این همه دست پاچگی چرا؟

آقای جرج بوش، رئیس جمهور آمریکا، گـفـت: "جامعه جهانی باید بتواند از طریق دیپلوماتیک جلو بلند پروازیهای ایران در ساختن سلاح اتمی را بگیرد". البته، نمی توان افسانه بافی های دروغین دولت آمریکا برعلیه کشورهای "نامطلوب" و بزرگـنمائی خطراتی که، از اقصی نقاط جهان آمریکا را در آن سوی اقیانوس تهدید می کند، در نظر نگرفت. اگر این را هم در نظر بگـیریم که، افسانه سازی و بزرگـنمائی "دشمن"، از ابتدا، اساس سیاست رسمی دولت آمریکا را تشکیل می دهد، مسئلۀ دست یابی ایران به "سلاح اتمی" کاملا روشن می شود. بویژه دروغ‌های دولت جرج بوش در رابطه با بهانه های اشغال و ویرانی کشورهای افغانستان، عراق، پاکستان، لبنان وغیره را فراموش نکرده ایم.
بدنبال این "افاضات بزرگوارانۀ" جناب جرج بوش، همان روز، تلویزیون صدای آمریکا، در برنامه میزگردی با شما، با شرکت، خانم الهه بقراط، روزنامه نگار "آزاد" و آقای بهمن آقائی دیبا، به گردانندگی آقای چالـنگی، با دست پاچگی بی‌سابقه‌ای، به بررسی این "اظهارات" پرداخت.
مهمانان این شو تلویزیونی، تمامی جملات و کلمات دانستۀ خود را بکار گرفتند تا ثابت کـنند که، توافق آژانس بین المللی انرژی اتمی با ایران و اظهارات جرج بوش همه "چرت" است. «آمریکا به ایران حمله نظامی خواهد کرد... نیروهای ایران نیز مثل ارتش عراق، توان مقابله با آن را ندارد.... این دوماه فرصتی را که، آژانس بین المللی انرژی اتمی می خواهد به ایران داده شود، نمی تواند جلو حملۀ آمریکا را بگـیرد...»(این بود، چکیده و خلاصه اظهارات مهمانان برنامه، از جمله، خانم الهه بقراط، روزنامه نگار "آزاد" که، هیچ نشانه ای از آزادی در اظهارات شان مشاهده نمی شود). دو روز پیش از آن نیز "جناب" نوری زاده، در "اظهار نظر" پیرامون بیانات کوشنر، مترسک آمریکائی، وزیر امور خارجه فرانسه نیز، "تحلیل" مشابهی ارائه داد و گـفـت: « حال که، فرانسه هم درکنار آمریکا قرار گرفته است، اگر، آن‌ها نتوانند در شورای امنیت سازمان ملل متحد، کاری بکـنند، خودشان جلو ایران را خواهند گرفـت».
من قصد پرداختن به نظرات "بسیار مستقـل" این"جنابان" را ندارم. چرا که، منطق در مقابله با سیستم مزدوری عاجز است و پرداختن به این بحث، آب در هاون کـوبیدن است. امّا، آن چه مهم است و باید بدان پرداخت، سابقۀ «چپ» خانم الهه بقراط است. چپی که، با عناوین « نو، مدرن، دموکرات» خود را مطرح می سازد، دیر یا زود به همان جائی خواهد رسید که، این روزنامه نگار "آزاد" رسیدند. جنبش چپ که، برای تغییر جهان مبارزه می کـند، طبیعتا، سیر قهقرائی تغییر را مد نظر قرار نمی دهد و خود این تغییرطلبی، در برگیرندۀ مدرنیسم، نوآوری و دموکراسی عالیتری است. بنابر این، پسوندهای «نو، دموکرات، مدرن» برای چپ، فقط ، کلمات پر طمطراقی است برای پرده پوشی و خیانت سرمایه داری در داخل جنبش چپ.
مهمترین ویژگی «چپ نو» و دموکراتهای سرمایه داری این است که، بدون آن که، در جهت تغییر صورت مسأله ای که، امپریالیسم مطرح می سازد، سعی کـند، همچنان، خود را با توضیح و تفـسیر آن سرگرم می نماید. «چپ مدرن» ودموکرات‌ها نمی‌خواهند به این سؤال جواب دهند که، اصلاً، امپریالیسم و بخصوص آمریکا، به چه حقی‌ باید به این و یا آن کشورلشکرکشی کـند، حمام خون راه اندازد، اشغال نماید، ویران کرده و به تاراج ببرد. «چپ مدرن، دموکرات و نو» و دموکرات‌ها نمی خواهند، قبول کـنند که، مسئلۀ توان مقابلۀ کشورهای مورد تهاجم آمریکا، صورت اصلی مسئلۀ نیست. اصل مسئله این است که، چرا جامعه جهانی نمی خواهد جلو لشکرکشی‌های امپریالیسم آمریکا را بگیرد؟ چرا نمی خواهد مانع تهاجم اقتصادی آمریکا (چاپ دلار بی پشتوانه) بشود؟ حل مشکل جهانی، از جمله مسئله اتمی ایران، در پاسخ منطقی این چراها نهـفـته است.
بنابراین، هر روز که می گذرد، ضرورت پالایش جنبش چپ از عناصر فـیزیکی و ایدئولوژیکی سرمایه داری و تشکـیل اتحاد فراگیر نیروهای چپ، ملی و میهن پرست، برای دفع خطرحملات دائمی امپریالیسم و ارتجاع، برای تامین صلح و امنیت پایدار در جهان و ایران، از اهمیت بیشتر و بیشتر برخوردار می شود و لزوم تحقـق شعار «زنده باد صلح! مرگ بر جنگ! مرگ بر امپریالیسم و استعمارجهانی به رهبری آمریکا و ناتو!» که، به همّت سرمایه داری و "چپ نو" به فراموشی سپرده شده است، هر بیشتر عـینیت می یابد.

ا. م. شیزلی

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه