۲۵ دی ـ ۱۵ ژانویه ـ «رزا لوکزمبورگ»: کارها و اندیشه های او

بانو «رزا لوكزمبورگ» رهبر حزب كمونیست آلمان كه برای قبضه كردن حكومت این كشور دست به یك قیام مسلحانه زده بود و ۱۵ ژانویه ۱۹۱۹ (در روزی چون امروزدر ۸۷ سال پیش) پس از دستگیر شدن، در برلن به دست ماموران دولت و مخالفان كشته شد با انتشار چند كتاب و رساله از جمله كتاب «انباشتن سرمایه» خود را در ردیف فرضیه پردازان بزرگ قرن ۲۰ قرار داده است. وی برای استقرار نظام سوسیالیستی در یك جامعه معتقد به قیام مسلحانه بود . رزا تغییر اوضاع از طریق اصلاحات اداری و وضع قوانین پارلمانی را باور نداشتت و اتلاف وقت می دانست.
«رزا» از ناسیونالیسم بیم فراوان داشت وآن را مستعد تبدیل به تفكر نظامی (میلیتاریسم) می دانست كه موجب قهرمان سازی و انتصاب مشاهیر ملی به سمت های بزرگ می شود و از آنجا كه هر ملتی برای خود برتری ها و برجستگی هایی قائل است ، رفاه عمومی قربانی هرچه بیشتر جلوه دادن این بزرگی ها می گردد و جامعه از تفكرات سوسیالیستی دور می شود .
وی عقیده داشت كه در یك جامعه ملی گرا هر « ایسم » دیگر خیانت خوانده می شود و سركوب می گردد. رزا در رساله «جنبه های منفی ناسیونالیسم» نوشته است: هر كشور در طول زمان گوشه ای از سرزمین اصلی را ازدست داده است كه ضمیمه كشوری دیگر شده است و اگر ناسیونالیسم سرزمین اصلی فرا گیرد، جنگ باهمسایه محتمل خواهد بود ، زیرا ناسیونالیسم تنها حاضر است با زبان تفنگ حرف بزند. یك ناسیونالیست تنها به وطن و هموطن می اندیشد و نگران انهاست و برایش مهم نیست كه بشریت و سایر ملل چه دشواری هایی داشته باشند و نسبت به غمهای آنها بی تفاوت است و به همین سبب آماده است با هر سلطه گری بر ضد دیگران بسازد مشروط بر این كه منافع وطن او محفوظ بماند. به باور رزا، اگر ناسیونالیسم در یك كشور زنده شود چون مردم را به شور و هیجان در می آورد این «ایسم» در اندك مدتی به ملل دیگر منتقل می شود و مبارزات نژادی گسترش می یابد. احیاء و تقویت روحیه ناسیونالیسی میان یك ملت زحمت و هزینه ندارد ؛ زبان می خواهد و قلم.
رزا كه از مشكلات دولت انقلاب بلشویكی روسیه آگاه بود در رساله «پس از انقلاب» نوشته است: زنهار، تا زمانی كه انقلابیون آمادگی علمی و تخصصی و تجربه كافی به دست نیاورند اداره امور را به آنان نسپارید كه انقلاب را از مسیر خود منحرف خواهند ساخت و در این صورت جانشینی، جز دیكتاتوری نخواهد داشت . رزا حزب بهترین نوع دمكراسی را نظام شورایی ــ از نوع واقعی آن ـــ می دانست تا همه مردم در تنظیم امور خود مشاركت داشته باشند.
رزا كه هنگام مرگ ۴۸ ساله بود در سال ۱۸۷۱ در آن منطقه از لهستان كه متعلق به روسیه بود به دنیا آمده بود. وی از دوران دبیرستان روحیه انقلابی داشت و علنا از دولت انتقاد می كرد و هنگامی كه در صدد دستگیریش بر آمدند به سویس فرار كرد و در انجا دكترای اقتصاد سیاسی گرفت. او سپس به آلمان رفت و از طریق ازدواج با یك كارگر ساده به تابعیت این كشور در آمد و به فعالیت های سیاسی سرگرم شد و به عضویت حزب سوسیالیست در آمد. سپس برای شركت در انقلاب روسیه به آنجا رفت و دستگیر و به زندان افتاد و در زندان بود كه موفق به مطالعه و تفكر و نوشتن كتابهابش شد كه وی را در میان سوسیالیستهای اروپا معروف ساخت . پس از آزادی از زندان به برلن بازگشت و همه اوقات خود را وقف پیشبرد سوسیالیسم كرد و ....

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز