جنگ ها با دروغ آغاز می شود نه با بمب

میشل كولون روزنامه نگار و محقق بلژیكی و مؤلف چند كتاب است. كولون بعد از نخستین جنگ آمریكا علیه عراق گزارشی از این كشور تهیه كرد كه در آن به شرایط زندگی مردم جنگ زده می پرداخت. وی همچنین كاری تحقیقاتی درباره جنگ در یوگسلاوی انجام داده است.
كولون از جمله روزنامه نگارانی است كه درباره مفهوم «جنگ نفت» تحقیق می كند. در سال های دهه نود او در مورد نقش عنصر و انرژی در جنگ هایی كه آمریكا و غرب به راه می انداخت مقالات و مطالب زیادی ارائه كرد.
وی به تازگی مطالعه ای انجام داده است كه در آن نشان داده می شود كه رسانه های گروهی آمریكا از چه شیوه ها و تكنیك هایی برای نفوذ در افكار عمومی بهره می گیرد. كولون عضو گروه مشاوران تلویزیون بین المللی تله سور ونزوئلا است.
گفت وگوی او با مؤسسه بولیوار ونزوئلا اكنون پیش روی شما است:
شما از جمله افرادی هستید كه درباره جنگ های مبتنی بر نفت و انرژی مطالعه می كنید.
▪ بوسنی، صربستان، عراق، افغانستان و غیره. آیا آمریكایی ها در پی راه انداختن جنگ نفتی علیه ونزوئلا هستند؟
بله، درواقع جهان اكنون جنگی اعلان نشده و زنجیره ای را تجربه می كند، جنگ علیه عراق، یوگسلاوی و افغانستان فصل هایی از این جنگ جهانی هستند. كسی كه منابع نفتی را تحت كنترل داشته باشد، می تواند جهان را تحت سلطه خود درآورد.
این جنگ همچنین ابزاری مؤثر است كه قدرت شماره یك جهان می تواند از آن برای باج خواهی از رقبای خود استفاده كند: اروپا، ژاپن و بویژه چین، یا به عبارت دیگر اگر واشنگتن بتواند شیر نفت را كنترل كند می تواند سیاست خود را به اروپا، ژاپن و چین دیكته كند.
▪ به نظر شما تاكتیك های آمریكا برای رخنه در آمریكای لاتین بویژه تضعیف ونزوئلا چیست؟
آنها تلاش می كنند چاوز را به عنوان یك ضد یهودی نشان دهند و وی را شریك قاچاقچیان موادمخدر و غیره معرفی كنند. این ها نشانه های جنگی هستند كه آغاز شده است، جنگی رسانه ای. باید توجه داشته باشیم كه جنگ ها با بمب شروع نمی شوند بلكه با دروغ های رسانه ای آغاز می شوند. تریبون هایی كه به هر شیوه ای برای رسیدن به این هدف خود متوسل می شوند. اما موفقیت در این كارزار آسان نیست، زیرا اكنون امپریالیسم آمریكا به علت آنچه كه در عراق و دیگر نقاط جهان روی می دهد، در حال بی اعتبار شدن است.
من می دانم كه دونالد رامسفلد از كشورهای مختلف آمریكای لاتین پرسیده است كه آیا برای كمك به ایالات متحده برای انزوای ونزوئلا متحد می شوند اما آنها دست رد به سینه او زدند. این امر ثابت می كند كه برای واشنگتن بسیار دشوار خواهد بود كه در این شرایط به ونزوئلا حمله كند. وظیفه ما سازمان دادن مبارزه ای بین المللی برای دفاع از ونزوئلا است.
▪ مقاومت مردم عراق و فلسطین، مبارزه بین المللی چاوز، تقویت چین و روسیه، به نظر شما كدام یك از این فاكتورها می توانند شرایط بین المللی را تغییر دهند؟
