چراغ سبز انگلیس به تروریسم

در سال ۲۰۰۰ میلادی وکیلان مدافع تنها بازمانده تروریست‌های اشغالگر سفارت ایران، تقاضای تجدید نظر در حکم دادگاه انگلستان را، که ۲۰ سال پیش از آن تاریخ صادر شده بود، کردند.
نام موکلشان، فوزی بداوی نژاد بود که در ‌ ۳۰ آوریل ۱۹۸۰ (۱۱ اردیبهشت سال ۵۹) به همراه پنج نفر دیگر سفارت ایران در لندن را اشغال کرده، به گروگانگیری و در نهایت قتل دو نفر از کارمندان سفارت ایران به نام‌های علی اکبر صمد‌زاده و سید عباس لواسانی اقدام کردند. سال ۲۰۰۰ دیوید بلانکت، وزیر کشور وقت انگلیس با استفاده از اختیارات قانونی با درخواست وکیلان بداوی نژاد مخالفت کرد. ۲ سال بعد و در حالی که شایعاتی نیز مبنی بر عفو بداوی نژاد و کاهش محکومیت وی به گوش می‌رسید، بار دیگر موکلان وی درخواست خود را تسلیم دادگاه انگلستان کردند.
این بار وزارت کشور انگلستان می‌پذیرد که فوزی را پس از ۲۲ سال حبس آزاد کند اما در آن مقطع چارلز کلارک جانشین بلانکت، همچون سلف خود صلاح می‌بیند که بداوی نژاد همچنان در زندان بماند. اگر چه وی تمهیداتی در شرایط نگهداری بداوی نژاد می‌اندیشد و محل نگهداری نفر ششم مهاجمان سفارت ایران را از «هایپونیت» که یک زندان سربسته است به زندان روباز «هولسلی‌بی» انتقال می‌دهد. ۳ سال بعد بداوی نژاد جزو ۷۲زندانی خطرناکی بود که یک بار دیگر از زندان‌های روباز به زندان تحت کنترل شدید منتقل شده بود.
پس از گذشت ۲۸سال از حادثه گروگانگیری سفارت ایران، روز پنجشنبه ۹ اکتبر سال ۲۰۰۸( ۱۸ مهر سال‌جاری) رسانه‌های انگلیس به نقل از منابعی که نامشان فاش نمی‌شود، خبر از آزادی آخرین بازمانده تروریست‌های سفارت ایران می‌دهند. ایران، بارها خواهان استرداد بداوی نژاد و محاکمه وی شده، اما بریتانیا با استنکاف از این خواسته، سوء نیت خود را در برخورد با تروریسم نشان داده است. مصادیق برخورد دوگانه انگلیس با موضوع تروریسم تنها به موضوع آزادی فوزی بداوی نژاد ختم نمی‌شود. در حالی که ۲۷کشور عضو اتحادیه اروپا، هشتم تیرماه سال ۸۶ در بیانیه‌ای، فهرست تجدید نظر شده در سازمان‌های تروریستی را منتشر و منافقین را در این فهرست ابقا کردند، انگلیس برخوردی متفاوت در پیش گرفت. ۱۱ ماه پس از انتشار بیانیه اتحادیه اروپا، یک دادگاه تجدید نظر بریتانیایی، نام منافقین را از فهرست گروه‌های تروریستی حذف کرد. ۱۸ اردیبهشت سال‌جاری، سه قاضی دادگاه بریتانیایی به درخواست تجدید نظر منافقین پاسخ مثبت دادند.
پس از صدور چنین حکمی وزارت کشور بریتانیا که بخشی از مسئولیت مبارزه با تروریسم را در این کشور بر عهده دارد، اعلام کرد که زیر بار این حکم نمی‌رود و از یک دادگاه عالی تقاضای تجدید نظر می‌کند. ایران بلافاصله اعتراض رسمی خود را از تریبون سخنگوی وزارت خارجه اعلام کرد. محمد علی حسینی، سخنگوی وقت وزارت خارجه ایران با اشاره به اینکه اقدامات گسترده گروهک تروریستی منافقین علیه مردم و مسئولان جمهوری اسلامی ایران برهمگان روشن بوده‌ است تاکید کرد: انگلیس با خروج نام این گروهک از فهرست گروه‌های تروریستی تنها به ترویج تروریسم و خشونت‌گرایی کمک می‌کند.
