هزینه جشن سنگین ازدواج

چشمم به دنبال روبان های زرد و سفیدی كه گلهای داوودی را به سینه ماشین چسبانده می دود، كاروانی می گذرد، ایام هم... تور سفید دو حلقه، آیینه و شمعدان و كاروانی از خوشبختی، بوق های ممتد و جوانانی كه با هیاهوشان شادی را به رخ می كشند.
كاروانی می گذرد با هزاران آرزو، دخترك آرزوهایش را به انتظار می رود و پسرك آمال مردشدنش را مزه مزه می كند، عروس، در لباس سپید بهترین شب زندگیش را به تجربه می برد و داماد مرد خانه شدن را پیشواز می رود و مادر و پدری كه با دلهره شیرین تا صبح كودكی عروس و دامادشان را خاطره می زنند و آرزوی خوشبختی برایشان می فرستند. ماشین از من می گذرد، من از خیابان، یاد خاطرات مادر می افتم كه سال ها قبل پدرش با سلام و صلوات روی سرش نقل و سكه یك قرانی ریخت و راهی خانه بخت شد، مادرش برای خوشبختی نماز خواند و دعا كرد و تمام عشق عروسیش در چهار عكس سیاه و سفید قاب شد. اما با گذر زمان همه چیز تغییر كرد، خواهرم از دغدغه هزینه های ازدواج كابوس می بیند و من هرگز نمی خواهم به درد زودرس او دچار شوم. جشنی پر از دلهره برای نشان دادن و رخ كشیدن امتیازهای مادی و اقتصادی. شادی مادر به دلشوره تبدیل می شود و پدر در دغدغه مراسمی در خور گیج می زند.
مراسمی كه این روزها با گذشت زمان و روند صعودی گرایش های اقتصادی به بده بستان های آمیخته با عاطفه تبدیل شده است و ازدواج را با نام اقتصادی معامله عشق و مادیات تعریف می كند.
در این معامله، بنگاه های اقتصادی دبی به تبلیغات و آگهی می پردازند و از آب گل آلود ماهی می گیرند و گاهی نهنگ.
از الف اركستر شروع می كنند با خواننده اختصاصی و رقص نور و چیدمان تخصصی میز و صندلی و تزئین میوه های فصل و غیرفصل، شیرینی های سنتی و فرنگی و شمع و گل آرایی های اكتسابی و سفره عقد اروپایی! تا می رسند به رویایی كردن سالن با بخار و نور و از سوی دیگر انداختن فیلم كودكی و نوجوانی عروس و داماد روی دیوارهای سالن با ویدئو پروژكتورها و شام چند قلمی با اردوهای بی نام و نشان و من درآوردی و قوزی شكم پر و ته چین های رنگ پریده و دست آخر كیكی چند طبقه و دسرهایی كه بیشتر لرزانند.
لحظه آخر خنده هایی خشك بسته روی لبان پدر و مادر داماد است كه به جز ۷ میلیون پول پرداختی در قرارداد به پرداخت ۶۰۰ هزار تومان دیگر بابت دیركرد تخلیه سالن محكوم شده اند. تازه اینها به اینجا ختم نمی شود عروس و داماد به همراه دو نفر مشعل به دست به سمت ماشین هدایت می شوند ماشینی رویایی با شش در، و لحظه آخر دست تكان دادن عروس و داماد به سه فیلم بردار، قراردادی رو به سالن مجللی كه فردا تنها با پرداخت ورودی ۳۵ هزار تومان برای هر نفر می توانند به آن وارد شوند.
عروس و داماد دست تكان می دهند، پدر و مادرها جیب. و این معامله به خوشی سرمی گیرد.
●شادی های گران
كافیست با یك حساب سرانگشتی رقم ازدواج خانوارهایی را شماره كنی كه فرزندانشان را مبادله می كنند، توقع مهمانی در هتل دارند ودر باغ، یا ماشین های خارجی می پسندند یا ماشین های قدیمی كه شش انگشتی هزاردستان سوار بر آن بود یا ترجیح می دهند همچون زمان قاجار عروس سپیدپوششان در كالسكه با چهار اسب سفید حركت كند اسب هایی كه یك هفته دندان ها وسم هاشان را سمباده زده اند و و با شامپو بدن حمام شده اند، لباس عروس سفارشی می پسندند با سنگ های ایتالیایی و جواهر چند میلیونی و تنگ یا اركستر دوزبانه می پسندند و به سفره عقد مجلل علاقه دارند. آن سوی معامله خانواده داماد با یخچال های سایدبای ساید تلویزیون دار می پسندند و داشتن ساندویچ میكر، تستر، مایكرویو، در بازكن و پیتزاپز برقی را جزو لاینفك جهاز دختران فامیل می خوانند، به سرویس مبلمان و تخت ایرانی علاقه ای ندارند و تنها فرش های دست باف ایران را می شناسند، ویترین را با كریستال های ۱۸ عیار می بینند و قاشق چنگال های استیل را برای استفاده روزانه پیشنهاد می دهند و دست آخر می گویند عروس قهوه جوش نداشت.
این حساب از سرانگشتان كه می گذرد هیچ با تسبیح و چرتكه هم قابل حساب نیست نیاز به یك ماشین حساب دیجیتال است برای صفرهایی نشسته جلوی اعداد یك تا ۹ كه تنها در چند شب به راحتی هزینه می شود. یك معامله پایاپای كه روی هم رفته گاهی نزدیك به ۲۰ تا ۵۰ میلیون تومان را به بازار معامله می كشاند.
مراسمی كه هر روز دستخوش مد می شود و آداب و رسوم جدید را به آیین های خود اضافه می كند، آزادكردن كبوتران سفید و پرواز دادن یك جفت قناری عاشق.
مهركردن سكه به سال تولد میلادی و معادل شمسی آن تعداد شاخه گل.
این هم همان مد است كه حتی گریبانگیر اصیل ترین ودیرینه ترین رسم آریایی است.
لباس های مدل روز دنیا و آرایش هایی را كه تنها با نام آرایشگر و آرایشگاه صورت عروس را رنگ می كنند و رقم هایی صعودی كه در بازار داغ داغ خرید عروسی گم می شوند.
رویا ملكی

منبع : روزنامه همشهری