کاربرد کمیته های کتابخانه ای در کتابخانه های تخصصی

كمیته های كتابخانه ای یك نهاد عمومی در كتابخانه های عمومی هستند، در حقیقت، كتابخانه های تخصصی نیز می توانند استفاده شایسته ای از این گروهها ببرند. كمیته های كتابخانه ای ابزار مدیریت كتابخانه هستند، برای مدیران كتابخانه ها و دیگر كتابداران داشتن ایده ای كه بتواند جایگاه كمیته های كتابخانه ای را به نحو شایسته مشخص كند و از آنها برای پیشرفت و ارتقاء جایگاه كتابخانه و بهبود اثربخشی آن بهره ببرند، بسیار ارزشمند است.
۱. مقدمه ای بر كمیته های كتابخانه ای
كمیته های كتابخانه ای یا هیئت های مشورتی یك نهاد عمومی منصفانه در دنیای كتابخانه های عمومی هستند، و نیز در اشكال مختلفی در كتابخانه های دانشگاهی می توانند یافت شوند. در حقیقت، كتابخانه های تخصصی نیز می توانند استفاده شایسته ای از این گروهها ببرند یا می توانند آنها را مایه زحمت و رنجش خود بیابند كه ممكن است نیاز داشته باشند آنها را دوباره بوجود آورند یا به طور كلی متوقف كنند.
زیرا كمیته های كتابخانه ای ابزار مدیریت كتابخانه هستند، برای مدیران كتابخانه ها و دیگر كتابداران داشتن ایده ای كه كمیته های كتابخانه ای چه كاری می توانند انجام دهند و چه وقت باید به كار گمارده شوند، شایسته می باشد.
ویلیام ماثه او یك كمیته كتابخانه را اینچنین تعریف می كند: "یك سازمان ویژه كه به منظور اینكه اجازه دهد افراد ایده هایشان را در محدودیت های زمانی مبادله كنند، طراحی شده است.(Matthews, ۱۹۷۸). كلید همه كتابخانه ها تبادل ایده هاست. همچنین از اهمیت كمیته ها، توانایی تصمیم گیری سریع كتابخانه و نشان دادن كتابخانه بعنوان ابزاری مفید در جامعه ای كه كتابخانه به آن خدمت می كند، می باشد.
۲. كمیته‌های كتابخانه ای به طور كلی چه كارهای انجام می‏دهند
▪كاركرد كمیته‌ها: كاركردهای متفاوتی وجود دارد كه كمیته‌های كتابخانه می‏توانند آن را انجام دهند. در برخی موارد كمیته ها ممكن است بر خط مشی (policy)تمركز كنند و در موارد دیگر ممكن است در مقام حقیقت‏یابی و جمع‏آوری اطلاعات در ‏آیند (shelde and hill ۱۹۹۴). در موارد بسیاری ، كمیته های كتابخانه ای جنبه روابط عمومی را برای كتابخانه ها دارند؛ آنها ره‌هایی هستند برای آنكه كتابخانه جامعه استفاده كننده اش را از وجود خویش آگاه سازد. همچنین این راهی كوتاه، سریعتر و راحتتری از یك بررسی برای گرفتن برخی داده‌های كتابخانه‌ها از آنهایی است كه كتابخانه به آنها ارائه خدمت می كند یا امیدوار است كه خدمت كند. این مطلب بویژه در مورد كتابخانه‌های تخصصی صدق می‏كند.
▪كمیته های كتابخانه های دانشگاهی: در اكثر موارد، كمیته‌ها در كتابخانه‌های دانشگاهی به پاسخ دادن پرسش‏های خاصی از قبیل قیمت گذاری پیایندها تمایل دارند، یا برای اهداف خاصی، نظیر بررسی نامزدهای موقعیت های حرفه ای ساخته می شوند. (۱۹۹۳ ،fietzer) آنها همچنین می‏توانند مانند یك كمیته دائمی كتابخانه،ابزار ثابتی برای ایفای وظیفه مشاوره دادن به مدیر ارشد كتابخانه باشند. دانشگه‌ها وارد در سال ۲۰۰۴ بسیاری از كمیته‌های كتابخانه شامل «كمیته مجموعه‏سازی و فراهم آوری دیجیتالی»، «كمیته همكاری فراداده ها» و «كمیته هدایت پروژه آرشیو مجلات الكترونیكی» را فهرست نمود (كمیته‌های كتابخانه‌های دانشگاه هاروارد( http://hul.harvard.edu/cmtes ).
