اثر سیستم ایمنی در درمان نارسایی قلبی

درمان سیستم ایمنی می تواند به بیماران نارسایی قلبی کمک کند.فرایند درمانی مرتبط با تنظیم پاسخ های ایمنی بدن ممکن است در درمان بعضی از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مفید باشند . در یک تحقیق که در شماره ۱۹ مجله The Lancet چاپ شده است محققین گزارش کرده اند که احتمال مرگ وبستری شدن در بیمارانی که هیچ سابقه ای از حمله قلبی نداشته اند مانند آنهایی است که در مراحل پیشرفته تری از نارسایی قلبی قرار دارند .
طبق گفته متخصصین:« درمان اصلی بیماری بسیار دور تر از آن است که بیماران نیازمند مراجعه به مطب پزشکان یا بیمارستان ها نباشند » دکتر نوربرت موسکووینز مدیر برنامه نارسایی قلبی در مرکز پزشکی میمونیدز در نیویورک سیتی می گوید:« داروی مورد بررسی در جمعیت بهبودی خاصی ایجاد نکرده است. اگر بعضی موارد تحقیق بهبودی‌هایی را نشان دهند ، برای مراحل بعدی می توان ، این موضوع را در یک تحقیق بزرگ تر و دقیق تر بررسی کرد .
بنابراین این تحقیق نمی تواند نتایج مطلقی را بدست آورد. این تحقیق یک نمونه بسیار خوب بود ولی حاوی نکات خاصی نبود.
طبق گفته های انجمن قلب آمریکا حدود ۵ میلیون آمریکایی دچار نارسایی قلبی هستند و هر سال نیم ملیون مورد جدید به آن ها اضافه می شود . موسکوویتز می گوید :« این مشکل بزرگی است و به همین خاطر این است که هر کس به دنبال یک زاویه جدید درمانی است.
نارسایی قلبی معمولاً با دارو درمان می شود این دارو ها که از دسته مهارکنندگان ACE ، بتابلاکر ها و دیوریتک ها هستند اکثراً سبب افزایش طول عمر بیماران و بهبود علایم و کیفیت زندگی شان می شوند . بعضی از متخصصین اعتقاد دارند که التهاب در نارسایی قلبی مزمن نقش بازی می کندبنابراین منطقاً دخالت در سیستم ایمنی و پروسه های التهابی مرتبط به آن می تواند بر روی دوره بیماری اثر داشته باشد.
با این که استفاده از سیتوکاین ها که پروسه های التهابی را هدف قرار می دهند با موفقیت کمی روبرو شده است. شواهد دانشمندان را به این سمت هدایت می کند که تاثیر گذاری بر سیستم ایمنی می تواند مفید باشد. در این تحقیق بیش از ۲۴۰۰ بیمار مبتلا به نارسایی قلبی شرکت داشتند که به صورت تصادفی برای درمان تنظیمی سیستم ایمنی یا دریافت پلاسبو انتخاب شدند.
آن ها همچنین مبتلا به بیماری سیستولیک بطن چپ نیز بودند و در ۱۲ ماه گذشته برای درمان نارسایی قلبی یا دریافت داروی وریدی در بیمارستان بستری شده بودند.
در این مورد IMT ، شامل دریافت خون از بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب بود. نمونه های خونی را برای ۲۰ دقیقه در معرض استرس اکسیداتیو قرار دارند و بعد خون را در روز های ۱و۲، ۱۴ به عضله بازگرداندند وبعد این کار را برای هر ۲۸ روز برای حداقل ۲۲ هفته ادامه دادند.
موسکوویتر می گوید:« سلول های خاص خونی ای در این نمونه ها وجود داشتند که بیشتر یا کمتر از سایرین از بین رفته اند. با تزریق آن ها می توان پاسخ های ایمنی را ضعیف تر کرد.»
انجام این مراحل بسیار سخت است اما بعد از یک کنترل منظم۱۰ ماهه ، بیمارانی که در گروه IMTقرار داشتند فقط ۸% کاهش در خطر مرگ یا بستری شدن پیدا کردند که لزوماً یک اختلاف معنی دار نیست. اگرچه نتایج در ۲ زیر گروه شرکت کننده بسیار با اهمیت بود.
آن هایی که هیچ سابقه حمله قلبی نداشتند ۲۶% کاهش در ریسک را نشان دادند در حالی که بیمارانی که به وسیله‌ی انجمن قلب نیویورک جزوکلاس ۲ نارسایی قلبی قرار می گرفتند ( یعنی این که آن ها فقط محدودیت های کم و متوسطی در فعالیت های روزانه داشتند) ۳۹% کاهش را در ریسک نشان دادند. هر دوی این زیرگروه ها جوان تر بودند و بیماری آن ها شدت کمتری نسبت به کل گروه شرکت کنندگان داشت. محققین تمایل داشتند تا مقادیر غلظت CRP را درشاخه IMT کاهش دهد .
CRPیک نشانگر التهابی است و این یافته بر اساس گفته محققین نشان دهنده آن است که موضوع درمان نارسایی قلبی با تنظیم کننده های سیستم ایمنی هنوز جدی نیست، اما اثرات طولانی مدت آن باید مورد بررسی قرار گیرد . موسکوویتز می پرسد :« آیا با تغییر پاسخ های ایمنی ، بیماران را در معرض خطرات عفونی یا سرطان قرار نمی دهیم » سوالات بسیاری در این زمینه وجود دارد. وی همچنین اشاره می کند که بسیاری درمان ها برای درمان نارسایی قلبی هستند. برای مثال برای سال ها به نظر می رسید بتا بلاکر ها در نارسایی قلبی ممنوعیت مصرف دارند.
تحقیق فعلی توسط کمپانی کانادایی بیوتک انجام شد . کارمندان کمپانی نیز در این آزمایش شرکت داشتند . شرکت از افرادی که انجام این تحقیقات را به عهده داشتند حمایت کامل کرده تا به توانند به هر کجا که می خواهند به راحتی سفر کنند و کارهای مورد نیاز را انجام دهند.

مترجم دکتر لیلا نخعی

منبع : محیا نیوز