پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

آخرین سخن رانی


آخرین سخن رانی
جرج بوش در آخرین نطق سالانه ی خود به نمایندگان کنگره گفت که باید بر رقابت سیاسی در سال انتخاباتی غلبه کنیم و با ایجاد نظم در بودجه ریزی و اعمال تعدیل ها از رفتن اقتصاد امریکا به سمت رکود جلوگیری کنیم و امنیت ملی را تحکیم بخشیم.
بوش: کارهای ناتمامی از قبل (قبل از ریاست جمهوری بوش) مانده و مردم امریکا از ما توقع دارند که آنها را به پایان برسانیم. اجازه دهید به مردم امریکا نشان دهیم که جمهوری خواهان و دموکرات ها در عین حالی که برای کسب آرا با هم رقابت می کنند برای رسیدن به اهداف کشور با یکدیگر همکاری می نمایند. (این یکی از معدود لحظاتی بود که هر دو جناح کنگره بوش را تشویق کردند)
بوش اعلام کرد در برابر هزینه هایی که قانون گزاران برای تامین منافع خود به صورت pet projectها به بودجه می افزایند مقاومت می کند. او بارها تهدید کرد که این نوع هزینه های سربار را که کنگره پیشنهاد می دهد، وتو خواهد کرد.
بوش در طی سخنان پنجاه و سه دقیقه ای خود گفت که اعتقاد مردم به دولت امریکا با این گونه تخصیص ها سست شده است.
او به ضعف در اقتصاد امریکا اذعان کرد و بیان نمود که در این روزها اقتصاد ما شاهد دوره ای نا مشخص است. وی بعد از ارائه ی آمارهایی مثبت گفت که تنها در مدتی کوتاه ما شاهد رشدی کند خواهیم بود.
رئیس جمهور به دنبال این بود تا در هفتمین و خاتمه سخنرانی سالیانه خود در کنگره بر ایمان و اعتقاد و قدرت مردم آمریکا برای مواجهه کشور با چالش‌هایی مانند رکود، بحران انرژی، گرم شدن جهانی زمین، تأثیر اقتصاد جهانی بر آمریکا و اشتغال و بهبود تحصیلات تاکید نماید.
بوش گفت رمز قدرت ما و معجزه ی آمریکا در حکومت و دولت آمریکا نهفته نیست بلکه در عزم و روح مردم ما است.
بوش نگاه خود را از داخل به خارج از مرزها برد و ادامه داد: سیاست خارجی ما براساس منطق شفاف بنا شده است، ما به مردم ایمان داریم، زمانی که فرصتی فراهم شود، آنها آزادی و صلح را برای آینده انتخاب خواهند نمود.
بوش همچنین گفت علیرغم کاهش چشمگیر خشونت در سال گذشته در عراق، نیروهای آمریکا انتظار جنگ‌های سختی را در آینده دارند، با این وجود سعی دارند دست آوردهای سال ۲۰۰۷ را حفظ نمایند. این در حالی است که یک روز قبل از سخن رانی بوش پنج سرباز آمریکایی در شهرهای موصل از طریق بمب‌های کنار جاده و کمین کشته شدند.
بوش گفت از زمان ۱۱/۹ ما جنگ با تروریست‌ها و افراطیون را در پیش گرفته‌ایم. ما موضع تهاجمی خود را حفظ خواهیم کرد، ما فشار بر روی آنها را حفظ کرده و عدالت را به دشمنان مان تحمیل خواهیم نمود. «کف زدن نمایندگان جمهوری‌خواه و دمکرات».
زمانی که آقای بوش در مورد تعداد نیروهای آمریکایی در عراق اشاره کرد نمایندگان دمکرات فریاد زدند: آنها را به خانه برگردان.
آقای بوش توجه نمایندگان را به دو موضوع اولویت‌دار معطوف نمود.
اختصاص مبلغ ۱۴۶ میلیارد دلار به عنوان عامل محرک اقتصادی و به روز کردن همیشگی قانون بازرسی عملیات جاسوسی خارجی. او گفت مذاکره دمکراتیک بر سر اضافه نمودن به مبلغ عامل محرک اقتصادی باعث تأخیر آن و یا خارج شدن از مسیر خود خواهد شد، و گزینه دیگری قابل قبول نیست (تشویق کردن و دست زدن بلند از طرف نمایندگان جمهوری‌خواه در یک سو و در سوی دیگر صورت های مات زده و نگاه‌های خیره ی نمایندگان دمکرات‌).
رئیس‌جمهور با توجه به کنترل دمکرات‌ها بر کنگره و تصویب لوایح با تعداد کم آرا، لوایح جدید را معتدل‌تر ارائه نمود؛ لوایحی چون ۳۰۰ میلیارد دلار کمک برای کودکان شهرهایی که مدرسه های دینی خود را از دست داده‌اند تا بتوانند در مؤسسات مشابه دیگر حضور پیدا نمایند. لایحه ی اقدام برای اجازه به اعضای نیروهای مسلح آمریکا در سهیم شدن همسران و فرزندان آنها از منافع مصوبه G.I. کوشش جهت خرید محصولات کشاورزی از کشاورزان در کشورهای در حال توسعه و تخصیص وجوه فدرال برای تحقیق بر روی stem cell در بزرگسالان.
