مسأله امنیت در انتخابات "اسرائیل"

با آغاز تبلیغات انتخابات پارلمانی در رژیم صهیونیستی موضوع نگاه و نگرش احزاب این رژیم به مسائل و قضایای مهم امنیتی كه در برنامه های این احزاب آمده است و مقایسه میان آنها، از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است.
از مهم ترین این مسائل می توان به موضع گیری احزاب صهیونیستی در قبال پرونده هسته ای ایران و تعامل با جنبش حماس پس از پیروزی این جنبش در انتخابات مجلس قانونگذاری و راهكارهای هر حزب در برابر افق سازش سیاسی و سرنوشت توافقات صلح امضا شده با مصر و اردن در سایه تحولاتی كه منطقه شاهد آن است، اشاره كرد. بدیهی است كه تشریح این مواضع می تواند اهداف و برنامه هایی را كه حزب پیروز در سیاست های آتی خود مد نظر قرار خواهد داد، مشخص سازد.
روزنامه صهیونیستی هاآرتص همه این پرسش ها را اعلام و از همه كسانی كه می توانست آنها را دست اندركاران مسائل امنیتی احزاب بزرگ رژیم صهیونیستی بنامد و هر یك از آنها ریاست و مسئولیت امنیتی در سازمان های اطلاعات و امنیتی و نظامی و كنست رژیم صهیونیستی را بر عهده داشته اند، خواسته است تا به آنها پاسخ دهند.
نخستین نكته ای كه با نگاهی به پاسخ های داده شده به این پرسش ها جالب به نظر می رسد این است كه نگرش های حزب كادیما كه امروز قدرت را در "اسرائیل" در دست دارد و در نظرسنجی ها نیز بر احتمال چیره شدن این حزب بر دیگر احزاب صهیونیستی و كسب بیشترین شمار كرسی های پارلمانی انتخابات آینده تاكید دارد و حزب "كار" درباره موضوع گفت و گو با "حماس" و موضوعاتی مانند مبارزه با "تروریسم فلسطینی" (مقاومت فلسطین) و چگونگی تعامل با شهروندان فلسطینی بسیار نزدیك است.
اختلاف این دو حزب صهیونیستی بیشتر در مسائلی مانند موضع هر یك از آنها در قبال "صلح" دائمی و ارزیابی سیاست های كابینه رژیم صهیونیستی در جنگ پنج ساله گذشته علیه فلسطینیان نمود می یابد. در اینجا پاسخ های افرادی مانند آفی دیختر از اعضای حزب كادیما و یووال اشتاینتز از لیكود و عامی ایالون از حزب كار را مد نظر قرار داده ایم.
پاسخ به پرسش های طرح شده، همچنین نشان می دهد كه حزب راستگرا و بسیار متعصب لیكود همچنان مواضع محافظه كارانه سنتی خود و احزاب دست راستی این رژیم را حفظ كرده است.
به رغم آن، تنها نكته ای كه هر سه حزب صهیونیستی درباره آن اجماع نظر دارند، موضع آنان در قبال مسأله هسته ای ایران است. كارشناسان این سه حزب بر این باورند كه سلاح هسته ای ایران خطری برای موجودیت رژیم "اسرائیل" است. البته هیچ یك از آنان به جزئیات طرحی كه "اسرائیل" باید برای مقابله با این خطر (از نگاه آنان) تدوین كند، اشاره ای نكردند. اما هم زمان با آنكه "اشتاینتز" از نمایندگان حزب لیكود بر اهمیت هماهنگی با آمریكا به ویژه در این زمینه تاكید دارد و مدعی است كه از سه سال پیش كمیته ای مشترك میان كمیته خارجی و امنیت "كنست" (پارلمان) رژیم صهیونیستی و مجلس سنا و كنگره آمریكا تشكیل شده است، نماینده حزب كار بر لزوم تشكیل ائتلافی منطقه ای متشكل از چندین كشور كه سلاح اتمی ایران را تهدیدی برای منافع خود در منطقه می دانند، تاكید می كند و می گوید كه این ائتلاف می تواند از كشورهای تركیه و اردن و مصر و عربستان سعودی و حتی پاكستان تشكیل گردد.