و حال در فاصله‌ای کمتر از ۵ ماه، انگلیس با صدور رای آزادی تروریست اشغال‌کننده سفارت ایران که در سال ۱۹۸۰ دادگاه بریتانیا، وی را محکوم به حبس ابد کرده بود، نمونه دیگری از نقض قوانین بین‌المللی را به نمایش گذارده است.
جان دیکنسون، تنها منبع خبری قابل ذکر رسانه‌های انگلیس است که پنجشنبه شب، خبر آزادی موکلش را تائید می‌کند. سایر رسانه‌ها، این خبر را به نقل منابع آگاهی که نخواستند نامشان فاش شود ذکر می‌کنند. دیکنسون دم از تمایل بداوی‌نژاد بر خدمت به جامعه می‌زند و ابراز امیدواری کرده است که موکلش بتواند پس از آزادی از زندان در بریتانیا مشغول به کار شود. رسانه‌های بریتانیایی در گزارش‌‌هایشان از اقامت بداوی نژاد ۵۰‌ساله در انگلیس و زندگی وی با هزینه مالیات دهندگان این کشور، چندان استقبال نمی‌کنند، همچنان‌که برخی سیاستمداران بریتانیا نیز ناراحتی خود را از اقامت اشغالگر سفارت ایران نمی‌توانند پنهان کنند.
تره ور لاک، نگهبان وقت سفارت ایران با تقریر نامه‌ای اعتراض آمیز و ارسال آن به وزارت کشور انگلیس، پیشنهاد می‌دهد فوزی بداوی نژاد را به عراق، جایی که او و گروهش در سال ۱۹۸۰ و زیر نظر ماموران صدام حسین تکریتی آموزش دیده بودند، اعزام کنند.شاید لاک نیز همچون دولمتردانش که سعی در کتمان برخی زوایای این ماجرا دارند، از افشای ناگفته‌هایی واهمه دارد که طی این ۲۸ سال سر به مهر باقی مانده است.
از این افسر پلیس اگر چه رسانه‌های انگلیس تصویر یک قهرمان را ساخته‌اند اما او همان کسی بود که روز حادثه، به بهانه نوشیدن یک نوشیدنی، پست نگهبانی را ترک و خارج از حیطه وظایفش، تروریست‌ها را به داخل سفارت راه داد. وی با وجود اینکه اسلحه در دست داشت، طی ۶ روز گروگانگیری انجام هیچ اقدامی در مواجهه با تروریست‌ها را روا ندانست.
به هر صورت، لاک‌ در نامه‌اش عنوان «خطرناک مانند بقیه(اشاره به تروریست‌های به قتل رسیده در جریان اشغال سفارت)» را برای بداوی نژاد به‌کار می‌برد و اشاره می‌کند که شلیک تیر به بالای سر یکی از گروگان‌ها، از سرگرمی‌های بداوی‌نژاد در روز حادثه بود. لاک می‌گوید: او جرم بزرگی را مرتکب می‌شود، به زندان می‌رود، بیرون می‌آید و در کشوری که مرتکب جرم شده، اجازه زندگی می‌یابد. این امر دیوانگی است.
● ضربه‌ای به دهان مردم
دیلی تلگراف نوشته است که به بداوی نژاد اطمینان داده شده است که به ایران تحویل داده نخواهد شد و در عوض با هزینه مالیات دهندگان انگلیسی در این کشور زندگی خواهد کرد.
رسانه‌های انگلیسی ادامه زندگی بداوی نژاد در این کشور را در حالی مورد انتقاد قرار می‌دهند که معتقدند استفاده او از خدمات اجتماعی این کشور، هزینه‌های بالایی را به دولت تحمیل می‌کند.
اقدام بسیار بدی انجام شده است. این مرد حدود سه دهه باری بر دوش مردمی بوده است که همه‌گونه قوانین انگلیس را رعایت کرده‌اند. این ضربه‌ای به دهان مردم بریتانیاست که آینده وی را تامین می‌کنند.
اگر چه یکی از مقامات وزارت کشور بریتانیا اعلام کرده است که ما به تروریست‌های محکوم‌شده پناهندگی نخواهیم داد، اما وکیل بداوی نژاد تلاش دارد تا به افکار عمومی بریتانیا القا کند که اقامت دائم موکلش در انگلیس باری بر دوش مالیات‌دهندگان بریتانیایی نخواهد داشت.
