فلیپ لورکا دیکورشیا

وی در سال ۱۹۵۳در هارتفورد متولد شد. در اوایل دهه ۷۰ وارد دانشگاه هارتفورد شد و در آنجا به
عکاسی علاقمند شد، خیلی زود به مدرسه موزه هنرهای زیبای بوستون رفت و بیشتر به عکاسی پرداخت. در همان دانشگاه مدرک لیسانس و فوق لیسانس خود را به ترتیب در سالهای ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶ دریافت کرد.در سال ۱۹۷۹ نیز موفق به دریافت لیسانس عکاسی از دانشگاه هنرهای زیبای ییل گردید.
فلیپ لورکا دیکورشیا در حال حاضر در نیویورک اقامت دارد. و از سال ۱۹۸۴ به عنوان عکاس افتخاری برای مجلات کار می کند.
دیکورشیا برنده بورسیه ای از مؤسسه گوگنهایم و نیز جایزه ملی برای نمایش آثارش در گالری ها و موزه های سراسر دنیا گردید.
اولین نمایشگاه انفرادی وی در سال ۱۹۹۳ تحت عنوان بیگانگان (strangers) در موزه هنرهای مدرن نیویورک برگزار شد.
نمایشگاه اخیر وی تحت عنوان سرها (Heads) در گالری گگوژن در لندن و پیس مک گریل در نیویورک برگزار شد.
فلیپ لورکا دیکورشیا، سالهای متمادی به عکاسی از عابران پیاده در خیابانهای نیویورک، توکیو، کلکته و مکزیکوسیتی پرداخته است. او در عکسهایش سعی میکند با نور پردازی خاصی که بر روی یکی از عابران انجام می دهد او را از دیگر عابران متمایز سازد، گوئی هاله مقدسی را به او می بخشد.
وی همچون عکاسان سنتی خیابانی در طی روز جریان زندگی شهری را نمایش می دهد و از افراد به صورت لحظه ای و پیش بینی نشده عکس می گیرد، با این تفاوت که از نور مصنوعی نیز در عکسهایش استفاده می کند.
مجموعه سرها شاتهایی از نیم تنه (سر و شانه ها) ی افراد است که با استفاده از یک نور پنهان شده در پیاده رو نور پردازی شده اند.
این نور پردازی خاص روی افراد و همچنین عمق میدان کم در عکسها باعث می شود محیط اطراف سوژه در تاریکی فرو رفته و از وضوح کمی برخوردار باشد و همین امر به خاص تر شدن چهره سوژه کمک می کند.
در این مجموعه، چهره سوژه ها گوئی تصویری است از یادمانهای افراد مشهور و یا عکسهای تبلیغاتی ستارگان سینما و شاید هم چهره نقاشی شده یک شاهزاده در عصر باروک که در عین حال نمایانگر عده ای از افراد عادی، رؤسا، توریستها، جوانان، خریداران، شهروندان عادی، صنعتگران و حتی رابی ها نیز هستند.
و هر یک بیانگر حالت روانی خاصی است: مضطرب، محافظه کار، افسرده، پرخاشگر، بااراده، خیال پرداز و ...
چیزی که بین همه عکسها مشترک است، تلاش عکاس برای درون گرائی و حفظ حالات روانشاسانه تک تک افراد در ازدحام جمعیت است. او در این مجموعه با شیوه ای که خاص اوست دنیای درونی افراد را از دنیای بیرونی شان متمایز می کند.

منبع : مطالب ارسالی