تو را می سپارم...

▪ تو را می سپارم به آن ستاره هایی که شبها برایت چشمک می زنند و تا صبح برایت لالایی می خوانند.
▪ تو را می سپارم به نگاه معصومانه طفل کوچک؛ به آن نگاه هایی که بین همه مادر خود را می خواند.
▪ تو را می سپارم به آن مهر مادری که هرگز تمامی ندارد ؛به آن شبهایی که هر دو تا صبح بیدار بودند.
▪ تو را می سپارم به آن خستگی پدر که همه شب با خود به خانه می آورد؛ به آن نگاه خسته ولی پرمحبت و معنی دار.
▪ تو را می سپارم به یاد آرام آن شهید پرخاطره؛ به یاد آن شهید که جانش را نثار کرد و رفت.
▪ تو را می سپارم به آن غنچه شقایق که در تپه ها روییده؛ به آن سرخی گلبرگ شهیدان.
▪ تو رو می سپارم به آن کبوتر سفید بال که با بالهای کوچک خود، نامه مرا پیش تو می آورد.

فرشته لاسمی . ۱۶ ساله . سوم ریاضی

منبع : روزنامه کیهان