تنی چند از دمکرات‌های محافظه‌کار شامل هیث شولر از کارولینای شمالی طرح‌های بوش برای تحقیق بیشتر و بررسی stem cell بزرگسالان را در صحن کنگره مورد تشویق قرار داد. اد گلیز پی (Ed Gillespie) مشاور رئیس‌جمهور گفت این موضوع این پتانسیل و توان را دارد که مانند Embry onic stem cell عمل نماید. لایحه stem cell یکی از موارد توجه بوش به موضوعات مذهبی – اجتماعی است.
رئیس‌جمهور همچنین اعلام نمود که یک گردهم‌آیی در بهار آینده تشکیل خواهد شد تا خطاب به شمار در حال ازدیاد مدارس کاتولیک و مذهبی که در حال بسته شدن هستند سخنانی را ایراد نماید.
کاخ سفید اعلام نمود که از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۴ نزدیک به ۱۴۰۰ مدرسه مذهبی داخل شهرها بسته شده‌اند و در نتیجه ۳۵۵۰۰۰ دانش‌آموز به سایر مؤسسات نقل‌مکان نموده‌اند.
سیاست‌مداران دمکرات در واکنش به سخنان آقای بوش دو سخنرانی ایراد نمودند؛ یک سخنرانی به زبان انگلیسی و یکی به زبان اسپانیایی. فرماندار کانزاس، کاتلین سبلیوس، پاسخ اش‌ را به انگلیسی ایراد نمود و سناتور تگزاس لتیشیاون دی‌پوت به زبان اسپانیایی پاسخ داد.
خانم سبلیوس کشور را مواجه با مشکلات و مسائلی دید که حاصل هفت سال رئیس‌جمهوری آقای بوش است و سیاست او را در مورد عراق که کمک به بحران امریکاست مورد سرزنش قرار داد.
خانم سبلیوس نیز گفت: پنج سال گذشته برای ما بسیار گران تمام شده است. به ویژه در زمینه ی از دست دادن جان سربازان یا هزاران جنگجوی زخمی که دیگر آینده ی ایشان مانند قبل نخواهد بود. در مخاطرات دولت نتوانست از پس آنها برآید، به دلیل اینکه منابع ما برای جای دیگری اختصاص یافته بود. سیاست خارجی آمریکا چند متحد محدود و تعداد زیادی دشمن به جا گذاشته است.
در این حال او رئیس‌جمهور را برای هماهنگی با طرح محرک اقتصادی مورد ستایش قرار داده اما تأکید نمود که این فقط اولین قدم به سمت برآوردن و حل مشکلات ماست. وی افزود که اکثریت جدید دمکرات در کنگره و اکثریت مردم آمریکایی‌ برای برنامه و نقشه‌ی دوره‌ی جدید آماده هستند!
سخنرانی آقای بوش در شرایطی ایراد شد که این سؤال مطرح است: چه آثاری از سیاست‌های آقای بوش بر جای خواهد ماند؟ رییس جمهور در روزهای قبل از سخنرانی گفت که بعد از ترک کاخ سفید در این باره خواهد اندیشید.
رهبران دمکرات آقای بوش را برای اشتباهات بزرگ اش مانند جنگ عراق، تقلیل مالیات، واکنش نسبت به طوفان کاترینا و رشد ضدیت با آمریکا در جهان مورد سرزنش قرار دادند. سخنرانی سالیانه آقای بوش و تأکید بر اهمیت آرامش در کار اخذ مالیات خنده حضار را به دنبال داشت!
● عکس العمل نسبت به سخنرانی سالیانه
John A.boehmer، رهبر اقلیت مجلس (جمهوریخواهان) از ایالت اوهایو: بعد از شنیدن سخنرانی رئیس جمهور: آمریکایی ها باید بیشتر از همیشه متقاعد شده باشند که زمان تغییرات فرا رسیده است. آنها هفت سال قول های شکسته و بسته از این دولت شنیده اند. محتوای این انتخابات آن است که رهبرانی انتخاب شوند که ایمان خود را حفظ کرده و با تکیه به امید آمریکایی ها تغییرات واقعی را به ارمغان بیاروند.
Kay Bailey Hutchisono سناتور جمهوریخواه از تگزاس: رئیس جمهور به ندیده گرفتن تصویر بزرگتری از عراق ادامه می دهد. سؤال این نیست که اگر ما عراق را ترک کنیم چه اتفاقی می افتد، سؤال این است که اگر ما به ماندن در آنجا ادامه دهیم چه بر سر آمریکا می آید؟ سؤال این است که آیا آمریکا استطاعت تامین هزینه ی روزانه ۳۴۳ میلیون دلار در عراق را دارد در حالی که کسری یا بدهی ملی هر دقیقه یک میلیون دلار افزایش می یابد؟ بچه های ما نباید اشتباهات این دولت را بپردازند.
نویسنده: جان - وارد
مترجم: محمد رضا - سیدین
منبع: سایت - باشگاه اندیشه - به نقل از واشنگتن تایمز
منبع : باشگاه اندیشه