شعبده بازی لبخند با شبکلا‌ه درد

دیده اید آدمهایی را که مدام پرخاش می‌کنند و به زن و بچه شان می‌پرند؟وقتی پای صحبت این جور آدمها می‌نشینید و دردشان را می‌پرسید،همه یک استدلا‌ل برای پرخاشهایشان می‌آورند:آنقدر گرفتاری داریم که به لبمان رسیده و دیگر کوچک ترین مسئله ای کنترلمان را از دستمان خارج می‌کند.
داشتم فکر می‌کردم با رواج بیش از پیش این گونه ابتلا‌ئات در جامعه و پیچیده شدن مردم در انواع گرفتاریها،چه درسهایی می‌توانیم از منابع دینی برای درمان دردهای عصبی و روانیمان بگیریم.
مرحوم علا‌مه محمد تقی جعفری در نقد و تعریضی بر آثار روانشناسانه پاولوف روسی می‌گفت که آنچه روانشناسی جدید تا کنون برای حل مشکلا‌ت درونی و روانی بشر آورده است،مثل نقل و نبات برای علم النفس قدیم است. نگاه کنید به متون دینی وآثار عرفانی جهان،ببینید چه کشف‌هاو چه شناخت‌ها از آدمی ارائه می‌دهند و در مقابل،آثار روانشناسانه جدید را ببینید که با همه آثار گرانقدر چقدر فقیرند.
اکنون در آستانه عاشورا هستیم. نگاهی به حماسه آن اسوه‌های مسلمانی و انسانی بیندازیم.به راستی چگونه بود که آنها در عمق محنت و رنج و فشارها و استرس‌های آن روز شگفت،استوار ایستاده بودند و بر مرگ لبخند می‌زدند و آرامششان حتی دشمن را به زانو در آورده بود.چگونه می‌توانستند بار این همه رنج را بر دوش بکشند؟
پاسخ این سوال همان چیزی ست که ای بسا می‌تواند به هر انسانی در زندگی شخصیش درسهایی جاودانه دهد برای مبارزه با مشکلا‌ت و ایستادگی و صبر در مواقع مشکلا‌ت.درسی که رابطه ای مستقیم با ایمان مذهبی فرد،خودسازی و کسب انرژی مثبت از ادعیه و اذکار دینی دارد.
مهم ترین راهکاری را که دین برای انسان در برابر مشکلا‌ت ارائه می‌دهد،توکل است.به زبان ساده،با نیرویی محدود ای بسا نمی‌توان وزنه ای ۱۰۰ کیلویی را از جا تکان داد،اما با نیرویی برتر و والا‌تر،جابه جایی وزنه‌هایی بیش از این هم ممکن می‌شود.تحمل دردها،با نیروی محدود بشری در بسیاری از موارد با بن بست مواجه می‌شود و فرد در چنین مواردی به پرخاش و در مراحل حادتر حتی به خودکشی می‌رسد، اما با مکانیسم توکل،روان آدمی به منبع انرژی لا‌یزال و پایان ناپذیری وصل می‌شود،که می‌تواند بر هر دردی،اگر چه مهیب و شکننده باشد،غلبه کند.
اگر کسی از این موضوع مطلع نباشد که تمامی امور زندگی‌مان به خواست و اراده چه کسی است، نمی‌تواند رفتاری توام با آرامش که نتیجه توکل عمیق است را دریابد و آیه و نشانه‌های آن را در زندگی فردی حس کند. توکل بسیاری از امراض روحی و روانی دیگر مانند حرص، حسد، دنیا‌پرستی، بخل و تنگ‌نظری را از انسان دور می کند. زمانی که آیه شریفه و من یتوکل علی‌الله فهو حسبه را زمزمه می‌کنیم خود را در موفقیت و بی‌نیازی می‌بینم. از سویی دیگر در سایه توکل بر خدا نور امید بر دلمان می‌تابدو به خاطر آن توان و استعداد انسان شکوفا می‌شودو در همه حال انسان احساس آرامش می‌کند هوش و قدرت تفکرش افزایش می‌یابدو در مشکلا‌ت دستپاچه و وحشت زده نمی‌گردد. امام علی علیه‌السلا‌م وقتی به خدا ایمان قلبی درستی داشته باشیم و معانی مصلحت و حکمت را به درستی درک کنیم می‌توانیم این حس را در درون خود قوت ببخشیم که کارهای خود و خانواده خود را به دست باکفایت او بسپاریم.
انسان به رحمت، حکمت، مصلحت و شفقت خداوند ایمان و اعتقاد دارد این اعتقاد حالتی را برای انسان بوجود می‌آورد که در تمامی لحظات خدا را می‌بیند و حس می‌کند، الا‌ بذکرالله تطمئن القلوب با چنین حسی است که به آرامش می‌رسد. و آرامش را در درون خود ایجاد می‌کند. چنین شخصی با پدید آمدن حوادث سخت و تلخ در پی بروز ناکامی‌ها دچار سردرگمی و شک و تردید نمی‌شود و همه و همه را مطلوب برای خود و نتیجه خواست خدا می‌کند و در نتیجه دچار اضطراب نمی‌شود.بیاییم قلبهایمان را با اطمینان و اعتماد به کسی پر کنیم که می‌فرماید: <بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را.> ایمان به این واقعیتها انسان را به حقیقت توکل نزدیک می‌سازد و او را در زمره متو‌کلا‌ن واقعی قرار می‌دهد.

محبوبه نجفی

منبع : روزنامه سیاست روز