توانایی های یک مادر برای ایفای نقش

در جامعه ای که همه چیز با سرعتی چندین برابر گذشته در حال تغییر و جابجایی است تربیت فرزندان از مهمترین وظایف سنگین پدر و مادر می باشد. از آنجا که مادران نقش عمده و حساس تری در تربیت دلبندانشان دارند لذا داشتن توانایی های متعدد آنان را در این مسیر توانمندتر می سازد که مهمترین آنها عبارت است:
▪ از مراحل مختلف رشد و حالات مخصوص هر دوره مطلع باشد.
▪ با دانش روز در حد امکان هماهنگ باشد.
▪ از راههای برخورد با خطرات فردی و اجتماعی مطلع باشد.
▪ از خطرات و آفت های اجتماعی مطلع باشد.
▪ راههای بروز آفت های اجتماعی را بشناسد.
▪ شیوه های مقابله با اشتباهات و آسیب ها و احترام به هنجارهایی را که امروز ناهنجار تلقی می شود، بشناسد.
▪ در حد درددل و صحبت با فرزندان انعطاف پذیری داشته باشد.
▪ قدرت تجزیه و تحلیل مسائل اجتماع را برای خود و فرزندان داشته باشد.
▪ فرزند خود را با شناخت در رفتارهایش بشناسد.
▪ از پتانسیل های اجتماع خود و توانایی های جامعه ای که در آن فرزند تربیت می کند آگاه باشد.
▪ از ریشه ها و چگونگی آلوده شدن به بدیها در اجتماع پرهیز کند.
▪ حتماً مدیریت وقت را بداند و به عنوان مدیر داخلی خانه وقتی را برای صحبت با فرزندان درباره مسائل اجتماعی قرار دهد و به این وسیله آسیب ها را بهتر بشناسد و آنها را راهنمایی کند.
▪ روش آموزش مسائل مذهبی به فرزندان را بداند.
▪ روش شناسایی استعدادها را بداند.
▪ روش های ایجاد اعتماد به نفس را در فرزندان بداند.
▪ توانایی استفاده از منابع اطلاعاتی در رابطه با مسائل خانواده را داشته باشد.
▪ همزبانی با کودک و حتی نوجوان را بیاموزد و همواره خود را در جایگاه کودک و نوجوان قرار دهد تا بتواند...
▪ از تنگناهای فردی خانوادگی و اجتماعی خود آگاه باشد.
▪ شرایط زمانی و اجتماعی خود را بشناسد و با توجه به جایگاه امروزین ایران در جهان، در ایران و در مثلا کرج اقدام به تربیت کند.
▪ در راهنمایی فرزندان دچار غلو و زیاده گویی نگردد.
▪ الگوی حیا و پرهیز از زشتیها برای فرزندان باشد.
▪ با پرهیز از بسیاری امورات آن را عملا آموزش دهد.
▪ نقش پدر را در خانواده تضعیف ننماید، که آن به ضعف خودش و ضعف تربیت منجر می گردد.

اسلامی نیا

منبع : روزنامه کیهان