نقش ایرانیان در تعدیل خشونت در ورزش

همان طور که در تاریخ ورزش می خوانیم ورزش اصولا با جنگ و کشتار رابطه مستقیم داشته یعنی بسیاری از ورزش ها در واقع آمادگی رزمی در میدان های جنگ بوده است لذا چه در اروپا در زمان گلادیاتورها و چه در عربستان در زمان جاهلیت و چه در هند و چین در ورزش های رزمی و حتی تفریحی باید یکی از طرفین برای همیشه از میدان به در می رفت و ورزشکار طرف مقابل خود را نه یک رقیب بلکه یک دشمن باید فرض می کرد لذا شکستن استخوان دست یا بند انگشت یا قلم پا و امثال آن بسیار معمول بود و در شمشیربازی ها اگر خونی ریخته نمی شد آن بازی تمام نمی شد.
خشونت زدایی را اولین بار توسط ریتم در داستان ها می بینیم که آیین پهلوانی را باب می کند و بعد در دوران سامانیان عیاران ظاهر می شوند که هدف آنها از زور بازو نه از میدان به در کردن حریف که مبارزه با ظالمان بود و بعد هم پوریای ولی و داستان های معروفش تا به زمان تختی برسیم.
حتی در بازی های اروپایی مانند گلف یا فوتبال همیشه خشونت حرف اول را می زند و ما شاهدیم که چه در داخل میدان بازیکن ها و چه در خارج از آن تماشاگران افتخار خود می دانند که حریف را به معنی واقعی از پای در آورند و حتی در مسابقات رالی و غیره این موضوع کاملاً محسوس است.
در شرق کونگ فو یا کاراته نیز همین طور بود. وجود هادی ساعی ها اخلاق را در این ورزش های رزمی هم وارد کرد. ما می توانیم تمام اینها را آموزه های دینی بدانیم ولی جالب است که این آموزه ها را فقط ایرانیان به کار می بندند. چه در گذشته و چه امروز چه انبیا و چه ائمه همه بر نرم بودن فعالیت های ورزشی و ارزشی بودن تربیت بدنی تأکید داشته اند.
ما می دانیم اولین بار پیامبر اسلام وقتی می بیند چند نفر دور هم جمع شده اند تا سنگی را بردارند و به اصطلاح وزنه برداری کنند پیامبر در جمع آنان حاضر است و بنا بر درخواست آنان مطلبی را می فرماید که عنصر اصلی این خشونت زدایی است: ایشان می فرماید قهرمان واقعی کسی است که بر نفس خود پیروز آید و هر چه نفس یعنی خود پسند و خودخواهی و کیش شخصیت دستور می دهد برعکس آن عمل کند.
● تاریخ خشونت در ورزش روم
گلادیاتورها مهمترین نماد بازی های روم باستان هستند. تمامی ورزشکاران برای نشان دادن خود باید به بزرگترین سالن روم باستان می رفتند و خشونت بارترین صحنه ها را به نمایش می گذاشتند. ملکه روم و قیصر و همه این صحنه های چندش آور را می دیدند و نه تنها از آن شرم نمی کردند بلکه جناح برنده را به خشونت بی انتها دعوت می کردند و تا شکست خورده را نمی کشت دست از تشویق او برنمی داشتند.
‌● تاریخ خشونت در ورزش یونان
در یونان باستان که المپیک خود را مدیون آن می داند ورزش دست کمی از رومیان نداشت. شمشیر زنان که بزرگترین گروه ورزشی بودند همیشه با کشتن طرف مقابل پیروزی خود را جشن می گرفتند. آنها در آتن پایتخت یونان وحشیگری را به تماشا می گذاشتند.
● تاریخ خشونت در ورزش آسیای غربی
اعراب از جمله کسانی بودند که دایم در جنگ بودند و کوچکترین جواب دشمن را با شمشیر می دادند. آنها به قدری در شمشیر بازی ماهر بودند که حتی در جشن ها نیز از این کار دست برنمی داشتند و بازی با شمشیر بزرگترین تمرین ورزشی آنان بود.

سید احمد حسینی ماهینی

منبع : روزنامه ایران ورزشی