در پاسخ های نمایندگان این احزاب صهیونیست، هر چند آنان از افشای جزئیات برنامه های نظامی این رژیم برای از بین بردن سلاح هسته ای ایران خودداری كردند، اما مشخص است كه "اسرائیل" درصدد است خود را برای پیگیری همه احتمالات آماده كند.
با آنكه احزاب كار و كادیما در مرتبط ساختن موضوع تعامل رژیم صهیونیستی با "حماس" به موافقت این جنبش با به رسمیت شناختن "اسرائیل" و خلع سلاح گروه های فلسطینی و پذیرش توافقات امضا شده با تشكیلات خودگردان و طرح نقشه راه اتفاق نظر دارند، نماینده حزب لیكود می گوید كه امكان گفت و گو با جنبش حماس وجود ندارد. او مدعی است كه " جنبش حماس بخشی از جماعت اخوان المسلمین است كه در تمام جهان حضور دارد. اندیشه ها و نگرش های این جنبش اصولگرای اسلامی با نگرشی كه در ایران حاكم است، تشابه دارد و هر چند كه ممكن است این جنبش ها به صورت موقت تاكتیك های خود را تغییر دهند، اما به هیچ وجه ایدئولوژی اصولگرای خود را تغییر نمی دهند. به همین سبب "اسرائیل" باید از پذیرش دولتی مسلح كه حماس در كنار این رژیم تشكیل می دهد و به صورت طبیعی با ایران ائتلاف خواهد كرد، خودداری كند، هرچند كه ممكن است رهبری این حكومت (حماس) در راهی كه برای تحقق هدف نهایی خود كه همان نابودی اسرائیل است، انعطاف و واقعگرایی نشان دهد.
اختلاف اصلی این سه حزب با سخن گفتن از روند سازش سیاسی با فلسطینیان بیشتر آشكار می شود. حزب كادیما از ترسیم مرزهای نهایی" اسرائیل" آن هم به صورت یكجانبه و تكیه بر ایجاد مرزهایی موقت و قابل دفاع به ویژه با الحاق مجموعه شهرك های صهیونیستی (در كرانه باختری) به "اسرائیل" و حفظ مناطق امنیتی مانند "دشت اردن" به دست "اسرائیل" و دفاع از یكپارچگی قدس و پایتختی آن برای این رژیم، حمایت می كند، حزب كار با هر گونه كار یكجانبه دیگری مخالف است.
عامی ایالون می گوید: من با هر گونه انتقال اراضی به حاكمیت فلسطینیان بدون آنكه چارچوب سیاسی روشنی داشته باشد، مخالفم. ما باید هدف سیاسی تشكیل دو دولت را كه خطوط قرمز مشخصی داشته باشد، مد نظر قرار دهیم و خطوط قرمزها نیز این است:
۱. هیچ فلسطینی در چارچوب حل و فصل سیاسی به "اسرائیل" باز نگردد
۲. شهرك های بزرگ صهیونیست نشین در اختیار "اسرائیل" باقی بمانند و برای تحقق این هدف لازم است در دو بعد فعالیت شود: اول، روندی كه به اعطای غرامت به شهرك نشینان و تسریع در ساخت دیوار می انجامد و دوم، روند توافقات نقشه راه. ما باید این هدف را برای خود در نظر بگیریم كه در پایان این دهه هیچ شهرك یهودی نشینی در شرق دیوار حایل باقی نماند.
در مقابل، نماینده حزب لیكود با هرگونه عقب نشینی جدید یكجانبه از كرانه باختری مخالف است و تنها تخلیه شهرك های غیر قانونی را به رسمیت می شناسد.