(كمیته‌های كتابخانه ای می توانند طاقت فرساترین و سیاسی ترین كمیته ها در محیط های دانشگاه به نظر برسند، حداقل آنچنانكه توسط ماثه او تعریف شدند.
▪كمیته‌های كتابخانه های عمومی: كتابخانه‌های عمومی ممكن است كمیته‌هایی برای نشان دادن وظایفی از جمله ایجاد یك بخش اضافه به كتابخانه و یا قراردادن آنها در اینترنت را تشكیل دهند. كمیته‌های دائمی كتابخانه یا هیئت معتمدین در محیط یك كتابخانه عمومی همانند هدایت كنندگان خطمشی كتابخانه و مشاوران عملیات كتابخانه خیلی رایج و متداول هستند. اعضای این هیئت‏ها احتمالا تركیب ناهمگنی به نمایندگی یك شهر یا شهرك هستند، برعكس چنین گروههایی در كتابخانه های تخصصی یا دانشگاهی، كه شركت كنندگانشان معمولا همه از یك موجودیت ، یعنی سازمان مادر می آیند.
▪كمیته‌های كتابخانه های تخصصی: كتابخانه‌های تخصصی معمولاً نسبت به كتابخانه‌های دانشگاهی در سطح محدودتری عمل می‏كنند، و هیئت انتخابی متمركزتری نسبت به كتابخانه‌های عمومی دارند. این مسئله به تعریف نقش كمیته مربوط به كتابخانه تخصصی كمك می‏كند. كمیته های كتابخانه های تخصصی احتمالا كمتر سیاسی هستند(اگرچه تقریباً هر سازمانی سهمی از سیاست دارد) و نباید طیفی وسیعی از درخواستها را مساعدت نماید.
۳. كمیته كتابخانه ای: داشتن یا نداشتن
تصمیم‏گیری در مورد یك كمیته: یك كتابدار تخصصی مشغول، مخصوصاً كسیكه به تنهایی و یا با دستیاران محدود كار می‏كند و بنابر این با فشار و تنهایی همه وظایف كتابخانه را انجام می دهد، ممكن است فكر كند كه اضافه شدن مراقبت‏ها و تغذیه كمیته كتابخانه ای به فهرست وظایف اش كاری سخت و طاقت‏فرسا است. هر چند پیشینه ها و متون به توصیف دلایل خوب متعددی می‏پردازد كه چرا او احساس می كند كه راهی را برای تاسیس یك كمیته بیابد و آن را فعال نگهدارد.
▪كمیته در نقش مدافع: روث هولتز و شارون فیلیپس در كتابشان در مورد مدیریت كتابخانه‌های مراقبتهای بهداشتی می‏گویند: «كمیته كتابخانه ای می‏تواند برای توسعه كتابخانه مفید، قوی و نیرومند باشد. آن می تواند پایه ای اساسی برای حمایت از فعالیت های كتابخانه ای با اثبات اینكه خدمات كتابخانه ای مورد نیاز هستند، فراهم نماید.(Holtz and Philips, ۱۹۹۱)
این امر به نوبه خود منجر به وجود آمدن فرصت‏هایی برای دفاع می‏شود كه اگر كتابدار به تنهایی مسؤل پاسخگویی در مورد كتابخانه باشد، ممكن نیست این فرصت وجود داشته باشد.
