اندر حکایت قاچاق فیلمها

از سویی دیگر در جراید منتشره خبر می رسد که جمعی از اعاظم سینما در جوار یکدیگر گرد هم آمده اند تا با اعتراض و تجمع - یکصد البته بعد از مجلس ختم نمادین که ربطی به مرگ هنری سرکار علیه خانم فرهی ندارد!- سعی نمایند آنچه البته به جایی نمی رسد را به گوش برخی مسئولین برسانند.
در این آشفته بازار آدمی براستی به یاد فیلم دشمن ایالت می افتد.در آن فیلم هم آنقدر تکنولوژی پیشرفت نموده که به مدد دوربینهای مختلف در فروشگاهها و پارکها و خانه ها هیچ چیز از دید هیچ کس پنهان نمی ماند.ما فکر کردیم که این عارضه جهانی تنها معضل کشورهای فراپس رفته غربی و اروپایی است و نمیدانستیم که این پدیده در ایران از سالن سینماها شروع شده و در محافل داخلی و خانه های مردم هم رخنه نموده و از اینهمه انواع و اقسام فیلمهای قاچاق برای مخاطبان تازه نفس آماده می شود!اما قضیه در ایران دارد پیشرفته تر می شود و سی دی یک فیلم درست بعد از اولین روز نمایشش از جعبه جادوگران قاچاق بیرون می آید!
البته از آن جا که انسان می تواند براحتی در هر زمینه ای پیشرفت کند به احتمال قطع قریب به یقین به زودی زود سی دی فیلمها از ابتدای پیش تولید و انتخاب لوکیشن و تست گریم بازیگران بیرون می آید و اینطوری بهتر هم می شود چون دیگر می توانیم ببینیم مثلا فلان کارگردان سر صحنه چطور راه می رود و یا فلان بازیگر مرد چطور پشت صحنه چرت می زند و یا زبانم لال...ولش کن وارد معقولات شدیم.
حال در این میانه خانه سینما هم میتواند به جای تجمع و اعتراض و این حرفها خودشان آستین بالا بزنند و با ریش سفیدی گری مسئله را حل کنند.
یعنی بیایند دستی بالا کنند و سی دی همه فیلمها را قبل از آنکه به دفتر جشنواره بدهند و یا قبل از آن که به سینماها بفرستند خودشان با قیمت پایینتر از رسانه های تصویری در اختیار مردم قرار بدهند و مردم را از زحمت سینما رفتن و خرج و مخارج اضافی راحت کنند. اینطوری دست که چه عرض کنم پای واسطه هم قطع خواهد شد.اصلا بیایند مثل بازار روزهایی که همه جا میوه را با بهترین!کیفیت و کمترین قیمت ارایه می دهند -بازار روز سی دی راه بیاندازند و خودشان وارد چرخه تولید و عرضه و تقاضا شوند و سود خوبی هم در این کار است.باور کنید .
راستی این وسط با سینماها چه کنیم؟تغییر کاربری و تبدیل آنها به پارکینگ و یا فرهنگسرا و ....یکی از هزاران راه حلهایی است که می توان درباره بحث کمبود سالن سینماها مطرح کرد.
برای فیلمهایی مثل ۳۰۰ هم راه حل فراوان است.ببینید بس که ما از این فیلمها بدمان می آید هی آنها را با تحلیل فرم و محتوا و سانسور مناسب این ورو آن ور پخش می کنیم تا در راستای تنویر افکار ملی و عمومی بگوییم بابا چرا اینها اینقدر بد هستند .البته با ارایه فیلمنامه های قوی و مناسب و البته به دور از امکانات و اسپشال افکتهای نامناسب هالیوودی فیلمهایی خواهیم ساخت که هزاره سوم را بترکاند و یکصد و بیست البته که ما توانایی داریم که چنین فیلمهایی را بلافاصله تولید و در چرخه سی دی فروشان ارایه دهیم.
ای خدا واقعا چقدر سینمای خوب و سر حالی داریم.


http://filmania.blogfa.com

منبع : مطالب ارسال شده