هنر برقراری ارتباط در محیط خانوادگی

خانم «ویرجینیا ویتز» در کتاب آدم سازی می نویسد: ارتباط در نظر من به چتر بسیار بزرگی می ماند که تمام آنچه را که در میان آدمیان می گذرد می پوشاند و بر آن اثر می گذارد.
هر طفلی که چشم به جهان می گشاید تنها از طریق ارتباط است که می آموزد چگونه حرف بزند، چگونه راه برود، چگونه بشنود و... پس ارتباط است که استعدادهای بالقوه کودک را به فعلیت در می آورد و او را با اصول اولیه زندگی و آداب و فرهنگ آشنا می کند.
در نتیجه برقراری ارتباط است که انسان زیبایی های دنیا را مشاهده می کند، به زندگی عشق می ورزد، به ازدواج تن در می دهد و به خاطر ارتباط با فرزندان به دشوارترین کارهای زندگی با چهره ای گشاده رو می آورد و آنها را به جان می خرد.
ارتباط است که سبب پویایی فکر و اندیشه می شود و انسان را قادر می سازد به سفر در اعماق فضا و قعر اقیانوسها بپردازد و علوم بشری را از نقطه ای به نقطه دیگر انتقال دهد پس می توان گفت آموزش و پرورش در کلمه «ارتباط» خلاصه می شود.
از این مقدمه به نتیجه حساس ارتباط پی می بریم و در می یابیم که همه سقوط ها و صعودها در پرتو ارتباط تحقق می یابند، البته ارتباط بر دوگونه است گاهی ارتباط براساس عقل و منطق صورت می گیرد که چنین ارتباطی، ارزشمندی انسان را ظاهر می کند و گاه ارتباط بر مبنای هوی و هوس انجام می شود و همه شرافتهای خدادادی و الهی انسان را برباد می دهد.
به عنوان مثال اگر زنان و مردان در محیط خانوادگی به جای لجاجتها و خودخواهی ها، زبان یکدیگر را درک و با مهر و محبت با هم رفتار می کردند هرگز کودکان معصوم آنها بی سرپرست و بی پناه نمی شدند.
اما آنچه مسلم است اینکه برقراری ارتباط با دیگران کار آسانی نیست، زیرا انسان موجود پیچیده و ظریفی است و ارتباط با چنین موجودی مهارت و ظرافت خاصی می طلبد به عبارت دیگر آدمی می تواند فضا را تسخیر کند و به اعماق اقیانوسها راه پیدا کند، ولی فتح قله وجودی انسان به سادگی امکان پذیر نیست.
▪ رعایت اصول اخلاقی زمان نمی شناسد
یکی از اشتباه هایی که در محیط خانوادگی به وقوع می پیوندد این است که زن و مرد پس از پیوند ازدواج گمان می کنند خودمانی شده اند و موظف نیستند اصول اخلاقی را در ارتباط با یکدیگر رعایت کنند، در حالی که رعایت اصول اخلاقی در محیط خانوادگی ضروری تر از محیط اجتماعی است، زیرا چنانچه در اثر عدم ارتباط صحیح با فردی او را دچار رنجش کنیم با آنکه کار خوبی انجام نداده ایم، اما این امر در زندگی کلی ما نمی تواند آثار عمیقی بر جای بگذارد، حال آنکه تحقق اختلاف در محیط خانوادگی آثار عمیق و جبران ناپذیری از خود بر جای می گذارد. بر این مبنا رعایت اصول اخلاقی در محیط خانوادگی ضرورت و اهمیت بیشتری دارد. پس برای حفظ تفاهم و صمیمیت در میان زن و مرد باید اصول انسانی و اخلاقی بدقت توسط آن دو عملی شود.
▪ محاسبه گر باشیم
بخاطر داشته باشیم موفقیت ماندنی، با جمع زدن و ضرب کردن حاصل می شود نه با تفریق و تقسیم کردن.
اگر پیروزی ما به شکست شخص دیگری بستگی دارد، آن موفقیت، بسیار کوتاه مدت خواهد بود در مقابل، هنگامی که موفقیت ما ارزش نویی را برای دنیای اطرافمان به وجود می آورد، آن موفقیت می تواند تداوم یابد و باعث ترقی همه بشود. در زندگی خانوادگی این مسأله را همسران به دفعات تجربه می کنند.
بنابراین، زمانی که ما به تفریق و تقسیم ادامه می دهیم، خیلی زود به محدوده صفر واقعی می رسیم. اما با ادامه دادن جمع و ضرب هرگز به چنین محدوده ای نخواهیم رسید.
بدون تردید دنیای ما، دنیای رقابت است، ولی موفقترین رقابت کنندگان هم فقط تابع رقابت نیستند و صرفاً برای بخش کوچکی از موفقیت نمی جنگند، بلکه آنها کسانی هستند که می خواهند به تمام شیرینی موفقیت دست پیدا کنند.
پس موفقیت و ارزش واقعی را هرگز نمی توان به اجبار از دیگران گرفت. موفقیت و خرسندی ما تنها به وسیله خود ما باید به وجود آید. بنابراین، باید تنها روی رقابت مثبت تمرکز کرد تا در مسیر رسیدن به هدفها، موانع پیش روی ما را کنار بگذارد.
س - استکی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی

منبع : روزنامه قدس