دومینیک گریو، وزیر کشور دولت ‌سایه محافظه‌کار انگلیس این تصمیم را آزاردهنده می‌داند و در مقابل انتقادهای گسترده‌ای که نسبت به این تصمیم صورت می‌گیرد تاکید می‌کند که افکار عمومی اطمینان حاصل خواهند کرد که‌ دولت همه راهکارها را به دقت بررسی خواهد کرد.
● قمار آبرو
اسناد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد در جریان اشغال سفارت ایران در لندن، انگلیس برای خوشامد آمریکا، آبروی خود را به قمار گذاشته است. هر سال در سالروز وقوع این حادثه، این اسناد و شواهد مورد بازخوانی قرار می‌گیرد.
روز دوازدهم اردیبهشت سال ۵۹ یعنی دو روز پس از‌ واقعه مذکور مقام معظم رهبری که در آن زمان نماینده امام در شورای عالی دفاع بودند، در خطبه‌های نماز جمعه آن زمان با افشای ارتباط این ماجرا با دیپلمات‌های آمریکایی که در ایران بازداشت بودند به دخالت انگلیس در قضیه گروگانگیری در سفارت ایران اشاره کردند.
بعد از شکست آمریکایی‌ها در حمله طبس که به‌منظور ضربه زدن به ایران و آزادی دیپلمات‌های آمریکایی در تهران طراحی شده بود، لندن به فاصله کوتاهی تمام دیپلمات‌های خود را از تهران فراخواند! تحلیل این اقدام بریتانیا در آن زمان شاید کمی مشکل به‌نظر می‌آمد، اما وقتی حادثه سفارت ایران در لندن رخ داد همه متوجه شدند که لندن پیش‌بینی عواقب کاری را که باید در چند روز آینده رخ می‌داد کرده است.
شاید دستور تاچر بر قتل همه گروگانگیر‌‌ها، براساس واهمه دولت وقت انگلیس از افشای پشت‌پرده این حادثه صادر شده بود. چه بسا اینکه در آن زمان هیچ کدام از مقامات سیاسی انگلیس هم نتوانستند عصبانیت خود را از زنده ماندن فوزی بداوی نژاد پنهان کنند. کسی که امروز موضوع آزادی‌اش دولت انگلیس را در مقابل افکار عمومی دنیا قرار داده است و امروز در میان تمام شواهدی که از دست داشتن دولت انگلیس در ماجرای گروگانگیری سفارت ایران حکایت می‌کنند، آزادی تنها بازمانده این حادثه فقط می‌تواند تعبیر به چراغ سبز انگلیس به تروریسم شود.
● شرح حادثه
ساعت ۳۰/۱۱ یازدهم اردیبهشت سال ۱۳۵۹ سفارت جمهوری اسلامی ایران در لندن در زمان نخست وزیری مارگارت تاچر به‌مدت ۵ روز توسط ۶ نفر از اعضای یکی از گروهک‌های سیاسی موسوم به اعراب جدایی طلب خوزستان اشغال شد. گروگانگیران با حمله به سفارت، ۲۶ نفر از جمله ۱۷ نفر از اعضای سفارت، ۸ مراجعه‌کننده و یک نفر پلیس( تره ور لاک) را به گروگان گرفتند. گروگانگیران خواهان آزادی ۹۱ تن از فعالان گروه خود بودند که ادعا می‌کردند، در ایران در زندان به سر می‌بردند.
روز پنجم، گروگانگیران در مواجهه با بی‌اعتنایی به خواسته‌هایشان، اقدام به قتل عباس لواسانی می‌کنند و جنازه او را از پنجره سفارت به بیرون پرت می‌کنند. در روز ششم حادثه، ۵ عضو این گروهک تروریستی در عملیات مشهوری به نام نمرود که تنها ۱۱ دقیقه طول کشید توسط نیروهای ضد‌ضربت اس.‌ای. اس به قتل رسیدند. علی اکبر صمدزاده در جریان درگیری گروگانگیران با پلیس به شدت مجروح می‌شود و جان می‌سپارد. بداوی‌نژاد در جریان این عملیات خود را بین گروگان‌ها جا داد تا جان سالم به در ببرد. پلیس انگلیس پس از شناسایی وی در روبه‌روی هاید پارک او را دستگیر کرد.

منبع : روزنامه هموطن سلام