توصیه هایی برای افزایش سرانه تولید جوجه در گله های مادر گوشتی

۱- از سیستم تغذیه جداگانه برای خروس ها استفاده شود تا وزن خروس ها كنترل شود كه مشكلات بی نطفگی ناشی از چاقی بیش از حد خروس ها بعد از هفته ۴۰ به حد اقل كاهش یابد.
۲- به تعداد كافی از لانه های تخمگذاری در سالن استفاده شود كه مشكلات ناشی از تخم مرغ های بستری رفع گردد .آزمایشات زیاد نشان داده است كه هچ تخم مرغ های بستری حدود ۵% كمتر از تخم مرغ هایی است كه در لانه گذاشته میشوند .
۳- جرم موجود در تخم مرغ بدلیل زنده بودن ،نسبت به تغییرات شرایط محیطی بسیار حساس میباشد ، بنا براین تخم مرغ ها باید در شرایط مناسب نگهداری و حمل و نقل قرار بگیرند و دستكاری تخم مرغ ها Handling)) در كمترین حد ممكن انجام گیرد.
۴- مدیریت گله به گونه ای باشد كه از تولید تخم مرغ های پوسته نازك جلوگیری گردد. برای این منظور باید گله در شرایط بهداشت، سلامت،مدیریت و تغذیه مناسبی قرار گیرد.تخم مرغ های پوسته نازك موجب كاهش در صد تخم مرغ های قابل جوجه كشی شده و در نتیجه سرانه تولید جوجه كاهش مییابد .از طرف دیگر تخم مرغ های دارای تركهای موئی، زمانی كه در دستگاه جوجه كشی قرار میگرند، بدلیل افزایش حجم محتویات داخلی تخم مرغ ،ناشی از گرم شدن آن،ترك های موئی توسعه پیدا كرده و رطوبت داخل تخم مرغ به سرعت از دست میرود .در اثر از دست دادن رطوبت محتویات داخل تخم مرغ ، حجم اتاقك هوائی توسعه یافته و غشاء اتاقك هوایی به جنین میرسد و موجبات چسبیدن جنین به غشاء اتاقك هوایی فراهم میشود. بعد از اینكه جنین به غشاء اتاقك هوایی چسبید ، رطوبت جنین بسرعت از دست رفته و در اثر خشك شدن،جنین در حال رشد ،در بین روزهای ۴ الی ۱۴ جوجه كشی تلف میگردد.هر چه میزان تلفات به روز های اول جوجه كشی نزدیك تر باشد نشان دهنده نازكتر بودن پوسته ها و یا شدت صدمات وارده به تخم مرغ در اثر حمل و نقل ناصحیح میباشد .
۵- حتی الامكان برای درجه بندی (Grading) و نور بینی Candling) ) و انتقال (Transfer) از دستگاههای اتوماتیك استفاده شود تا از شدت صدمات وارده به جنین در حین عملیات فوق كاسته شود .
۶- دما و رطوبت سالن جوجه كشی در زمان انتقال تخم مرغ ها از ستر به هچر تقریبا نزدیك به دما و رطوبت دستگاه باشد و از بیش از حد سر شدن و یا گرم شدن سالن ها اجتناب گردد.

مهندس حمید رضا ضیایی

منبع : مؤسسه مرغداری ایران