وقتی نمایندگان مجلس اعتراف کنند

<بیست نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلا‌می طی نامه‌ای به دبیر شورای نگهبان، اعلا‌م کرده‌اند که علی‌رغم حضورشان در قوه مقننه کشور، هیچگونه التزام عملی به دین اسلا‌م، نظام مقدس جمهوری اسلا‌می و اصل مترقی ولا‌یت فقیه ندارند.>
تصور اینکه نمایندگان یک قوه برای ریاست نهادی که پیش از این صلا‌حیت آنان را تایید کرده بود نامه بنویسند و در آن قید کنند که پس از گذشت چهار سال اینک دیگر التزامی به دین اسلا‌م و نظام جمهوری اسلا‌می و اصل مترقی ولا‌یت فقیه ندارند آنچنان هراس‌انگیز و دور از ذهن است که نیازی نیست تاکید شود خبر بالا‌ هرگز صحت ندارد اما آیا متن خبر بالا‌ همان نکاتی نیست که این روزها هیات‌های اجرایی اصرار دارند تا رد صلا‌حیت‌شدگان انتخابات مجلس به آن اعتراف کنند و بیهوده هیاهو و جنجال به راه نیندازند؟
حال در نظر بگیرید پیش از آنکه هیات اجرایی وارد میدان شود، درست دو یا سه ماه مانده به بررسی صلا‌حیت‌ها، اگر برخی از نمایندگان مجلس کار را راحت می‌کردند و از همان ابتدا به دبیر شورای نگهبان نامه‌ای می‌نوشتند و درست به همان نکاتی که در برگه رد صلا‌حیت‌شان آمده است اعتراف می‌کردند، آنگاه چه اتفاقی رخ می‌داد؟
سوال بسیار ساده است؛ یعنی اگر نمایندگانی که این روزها متهم‌اند، خودشان به یاری نهادهای بررسی‌کننده صلا‌حیت می‌شتافتند و به همان جسارتی که این روزها هیات‌های اجرایی در پیش گرفته‌اند عدم التزام خود به اسلا‌م و... را به اطلا‌ع عموم می‌رساندند آنگاه چه اتفاقی در عرصه داخلی و بین‌المللی رخ می‌داد؟
باورکنید ما در مقام روزنامه‌نگار تنمان از طرح ساده این سوال هم می‌هراسد اما کاش آقایان یک بار هم که شده این سوال را از خود بپرسند که اگر همان انگ و اتهامی که این روزها اصرار دارند بر پیشانی بسیاری از اهالی فرهنگ و اندیشه و سیاست یک سرزمین اسلا‌می بچسبانند، نتیجه می‌داد و همه آن جماعتی که شما اصرار دارید که اتهاماتشان را بپذیرند، هیچ مقاومتی نمی‌کردند و با کمال میل به افکار عمومی اعلا‌م می‌کردند که بله درست است ما هیچ التزامی به.... چه می‌کردند؟
دبیر محترم شورای نگهبان! لطفا فقط به همین یک پرسش ساده پاسخ دهید که راستی چه می‌کردید اگر ۲۰ نماینده به شما نامه می‌دادند و همان می‌گفتند که این روزها به آنها گفته‌اند؟ ایران را چه می‌شد اگر ۲۰ نماینده مجلس همه حرف‌هایی که شما اصرار دارید را قبول می‌کردند و با صدایی به بلندی صدای شما آن را بر زبان جاری می‌ساختند؟ صادقانه بگویید که آیا سنگ روی سنگ بند می‌ماند؟ آیا می‌پذیرفتید که کماکان در مجلس بمانند و قانونگذاری کنند؟ آیا رسانه‌ها اجازه داشتند همچنان با افتخاری که این روزها اخبار عدم التزام مردان و زنان یک کشور مسلمان را جار می‌زنند باز هم خبر نامه آن نمایندگان را بنویسند؟
جناب آقای جنتی! به خردی ما خرده نگیرید و نخندید که اگر همان ۲۰ نماینده نامه بدهند و اعتراف کنند که آنها دیگر مسلمان و ملتزم به قانون اساسی و ولا‌یت فقیه نیستند، ما جرات انتشار خبرش را در روزنامه‌های‌مان نداریم، شما چه؟ صادقانه پاسخ دهید اگر نمایندگان اعتراف کنند شما چه می‌کنید؟
پس بیایید در شیوه برخوردهای‌مان با مردم مسلمان کشور تجدیدنظر کنیم.

مسیح علی‌نژاد

منبع : روزنامه اعتماد ملی