٭ مسجد آدينه بسازد	يا طاق فرود آيد و يا قبله کج آيد!
		رک: آدم بدبخت قدم به دريا بگذارد دريا خشک مى‌شود
			٭ يا بى‌دولت اگر...
	بدبخت نيست چشم و دل هر که باز نيست٭
		رک: 'دنيا به کام ابلهان است' و 'آفت جان من است عقل و دل و هوش من'
			٭ آن را که هست خواب گران شب دراز نيست	.....................(وحيد قزوينى)
	بدبختى که مى‌آيد عطسه و باد قاطى مى‌آيد
		نظير: وقتى که بدبيارى مى‌آيد عطسه و تيز قاطى مى‌آيد
	بد بسى کردى و تخم کين کاشتى	جاى آشتى هيچ باقى نگذاشتي
		نظير: در دعوا بايد دستى هم براى آشتى نگه‌داشت
	بد بودن بِهْ که با بدان نشستن
	بد بين همه جا در خورِ نفرين باشد٭
		نظير: بر کنده بِهْ آن چشم که بدبين باشد
			٭ بر کند بِهْ آن چشم که بدبين باشد	.........................(...؟)
	بدتر از کورى بى‌شعوري!
	بدتر ز هجر از غم هجران نمردن است٭
		'بدخوان' 'خوش‌خوان' را به صدا درمى‌آورد
			٭ از هجر گرچه نيست بلائى بتر ولى	...........................(...؟)
	بدخواه کسان هيچ به مقصد نرسد	يک بد نکند تا به خودش صد نرسد (بابافاضل)
		نظير: بسا مردم که يک بد کرد و صد ديد (اسعد گرگانى)
		رک: بد مکن و بد مينديش تا تو را بد نيايد پيش
	بدخواه و بدآموز و بدانديش مباش٭ (بابا افضل)
		نظير: بدمکن و بد مينديش تا تو را بد نيايد پيش
			٭ خواهى که زهيچ کس به تو بد نرسد	......................(بابا افضل)
	بدِ خودت را کجا شنيدى؟ آن جا که بد مردم را
		رک: هر که عيب ديگران به تو آرد عيب تو نيز به ديگران بَرَد (کيمياى سعادت)
	بد خوى در دست خوى بدِ خود اسير است
	بدِ دانا ز نيکِ نادان بِهْ (سنائى)
		نظير:
		سگ دانا ز گاو نادان به
		- طفل عاقل ز پيرِ جاهل بِهْ (مکتبى)
	بد را بد بايد گفت خوب را خوب
	بد را به بد سپار و عدو را به ذوالفقار٭
		نظير: بد را حاجت نفرين نباشد
			٭..............................	و آنگه ببين که شاه ولايت چه مى‌کند(صابر همدانى)
	بد را حاجت نفرين نباشد٭
		نظير: بد را به بد سپار و عدو را به ذوالفقار
			٭ نکويان را دعاى خير مى‌کن	که................(محيط قمى)
	بدرّد خدا پردهٔ پرده در ٭
		رک: پردهٔ کس مدرّ تا پرده‌ات را ندرند
			٭ تو تا زنده‌اى پردهٔ کس مدرّ	...............(اديب پيشاورى)
	بد رنگ هم خودش رنگ است
	بد رنگ هم خودش رنگ است
		رک: از مار نزايد جز ماربچّه
			٭..............................	هر کسى آن کند کزو زايد (سعدى)
	بدزدى ز نعمت، بد زدم ز خدمت٭
		رک: بقدر پولت مى‌زنم پنبه
			٭ ...........................	چه برکت بوَد در ميان دو سارق(رشيد و طواط)
	بدسگال ديگر خواهد و کردگار ديگر
		نظير: به دعاى کسى نيامده‌ايم که به نفرين کسى برويم
	بدکردار بدخيال مى‌شود
		رک: کافر همه را به کيش خود مى‌پندارد
	بد کرده بدى کشد به پايان٭
		رک: بد مکن که بدافتى چَهْ مَکَن که خود افتي
			٭ دانا نکشد سر از مکافات	....................(ناصر خسرو)