در سال های دهه نود با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و جنگ نخست آمریكا علیه عراق، ایالات متحده آنقدر قدرتمند می نمود كه به نظر می رسید مقاومتی دربرابرش نباشد، دهه نود برای چپ ها و ملت ها دوره ای سخت بود. در چنین شرایطی جامعه سرمایه داری بین المللی ثابت كرده است كه عرصه را بر ملت های جهان سوم تنگ می كند.
اما اكنون ورق برگشته است و امروز می بینیم كه مقاومت چاوز، اوو مورالس و دیگر رهبران آمریكای لاتین در كنار مقاومت ملت عراق و فلسطین در حال رشد است. من فكر می كنم كه اگر حادثه مقاومت عراق نبود، ونزوئلا مورد تهاجم آمریكا قرار می گرفت. به اعتقاد من مهم ترین عامل در تغییر روابط قدرت های جهانی، رشد چین، رشد اقتصادی، سیاسی و همچنین روابط بین المللی این كشور است كه اجازه می دهد گزینه ای برای ایجاد توازن در برابر ایالات متحده ظاهر شود. علاوه بر این شكاف هایی میان آمریكا و اروپا وجود دارد و كشورهای مستقل باید از این عامل استفاده كنند و باور كنند كه دیگر زمان سلطه بر ملت ها پایان یافته.
▪ در ونزوئلا رویكرد جدیدی به مطالعه درخصوص ماركسیسم وجود دارد، شما فكر می كنید كه مطالعه نظریه ماركسیست به تقویت انقلاب، دفاع از میهن و ساختن ونزوئلایی جدید كمك می كند؟
به نظر من مطالعه در زمینه های مختلف و علوم جدید مهم است و فكر می كنم كه سوسیالیسم علمی مشخص و بسیار مفید و كاربردی است. طبیعتاً طبقه بورژوا تظاهر می كند كه جهان كاملاً تغییر یافته و دیگر طبقه كارگر، امكان برانداختن كاپیتالیسم را ندارد.
از آغاز، ایدئولوژیست های كاپیتالیسم به ما می گویند كه اوضاع تغییر كرده است و مانند گذشته نیست، اما درواقع می بینیم كه اساس و پایه تغییر نكرده و چرخه سلطه ثروتمندان بر قدرت سیاسی همچنان ادامه دارد و اجازه نمی دهد كه فقرا حق كنترل قدرت سیاسی را داشته باشند، در حالی كه اكثریت را نیز تشكیل می دهند. سوسیالیسم برای شخص من در زمینه تحلیل پدیده های بسیار پیچیده مانند جنگ علیه یوگسلاوی یا دیگر تحولات جهانی، خیلی مفید بود. همچنین برای تجزیه و تحلیل نقش بازوهای جنگ روانی قدرت ها بسیار مفید است و فكر می كنم كه سوسیالیسم برای بررسی انقلاب در ونزوئلا و آمریكای لاتین نیز مفید خواهد بود، به شرطی كه به صورت متعصبانه مورد استفاده قرار نگیرد.
▪ نظر اروپا درباره برنامه های انقلابی چاوز مانند خروج از صندوق بین المللی پول و بانك جهانی، ملی كردن منابع طبیعی ونزوئلا و حركت به سوی سوسیالیسم چیست؟
دو نوع واكنش وجود دارد، از یك طرف، طبقه بورژوا این اقدامات را تهدیدی علیه خود می بیند، زیرا بانك جهانی و صندوق بین المللی پول دو وسیله برای كنترل بر جهان سوم هستند. این نهادها به ظاهر برای مبارزه با فقر تشكیل شده اند، ولی در عمل وسایلی برای تداوم فقر و تهدید استقلال كشورهای جهان سوم این كشورها هستند. بالطبع در نگاه آنان ونزوئلا، خطری بزرگ محسوب می شود و حتی نگران این هستند كه به عنوان مثال برای آفریقا و دیگر كشورهای جهان سوم به الگویی تبدیل شوند . با این همه بانك جهانی و صندوق بین المللی پول برای كارگران و ترقی خواهان اروپا وجاهت ندارند و این اقدام نشانه ای مثبت برای مبارزه های آینده است.

منبع: خبرگزاری آمریكای لاتین
ترجمه: مهدی صفری

منبع : روزنامه ایران