پزشکان چین باستان

شاید نخستین بار که شنیدید با فرو کردن سوزن در پوست، می توان برخی از بیماری‌ها را درمان کرد، به معتادان در ترک سیگار یاری رساند، یا بدون استفاده از بیهوش‌کننده‌ها، ‌عمل جراحی را تحمل کرد، ‌شگفت زده شدید.
▪ طب سوزنی، طی هزاران سال در چین مرسوم بوده است.
چینی‌ها به جای باور به این که ارواح شیطانی باعث بیماری می‌شوند، عامل بیماری را در درون بدن می‌جستند. آنان بر این باور بودند که هر شخص دو نیروی درونی مخالف به نام "یین" و "یانگ" دارد . یین مظهر زنانگی، رطوبت و تاریکی و یانگ مظهر مردانگی، خشکی و روشنی است.
در کتاب پزشکی چین باستان، که "نی‌چینگ" نام دارد، آمده است که یین و یانگ به کمک فرمان‌روایان و مدیران کارآزموده، کشور تن را اداره می کنند. این کشور ۱۲ رودخانه دارد که نظام ارتباطی آن را می‌سازند. این رودخانه‌ها که تعداد آن‌ها با تعداد رودخانه‌های بزرگ چین برابر است، به کانال‌های کوچک‌تری تقسیم می‌شوند. درون این کانال‌ها، خون و مایع دیگری جریان دارد که انرژی حیاتی بدن است.
کانال‌ها، اندام‌ها را به یکدیگر متصل می‌کنند. برای مثال، کلیه‌ها به گوش، شش‌ها به بینی و قلب به زبان متصل می‌شوند. به نظر چینی‌های باستان، هنگامی که این کانال ها خوب کار می‌کند، بدن سالم است . اگر به هر دلیلی در کار این کانال‌ها اختلال ایجاد شود، بدن بیمار می‌شود. زیرا ، تعادل یین و یانگ به هم می‌خورد. آن‌گاه، پزشکان چینی با فرو کردن سوزن در جاهای ویژه‌ای از بدن، جریان حیاتی را به حالت اول بازمی‌گرداندند.
در هر گوش بیش از ۱۰۰ جای ویژه‌ی طب سوزنی وجود دارد. بنا به باور چینی‌های باستان، این جاها در راستای کانال‌هایی هستند که اندام‌ها را به یکدیگر مرتبط می‌سازند.
با فروکردن سوزن در جاهای ویژه ای در گوش بیرونی، ممکن است درد و بیماری در بخش‌های دیگر بدن، فروکش کند. البته، شما خود این کار را نکنید. طب سوزنی مهارت و تجربه زیادی می‌خواهد.
درآیین‌های چینی‌، کالبدشکافی ممنوع است. به این خاطر، پزشکی در روزگار باستان بر اساس این کانال‌ها بنا شده بود که به نظر پزشکان چینی بر همه‌ی بدن تاثیر می‌گذارند. امروزه ،چنین باورهایی چندان زیاد مورد پذیرش نیست. هر چند اساس طب سوزنی هنوز برای ما روشن نیس، اما به نظر می رسد، سوزن‌ها از راهی بر اندام‌های بدن اثر می‌گذارند و باعث آرامش و فروکش کردن درد می شوند.
پزشکان چینی گیاهان دارویی را نیز به خوبی می‌شناختند. ریشه گیاه "جین سنگ" که کمی به بدن انسان شباهت دارد مورد توجه بیش‌تر پزشکان آن روزگار بود. علاوه بر گیاهان دارویی،‌آنان برای درمان کم خونی از آهن و برای درمان برخی از بیماری‌ها از عاج فیل بهره می‌گرفتند.
چینی‌ها برای درمان زخم‌های پای خود، روی آن ها نان کپک‌زده می‌گذاشتند. امروزه می‌دانیم کپک‌ها منبع انواع پادزی‌ها(آنتی بیوتیک‌ها) هستند. به علاوه، آنان برای پیشگیری از آبله‌مرغان شدید، پودر زخم آبله را به صورت قرص درآورده بودند و آن را به افراد سالم می‌دادند تا در برابر آبله، واکسینه شوند. گاهی نیز ترشح‌های زخم‌های آبله را از خراشی به بدن افراد وارد می‌کردند.

منبع : بانک اطلاعات گردشگری