▪ ارزش سرمایه‏گذاری زمان: بدون شك این مسئله شامل میزان مشخصی از كار، هم سرهم كردن یك كمیته كتابخانه ای و هم دایر نگهداشتن آن پس از تأسیس می‏شود. اینكه از یك كمیته كتابخانه‌ای انتظار می رود «نصیحت و پشتیبانی مورد نیاز را تهیه
‏كند» بحث جدی را در مورد تاسیس آن بوجود می آورد، زیرا یك كتابدار تخصصی اغلب به تنهایی كار می‏كند، و می تواند تا حدی احساس انزوا كند.(Holst and Philips, ۲۰۰۰)
بنا بر این، یك كمیته در حال كار ممكن است سرمایه‏گذاری زمانی كتابدار را در كاربرد بیشتر، نگرش جدید نسبت به سازمان، و شاید حتی حمایت مالی اضافی را بازگرداند. اما البته، اگر یك كمیته كتابخانه ای ، پس از آن كه در یك مقطع زمانی معقول امتحان شده است، فعالیت نكند، می‏تواند منحل شود.
۴. تأسیس كمیته كتابخانه ای در كتابخانه تخصصی
زمانی كه هیچ كمیته‌ای در محل نیست، تشكیل كمیته تصمیم بزرگی است. وقتی كه یك كتابدار تصمیم به برپایی كمیته كتابخانه ای می‏گیرد، نخستین مرحله تجاری كسب اجازه مسؤلین و خرید عمده است (Larsen, ۱۹۸۵, p.۷). اگر هیچ گونه مخالفتی نبود، او می‏تواند به تنظیم منشور اجازه نامه ای بپردازد كه در ارتباط با مدیریت ارشدی كه تركیب كمیته را شرح می دهد و مسئول انتصابات آن، شرایط اداری، وظایف و عملكرد آن، و چگونگی فعالیت آن می باشد. تغییر در صورت لزوم می‏تواند ایجاد شود، اما پیش از نخستین جلسه كمیته، طرح كاملی باید در محل قرار گیرد. لازم به ذكر است كه كمیته كتابخانه ای صرفاً به عنوان یك دستیار و كمك برای فعالیت‏های كتابخانه است و بنا بر این، منشور نباید به گونه‌ای تنظیم شود كه به حوزه هایی كه باید برای مدیریت كتابخانه باقی بماند، تعدی كند.
۵. چه كسی باید عضو یك كمیته كتابخانه ای است‏؟
▪عضویت كمیته: سؤالی كه چه كسی برای عضویت كمیته كتابخانه ای دعوت می‏شود، مشكلاتی را بوجود می‏آورد. مخصوصاً در یك كتابخانه تخصصی كه اعضای بالقوه آن پست‏های سازمانی را اشغال كرده‌اند كه كتابخانه به آن ارائه خدمت می كند، آن بهترین گزینه می باشد، اگر برخی اشكال تنبیه و قرینه آن كه آنها انتخاب كردند واقعا برای انجام كافی نیست. گفتگوهای اتفاقی با برخی كاربران قابل اعتماد ممكن است به تولید اسامی و پیش بینی علائق بیانجامد.
پیش ‏نیاز. محققاً یك پیش‏نیاز برای شمولیت در كمیته می‏بایست علاقه‌ای در كتابخانه و بالا رفتن نقش آن در سازمان باشد ، و به طور كلی یك بها و ارزش برای كتابخانه‌ها است.
ارتباط دهنده‌های توانا یك دارایی برای كتابخانه تخصصی تلقی می‏شود، مقدار مشخصی از جدال و تشویق می تواند به ارتقای آگاهی ها از خدمات كتابخانه كمك كند. علاوه بر این اعضای كمیته كتابخانه می‏توانند به انتقال آنچه كه مشتریان جامعه انتظار دارند كمك كنند و این مسئله یكی از مؤثرترین كارهایی است كه توسط شخصی با ارتباطات خوب و مهارتهای برتر [بال] انجام می‏پذیرد.
چه كسی انتصابات را انجام می‏دهد؟ گرچه كتابداران تخصصی می‏توانند دعوتنامه‌هایی برای اعضای بالقوه كمیته بفرستند، انجام انتصاب توسط «رییس یا مسؤل اجرایی» می‏تواند به كمیته اعتبار و برقراری رسمی در سازمان دهد. (Katayama, ۱۹۸۳)
ارتباطات خوب توسط اعضای كمیته در صورتی كه كمیته دارای مجوز و پروانه رسمی باشد سازنده‏تر خواهد بود.
