بوشهر، نقطه جدایی کرملین از غرب

پس از سالها انتظار و بدقولی های پی در پی قبلی، بالاخره اولین محموله سوخت نیروگاه اتمی بوشهر توسط روسیه تحویل سازمان انرژی اتمی کشورمان گردید و به محل این نیروگاه منتقل شد. برابر برنامه ریزی و روال فنی تعریف شده، پس از انتقال کامل سوخت نیروگاه به بوشهر، عملیات فرآوری و آماده سازی آن به منظور بکارگیری جهت تولید انرژی حداقل ۶ ماه به طول کشیده و در صورت آماده شدن امور فنی راکتور بوشهر - که آن نیز در دست پیمانکار روسی طرف قرارداد می باشد - این آمادگی وجود خواهد داشت تا نیروگاه - در صورت عدم بروز مشکلات فنی و یا سیاسی وغیره محتمل - تا ۸ ماه آینده رسما افتتاح شده و تولید نیروی برق خود را آغاز نماید. تا انشاءالله شاهد شکستن تابوی چندین دهه در راه اندازی این پروژه ملی تولید انرژی در کشورمان گردیم.
واکنش های بین المللی در این خصوص:
این اقدام روسیه در این مقطع واکنش ها و اظهارات مختلفی را در سطح بین الملل به همراه داشته است.
شخصیتهای سیاسی، دولتها و کشورهای آزاد اندیش و منطقی و بسیاری از دوست داران ملت بزرگ ایران و حتی بسیاری از کشورهای همسایه مان، با این اقدام روسیه همراهی نموده و آنرا شکست بزرگی برای دولت و هیات حاکمه آمریکا و هم پیمانان این کشور در عرصه نظام بین الملل قلمداد نموده و این اقدام را در راستای اثبات حقانیت ملت بزرگ ایران در دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای و اثبات آن برای همگان عنوان داشته اند.
از آن طرف هیات حاکمه و سران حزب حاکم در آمریکا، مسوولان رژیم صهیونیستی و برخی دیگر از هم کیشان آنها، در برابراین اقدام روسیه موضعگیری نموده و ضمن محکوم نمودن آن و به بهانه این اقدام روسیه، به تکرار سخنان قبلی واهی و پوچ خود پرداخته و مجددا سناریوی از قبل طراحی شده خودشان را بازگو کرده و به طرح مجدد آن در افکار عمومی خود و برخی رسانه های در اختیار و تحت سیطره خود در عرصه بین الملل پرداختند، همسو و هم آوا با تبلیغات مغرضانه ای که طی چند ساله اخیر در صدر جنگ روانی و رسانه ای این تریبونهای وابسته علیه کشورمان قرار داشته است.
● برخی دلایل اقدام روسیه در این مقطع
۱) در حال حاضر و به ویژه پس از برگزاری اجلاس سران کشورهای حاشیه دریای خزر در تهران و سفر پوتین به کشورمان ( هم به منظور شرکت در این اجلاس و هم در راستای روابط دوجانبه، و امضای تفاهمنامه و قراردادهای چندجانبه و دوجانبه در این راستا )، روابط دو کشور ایران و روسیه در مسیر سازنده و مثبتی قرار گرفته و شاهد تند تر شدن حرکت چرخ روابط دو جانبه در سطوح مختلف هستیم، موضوعی که در این مقطع خوشایند آمریکا و غربیها - بواسطه بحثهای مرتبط با پرونده هسته ای کشورمان - نمی باشد.
۲) در حدود یکساله اخیر و به خصوص پس از برگزاری اجلاس امنیتی در مونیخ آلمان، هیات حاکمه فعلی روسیه بالاخص در عرصه بین الملل، مسیر حرکت خود را از هم راستایی و همسویی با غرب و آمریکا به طور مشخص تری جدا نموده و شروع به اتخاذ مواضع و اظهار علنی و حتی آشکار آنها در امور مختلف منطقه ای و بین المللی نمودند. در موضوعاتی نظیر: استقرار سامانه و سپر دفاع موشکی آمریکا در لهستان و چک، مسئله کوزوو، تقابل با یکجانبه گرایی با آمریکا در عرصه بین الملل، عدم تمدید و خروج از پیمان دفاعی مشترک روسیه با اتحادیه اروپا، و موارد دیگری از این قبیل، که این دایره مدتی بحث مسائل مربوط به انرژی هسته ای در کشورمان را نیز شامل شده و در بر گرفته است.
۳) عده ای از کارشناسان معتقدند که با توجه به وعده های انتخاباتی پوتین در اوایل روی کار آمدنش در روسیه (در ۸ سال قبل)، مبنی بر احیای مجدد روسیه در عرصه های داخلی و خارجی و ایجاد استقلال در عملکرد این کشور در عرصه نظام بین الملل و سایر موارد دیگر در این راستا، لذا وی (پوتین) به جهت قرار داشتن در دو انتخابات حساس در داخل روسیه، که اولی انتخابات مجلس دوما بود(و چندی قبل برگزار گردید) و بعدی انتخابات حساس و مهم ریاست جمهوری می باشد، در یکساله اخیر با تغییر عملی در رویکرد خود در عرصه بین الملل در جهت تقابل با آمریکا و غرب و اتخاذ مواضع مستقل، گام برداشته است.