این كارشناسان مسائل امنیتی در سخنان خود درباره آینده توافقات صلح امضا شده با مصر و اردن، نگرانی خود را ابراز داشتند. این امر نشان دهنده بحرانی است كه اظهارات یائیر ناویه فرمانده ارتش اشغالگر در باره خطراتی كه ثبات نظام اردن را تهدید می كند، ایجاد كرده است. ناویه در یك سخنرانی در این باره سخن گفته بود و این امر موجب شد كه ایهود اولمرت كفیل نخست وزیری رژیم صهیونیستی با پادشاه اردن تماس بگیرد و از وی پوزش بخواهد و رئیس ستاد ارتش اشغالگر نیز از فرماندهان ارتش خواست كه در اظهارات خود به موضوعات سیاسی نپردازند.
نگرانی اصلی رژیم صهیونیستی از افزایش نفوذ جریان های اسلام گرا در دو كشور مصر و اردن و رشد اصولگرایی اسلامی در جهان عرب و مخالفت شدید این جریان ها با صلح با رژیم صهیونیستی است و به ادعای مقامات صهیونیست، انتقادات و تحریكات در رسانه های این دو كشور علیه رژیم صهیونیستی ادامه دارد.
نماینده هر سه حزب مطرح رژیم صهیونیستی بر لزوم حفظ برتری ارتش رژیم صهیونیستی برای مقابله با خطراتی كه ممكن است با ایجاد تغییرات در منطقه در كمین "اسرائیل" باشد، تاكید دارند.
آوی دیختر از اعضای حزب كادیما می گوید:" سازمان های امنیتی باید برای مقابله با هر نوع سناریویی آماده باشند و این با تمایل حقیقی برای تحقق صلح و امنیت برای شهروندان "اسرائیل" تضادی ندارد و حزب كادیما نیز رهبری قدرتمند و پایبند به صلحی را كه امنیت "اسرائیل" برای نسل های آینده نیازمند است، در اختیار دارد.
نماینده این سه حزب سیاسی رژیم صهیونیستی از سیاست هایی كه "اسرائیل" در طول پنج سال گذشته و در خلال انتفاضه فلسطینیان پی گرفته است، به شدت انتقاد دارند(!) و از گفتن این نكته كه "اسرائیل" در جنگ خود علیه "تروریسم" پیروز شده است، خودداری می كنند.
یووال اشتاینتز می گوید:" اسرائیل" نبرد را برد و جنگ را باخت. عامی ایالون هم می گوید كه اشتباه اصلی كابینه "اسرائیل" در پنج سال گذشته به دلیل اشتباه محاسبه هدف سیاسی و استفاده نادرست از زور نظامی بود. در این میان آوی دیختر جنگ علیه تروریسم را مانند یك مسابقه دو ماراتن می داند. وی بر این باور است كه جنگ هزینه سنگینی داشت، اما توانست از میزان تروریسم بكاهد و مانع از تحقق هدف مهم آن كه ایجاد احساس ناامنی در مردم بود، شود. دیختر می گوید كه اشتباه كابینه رژیم صهیونیستی در آن بود كه در سال ۲۰۰۳ دیوار حایلی در اطراف كرانه باختری ـ مشابه دیواری كه در سال ۱۹۹۴ در اطراف نوار غزه كشید ـ نساخت.
اگر پیش بینی ها درست از آب درآید و نتایج نظرسنجی ها در "اسرائیل" محقق شود و حزب كادیما بیشترین كرسی ها را كسب كند، انتظار می رود كه ایهود اولمرت نخست وزیر جدید رژیم صهیونیستی كابینه ای ائتلافی با حزب كار تشكیل دهد.
با نگاهی به موضوعات پیشین، میزان هماهنگی مواضع و آرای این دو حزب در مسائل مختلف سیاسی آشكار می گردد و ما از هم اكنون می توانیم چنین تصور كنیم كه كابینه آینده بر چه اساسی تشكیل می شود و برنامه های سیاسی و امنیتی اش چه خواهد بود كه در حقیقت تفاوت چندانی با آنچه امروز وجود دارد و از پنج سال گذشته نیز وجود داشته است، ندارد.

منبع:مركز اطلاع‌رسانی فلسطین
نویسنده: رنده حیدر

منبع : خبرگزاری فارس