سرقت بی‌عیب و نقص

● کارگردان: برایان رابینز. فیلم‌نامه: مارک شوان، مارک هایمن، جان زاک. بازیگران: کریس اوانز، برایان گرین‌برگ، اسکارت جوهانسون، اریکا کریستنسن، لئوناردو نام، داریوس میلز. مدت: ۹۳ دقیقه.
کایل، آرشیتکت آینده، مثل خیلی از شاگرد دبیرستانی‌ها، امتحاناتی را که پیش‌رو دارد، بلای جانش می‌داند. این امتحانات سراسری، غالباً تعیین‌کننده کالج بعدی دانش‌آموزان هستند و به دلایل بسیار، کایل و همکلاسی‌هایش در حسرت ادامهٔ تحصیل در جائی هستند مناسب‌تر از آنچه نمره‌های قابل پیش‌بینی‌شان، تعیین می‌کند. بنابراین کایل (اوانز که قهرمانی به یاد ماندنی نیست) نقشهٔ جسورانه‌ای طرح می‌کند. او می‌خواهد سؤالات را از ستاد امتحانات بدزدد. این سرقت شبانه احتیاج به یک تلاش جمعی دارد، پس او از دوست نزدیکش متی (گرین برگ) شروع می‌کند و تا به‌خود بیایند، نیم دوجین آدم پردل و جرأت، اعلام آمادگی کرده‌اند.
فیلم‌های دبیرستانی به شرط داشتن فیلم‌نامهٔ خوب، غالباً سرگرم‌کننده‌اند، ولی متأسفانه این فیلم با وجود قرار گرفتن در این ژانر قابل انعطاف، از این امتیاز بی‌بهره است. ساختار فیلم صمیمانه است ولی گروه ضربت آن، برداشت جا نیفتاده‌ای از یازده یار اوشن است که البته سردسته‌های آن، حتی نیمی از جذابیت کلونی و براد پیت را هم ندارند.
اساساً، پسرهای گروه بی‌مزه و سردند ولی شخصیت‌های دختر فیلم، حداقل حرفی برای گفتن دارند از جمله جوهانسون که به حق قابل ستایش است و همین‌طور کریستنسن. جوهانسون در نقش فرانچسکا، یکی از اعضاء متمرد گروه است (نقشی بسیار متفاوت با دختری با گوشواره‌های مروارید) و شوخ‌طبعی گزنده‌اش فیلم را کمی تماشائی می‌کند. به‌عنوان کمدی، فیلم در خنداندن تماشاگر موفق نیست، ولی به‌عنوان فیلمی مهیج برای جوانان، گهگاه به هدف‌اش نزدیک می‌شود؛ هدفی که بعضی اوقات هم در لابه‌لای درس‌های سوزناک زندگی از یاد برده می‌شود. هر چند اشکالی ندارد که یک فیلم سبک، مجموعه‌ای از چند موضوع باشد. ولی این فیلم، روی هیچ‌یک از این موضوعات تمرکز نمی‌کند.

منبع : مجله دنیای تصویر