▪ شمول: عضویت كمیته تا حدی بر اساس ساخت و آرایش سازمان مادر تصمیم گرفته می شود. برای مثال برخی كتابخانه‌های تخصصی قسمتی از نهادهایی هستند كه هیئت مدیره یا نظارت دارند مانند كتاب‏خانه های موزه ها.
در این مورد، اعضای هیئت ممكن است خواستار پیوستن به كمیته باشند تا به عنوان رابط بین هیئت (شورا) و كمیته عمل كنند.(Larsen, ۱۹۸۵) كتابدار در بوجود آوردن توصیه‌ها و سفارش‏ها نیاز به نگاه كردن به محیط خارجی كتابخانه دارد تا اطمینان باید هیچ كس مشرف و ناظر نیست تا قدرت سیاسی مورد نیاز كمیته را بوجود آورد یا كسی كه ممكن است پیوندی به بخش‏های غفلت شده جامعه بزند.
كتابخانه تخصصی بنا بر تعریف آن باید بر تلاش اصلی خود برای پشتیبانی مأموریت سازمان مادر تمركز كند. این مسئله اغلب به سختی تهیه اطلاعات فنی برای یك یا چند موضوع مختلف است. اعضای كمیته كتابخانه ای كه می‏توانند به معین كردن نیازهای خاص كاربران كتابخانه كمك كنند، مفیدتر از كسانی خواهند بود كه در موقعیت خوبی برای آگاهی از چیزها قرار ندارند. به عبارتی دیگر، یك كتابخانه در شركت دارویی باید به جذب بیولوژیست‏ها، شیمیدانها و پزشكان به كمیته مشورتی خود بپردازد تا از وجود آنها به عنوان وسیله‌ای برای كسب اطمینان خاطر از عدم وجود غفلتهایی در مورد برخی نیازهای خاص استفاده كند زیرا كسی ماهر به صحبت كردن با آنها نیست. هر چند، شماری از گروه‌های كاربری مختلف در صورت امكان باید ارائه و معرفی شوند. Holst and Philips, ۲۰۰۰))
▪ رتبه و گوناگونی: در صورت امكان كمیته باید شامل تركیبی از افرادی باشد كه نسبتاً در سازمان جدید هستند، و بنا بر این، قادرند دیدگه‌های جدیدی را بوجود آورند، و افرادی باشند كه زمان كافی در شناخت چگونگی كاركرد سازمان را گذرانده باشند.
مسئله مورد توجه دیگر، همانگونه كه كاتایاما پیشنهاد می كند، دعوت از "نمایندگانی از مدیران ارشد سازمان" با هدف مهیا كردن مدیریتی بالا و با نگرشی بر نیازهای كاربران و بازخورد ها در مورد منابع كتابخانه در برآوردن نیازهای آنان است(Katayama, ۱۹۸۳).۶. نقش مدیر كتابخانه با در نظر داشتن كمیته چیست؟
نقش كتابدار. مدیر كتابخانه عملكردی متمایز و روشن دارد، كه عبارتست از مدیریت عملیات كتابخانه. كمیته كتابخانه ای وقتی كه قرار است كه تنها نقش مشاوره‌ای و نه اجرایی داشته باشد، چنین كاری را انجام نخواهد داد. (Larsen, ۱۹۸۵, p.۷)اما وظایف بسیار دیگری وجود دارد كه كمیته می‏تواند در همكاری با كتابداری كه می‏بایست عضو باشد، انجام دهد. كتابدار به عنوان عضو می‏تواند یكی از نقش‏های متعدد را داشته باشد: "رئیس، دبیر یا عضو عادی كمیته". (Holtz and Philips, ۲۰۰۰)
هولتز و فیلیپس خاطرنشان می‏كنند كه "برای هر عضو كمیته كتابخانه ای، كتابخانه مسئولیت ثانوی به شمار می‏آید". (Holtz and Philips, ۲۰۰۰) این بدین معنا است كه گرچه ممكن است علاقه قوی در بین اعضای كمیته وجود داشته باشد، اما تمركز آنان به مانند آنچه كتابدار دارد، نمی‏باشد و این امر به معنی كاركرد كل كتابخانه تلقی می‏شود. مساعدت و پشتیبانی كتابخانه مهم هستند، اما باید صرفاً جزیی از مدیریت یك كتابخانه خوب ساختار یافته و سازماندهی شده باشد. با این وجود كتابدار نقش مهمی در تأثیرگذاری بر توصیه‌ها و سفارشاتی دارد كه كمیته در مورد آن توافق كرده است.