رویکردی که پوتین و هیات حاکمه در روسیه در این برهه (و مقطع بسیار حساس در تاریخ روسیه) بدان نیاز مبرمی دارند. البته با برگزاری انتخابات دوما و پیروزی مطلق پوتین و حزب اش در این انتخابات مشخص شد که آنها در این عرصه و در اجرای تدبیر تاکتیکی خود در عرصه داخلی و افکار عمومی خودشان، موفق بوده اند.
لذا در قدم بعدی نیز قصد دارند تا با تداوم این روند، پیروزی دیگری را برای خود و حزب شان در عرصه سیاسی داخلی در این کشور (و با پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری) رقم بزنند.
۴) در حقیقت شاه بیت اصلی که خواهان بسیاری را نیز در روسیه و افکار عمومی این کشور دارد، تقابل با آمریکا و غرب و تعامل با همسایگان می باشد.
اقدام روسیه در این مقطع در تحویل سوخت نیروگاه بوشهر به کشورمان، هم در عرصه داخلی روسیه دستاورد مهمی برای حزب حاکم و پوتین محسوب می گردد و هم در روابط فیمابین ما و روسیه اثر تعیین کننده ای را داشته و خواهد داشت و منجر به از بین رفتن بسیاری سوء تفاهمات قبلی موجود شده و باعث کوتاه تر شدن دیوار بی اعتمادی بین دو کشور همسایه خواهد شد.
▪ نتیجه اینکه:
۱) گزارش ماه نوامبر جاری محمد البرادعی دبیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی، گزارش سرویس های اطلاعاتی عمده عضو جامعه اطلاعاتی آمریکا و دریافت نخستین محموله سوخت هسته ای - که سرآغازی عملی برای راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر محسوب می گردد - دستاوردهای مثبتی هستند که با پیگیری و اقدام در راستای سیاست خارجی توسط نمایندگان و دولتمردان کشورمان در این عرصه محقق گردیده است.
۲) تحویل سوخت نیروگاه بوشهر در این مقطع را نیز بایستی اقدامی در این مسیر قلمداد نمود. در حقیقت مجموعه این عوامل بوده اند که باعث شده روسها هم راستا با جو بین المللی مثبت ایجاد شده در برابر کشورمان، در این برهه به این مهم اقدام ورزند.
برآیند تمامی این دستاوردها، منطبق بر این واقعیت می باشد که مهندسی دیپلماسی ایران بالاخص در خصوص موضوع هسته ای، کارآمد و مثمر ثمر بوده و موجب ارتقای جایگاه کشورمان در مذاکرات و چانه زنی های دیپلماتیک با طرف های مقابل در عرصه نظام بین الملل و جهانی شده است.
۳) بسیاری از کارشناسان معتقدند که در شرایط فعلی آمریکا دیگر بهانه ای قانع کننده برای در اختیار گرفتن حمایت کامل ۱+۵ در برابر برنامه صلح آمیز هسته ای ایران را ندارد، چرا که نقطه اشتراک گزارش ماه نوامبر ۲۰۰۷ میلادی محمد البرادعی و گزارش جامعه اطلاعاتی آمریکا و ۱۶ سرویس و نهاد اطلاعاتی فعال عضو آن، بیان صریح عدم انحراف هسته ای کشورمان به سمت کاربردهای نظامی هسته ای است، یعنی همان موضوعی که همواره مبنای اتهامات مطروحه آمریکا و متحدانش علیه کشورمان در سالهای اخیر بوده و یکی از موانع عمده بر سر راه افتتاح نیروگاه اتمی بوشهر محسوب می شده است.
۴) تمامی این موارد ثابت می نمایند که آمریکا و هیات حاکمه و حزب حاکم در این کشور، بازنده بزرگ و اصلی در این بین بوده است. آمریکا هر چه بیشتر غرض ورزی نموده، به حول و قوه الهی حقانیت مردم مسلمان کشورمان بر همگان در جهان آشکارتر شده است. البته بایستی توجه داشته باشیم که غرض ورزی آمریکایی ها تمام نشده و بدون شک در عرصه های دیگر در برابر کشورمان تداوم خواهد داشت.
۵) در این بین دستاوردهای علمی و فنی در کشورمان را نیز در این عرصه نبایستی نادیده بگیریم. هم اکنون ساخت اولین نیروگاه هسته ای کاملا بومی توسط سازمان انرژی هسته ای کشورمان، به پیمانکار داخلی سپرده شده و عملیات اجرایی و فنی اولین نیروگاه اتمی تولید انرژی توسط متخصصین جوان ایرانی در داخل کشورمان در حال انجام می باشد که در نوع خود موفقیت ویژه و قابل توجهی محسوب می گردد. بدون تردید ساخت و افتتاح این پروژه نیز براعتبار علمی جوانان ایران زمین و حتی سیاسی کشورمان در عرصه جهانی خواهد افزود.

داریوش صفرنژاد
منبع: ایراس

منبع : روزنامه جوان