فراتر از این، هولتز و فیلیپس تأكید دارند كه كتابدار باید نقش قدرتمندی در تنظیم دستور جلسه و بوجود آوردن توصیه‌ها و سفارشاتی برای كمیته داشته باشد. (Holtz and Philips, ۲۰۰۰) آنان خاطرنشان می‏كنند كه كتابدار متخصص كتابخانه است و مسئول توصیه هر گونه تغییر در خدماتی است كه كتابخانه ارائه می‏دهد و روشی است كه كتابخانه عمل می كند. كتابدار همچنین منبع اطلاعات در مورد كتابخانه است و باید مطمئن شود كه اعضای كمیته از آنچه بر كتابخانه تأثیر می‏گذارد و مشكلاتی كه كتابخانه با آنها روبروست مطلع و آگاه هستند.
كمیته به نوبه خود، می‏تواند در خصوص تأثیر كتابخانه بر سازمان مادر و چگونگی تغیرات ضروری كه ممكن است ایجاد شود، نگرش و بینشی فراهم آورد.
۷. چگونگی ساختن یك كمیته كتابخانه ای مؤثر
□ اندازه كمیته: اندازه گرفتن درست، قطعی و حیاتی است. بر طبق گفته‌های جان لارسن "نوعا كمیته ۵ تا ۸ نفره عادی و معمولی است". (Larsen, ۱۹۸۵) كاتایاما ۹ تا ۱۰ نفر را در نظر می‏گیرد (Katayama, ۱۹۸۳) ویلیام دی. ماثه او اظهار می‏دارد كه كارایی كمیته یك مرتبه به سرعت با ۸ یا بیش از ۸ نفر شركت كننده كاسته می‏شود" با بیشترین زیانی كه تبادل ایده ها و خلاقیت زیاد به وجود می آورد. زیرا افزایش پشتیبانی كتابخانه، كاركردی قطعی برای كمیته كتابخانه است، و مهم است كه همه صداها شنیده می‏شود.
□ بسامد جلسات: یكی دیگر از عواملی كه باید مورد توجه قرار گیرد این است كه چه زمانی كمیته باید جلسه داشته باشد. این مسئله عموماً یك عمل توازنی میان درخواست زیاد افرادیست كه كارهایی دیگری هم برای انجام دادن دارند و اطمینان از اینكه جلسات كمیته اغلب احساس موجودیت را به وجود آورد. این مسئله همچنین بستگی به چگونگی تعریف نقش كمیته دارد: برخی بسیار درگیر در عملكرد های مشخص كتابخانه هستند تا نسبت به دیگران كه بیشتر مشاور می‏باشند.
محققاً دو بار در سال حداقل می‏باشد، و با جلسات فصلی به اثرات خوبی احتمالا به دست می آید. تجربه كاتایاما این است كه جلسات غیر منظم ارجح هستند و احساس می‏كند كه تنها مطالب اساسی و بنیادی باید در كمیته مورد خطاب واقع شود. (Katayama, ۱۹۸۳)از سوی دیگر، از انتظار مقوله‌های اساسی و اصلی ممكن است باعث شود تا كتابخانه دامنه دید خود را از دست بدهد. هر كتابدار تخصصی باید تصمیم بگیرد كه چه دیدگاهی باید اتخاذ گردد.
جلسات سالیانه؟ یكی از سفارشات و توصیه‌های كاتایاما كه او آن را ضروری و لازم می‏داند، برگزاری جلسه‌ای سالیانه است كه كارهای انجام شده سال پیش خلاصه شود و رئوس مطالب اهداف سال جدید بررسی شود.(Katayama, ۱۹۸۳) برخی كمیته‌ها ممكن است راه ساده‏تری بیابند و خیلی رسمی نباشند، اما این امر به تحقیق وسیله خوبی است برای تمركز بر چگونگی كاركرد كتابخانه و این كه چه تغییراتی برای انجام مورد نیاز است.
□ طول دوره: معمولاً منشور كمیته محدودیت‏هایی برای اعضاء وضع می‏كند. محدودیت ها می‏توانند از ركود گروهی جلوگیری كند و باعث بوجود آمدن همكاری‏های بیشتر سازمانی شوند. كاتایاما پیشنهاد می كند كه برای تداوم و ثبات، دوره‌های رسمی می تواند متناوب باشد و بعضی اوقات طولانی اگر یك پروژه مهم همكاری بلند مدت و تعهد اعضا را نیاز دارد.(Katayama, ۱۹۸۳)
اداره و رهبری جلسه‌ها: یكی از نكات حیاتی و حساس برای موفقیت كمیته كتابخانه ای شیوه‌ای است كه در آن جلسات به خوبی اداره شود.
برای سازمان‏های كوچك رفتار غیر رسمی و گفتگوی جُك و راحتی روند جلسه آسان است و این شیوه در برخی جاها به خوبی كار می‏كند. هر چند در جلساتی كه به طور رسمی برگزار می شود، جدی بودن اعضاء نتیجه بهتری در بلند مدت در بر خواهد داشت. یك ایده خوب این است كه كتابدار یكی دو كتاب در مورد نحوه اداره جلسات را امانت گرفته یا خریداری كند، آن را به طور كامل بخواند و جهت دسترسی اعضاء، روی صندلیشان قرار دهد.
□ ارتباطات بین جلسه‌ای: عموماً، ارتباط با كمیته بسیار مهم است. یك جلسه خوش اجرا كه همه اعضاء آن قادرند تا ایده خود را به طریقی خلاقانه مطرح كنند و تبادل اطلاعات در آن نیز ستایش شده، یكی از اهداف تلاش‏ها در این مورد است. اما كتابداران باید دیگر فرصتها را برای گرفتن تماس با اعضای كمیته جستجو كنند.
پست الكترونیكی سریعترین راه فرستادن پیام در خصوص اتفاقات كتابخانه و روش خوبی است كه اعضای كمیته را از چگونگی اداره كتابخانه مطلع می‏كند و به آنها در مورد دستور كار جلسات منظم آینده كمیته خبر می‏دهد. گفتگوهای غیر رسمی نیز وسیله خوبی برای حفظ تماس می باشد و ممكن است به عضو كمیته انگیزه‌ای برای پرسش سؤالات بیشتر از كاربران كتابخانه شان دهد تا بدین وسیله اطلاعات بیشتری برای آوردن به جلسه كسب كند.
□ صورت جلسه: یك چیزی كه نباید فراموش شود وجود شخصی برای ضبط آن چیزهایی است كه در طول جلسه كمیته می گذرد. این امر به حفظ ایده‌های خوب افراد و شناسایی این كه چه كسی با چه موضوعی موافق بوده، كمك می‏كند. ارسال صورت جلسه نیز شیوه‌ای برای حفظ و نگهداری داد و ستد كتابخانه در برابر شركت كنندگان كمیته است‏.
۸. در طی جلسه یك كمیته كتابخانه ای چه می گذرد؟
□ دستور جلسه: مانند هر جلسه دیگری، بهترین كار این است كه دستور جلسه‌ای تنظیم شود و از پیش برای شركت كنندگان ارسال شود. این مسئله به اعضای كمیته اجازه می دهد تا فكر كنند كه چه چیزی می‏خواهند به بحث اضافه كنند، و به آنها زمان صحبت با همكارانشان را برای ارائه دیدگه‌هایشان فراهم می‏كنند.
بر اساس نظر فیلیپس و هولتز كتابداران نباید موارد و مطالب پیش زمینه را كه همراه صورت جلسه‌است فراموش كنند و همچنین اطلاعات اضافی خلاصه را كه برای خود كمیته ذخیره می‏شود.(Holtz and Philips, ۲۰۰۰)كمیته ای كه پیش زمان می داند كه به چه چیزی [در طول جلسه] می پردازد احتمالا موثرتر است از كمیته ای كه موضوعات جدید را در محل جلسه درك و واكنش نشان می دهد.
خواه كتابداران یا سایر اعضای كمیته، جلسه را ریاست كنند، ویلیام دی. ماثه او از آگاهی داشتن از زمان [جلسه] حمایت می‏كند، بنا براین زمانهای مهم، مطالبی كه از اهمیت كمتری برخوردارند را شامل نمی ‏شوند. او همچنین پیشنهاد می‏دهد كه «حافظان ایده» تلاش خود را بر آنچه كه مفروض جلسه برای انجام است، متمركز كنند، در عین حال به پرورش تولد ایده ها و تبدیل آن به نكته ای سودمند بپردازند. (Matthews, ۱۹۷۸) برای كتابدار تخصصی توسعه مهارت‏هایی كه این تأثیرات را می گذارد و این نكات را به عنوان پیشرفت جلسه در ذهن سپارد، مسلماً یك سود محسوب می‏شود.
۹.نتیجه‏‌گیری
در تحلیل نهایی، مدیران كتابخانه‌های تخصصی باید تصمیم بگیرند كه آیا كمیته كتابخانه ای برای آنان، كتابخانه هایی كه آنان اداره می كنند، و سازمانی كه آنها برای آن خدمت می كنند، مفید خواهد بود. در ادامه برخی پیشنهاداتی كه در این فصل تنظیم شده ممكن است به ایجاد تجربه موفق با كمیته ای قوی و مفید كمك می كند. هنوز هم طبق نظر مونت و مسود اداره كنندگان كتابخانه ممكن است به این نتیجه برسند كه نیازی به كمیته‌ای كه نمی‏خواهند از طریق آن به زحمت بیفتند یا مدیریت سازمانی كه ممكن نیست پشتیبانی شود، نمی‏باشد. (Mount and Massoud, ۱۹۹۹)

نویسنده: پاملا شافنر
ترجمه: سید مهدی طاهری
دانشجوی كارشناسی ارشد علوم كتابداری و اطلاع رسانی
۱۰. منابع
Fietzer, William. ۱۹۹۳. World enough, and time: Using search and screen committees to select personnel in academic... Journal of Academic Librarianship ۱۹ (July) : ۱۴۹.
Harvard University Libraries Committees, available at http://hul.harvard.edu/cmtes/. Accessed ۴/۱۱/۰۴.
Holst, Ruth and Sharon A. Phillips. ۲۰۰۰. The Medical Library Association Guide to Managing Health Care Libraries. Chicago : Medical Library Association ; New York : Neal-Schuman Publishers.
Katayama, Jane H. ۱۹۸۳. The library committee : how important is it? Special Libraries ۷۴ (January) ; ۴۴-۴۸.
Larsen, John C. ۱۹۸۵. Museum Librarianship. Hamden, Conn. : Library Professional Publications.
Matthews, William D. ۱۹۷۸. A siege of committees. Journal of academic librarianship ۴ (November) : ۳۷۸.
Mount, Ellis and Massoud, Renee. ۱۹۹۹. Special Libraries and Information Centers. Washington, D.C. : Special Libraries Association.
Sheble, Mary Ann and Debra W. Hill. ۱۹۹۴. Academic library committees : their role in participative management. College and research libraries ۵۵ (November) : ۵۱۱-۵۲۶.
۱۱. برای مطالعه بیشتر
Holst, Ruth and Sharon A. Phillips. ۲۰۰۰. The Medical Library Association Guide to Managing Health Care Libraries. Chicago : Medical Library Association ; New York :Neal-Schuman Publishers.
Justis, Jane L. ۱۹۹۰. "We can&#۰۳۹;t keep meeting like this !" : a guide to more effective meetings. Cascado, CO : Jane L. Justis and Associates.
Katayama, Jane H. ۱۹۸۳. The library committee : how important is it? Special Libraries ۷۴ (January) ; ۴۴-۴۸.
Riddick, Floyd Millard. ۱۹۸۵. Riddick&#۰۳۹;s Rules of procedure : a modern guide to faster and more efficient meetings. New York : Scribner.
[۱]این مقاله ترجمه‌ای است از:
Shofner, Pamela. Use of Library Committees in Special Libraries. CLIS J۷۲۴. April ۲۶, ۲۰۰۴

منبع : نما مجله الکترونیکی پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران