میز ـ اشعه Miser: Microwave Amplification by Stimulated Radiation Emisson of

اشعهٔ میزر (تشدید ارتعاشات اتم ناشی از تقویت امواج مایکروویو به‌وسیلهٔ گسیل القائی تشعشعات) توسط سی.اچ. تاونز در ایالات متحده آمریکا گسترش و ابداع گشت.
● میزر Maser (تقویت میکروموج به وسیلهٔ گسیل القائی تابش). رده‌ای از تقویت کننده‌ها و نوسانگرها که در آن‌ها از انرژی درونی اتم‌ها و مولکول‌ها برای دستیابی به تقویت تراز کم نوفه و نوساناات میکرو موج با بسامدهای دقیقاً تعیین شده، استفاده می‌شود. گسیل القائی، که اساس کار این وسیله‌هاست، عبارت است از گسیل فوتون از اتم در حالت کوآنتومی برانگیخته در اثر برخورد یک فوتون از خارج با آن و با انرژی دقیقاً مساوی. بنابراین فوتون گسیلیدهاز اتم تحریک شده به فوتون، یا موج، تحریک کننده اضافه می‌شود. میزر متشکل است از یک (محیط فعال) (در حالت گازی یا جامد)، که در آن بیشتر اتم‌ها را می‌توان، با قرار دادن سیستم در معرض تابش الکترومغناطیسی با بسامدهائی متفاوت با بسامد تابش تحریک شونده، از طریق نور دمیدن به حالتی تحریک شده درآورد. محیط فعالدر یک حفرهٔ تشدید محصور می‌شود به‌طوری که فقط یک موج با یک وجه (مد) نوسان ساخته می‌شود، که با یک تک بسامد خروجی هم ارز است. میزرهائی را نیز می‌توان ساخت که با بسامدی نوری کار کنند، در این صورت به آن‌ها میزرهای نوری یا لیزر می‌گویند [۲۰].
● میزر هیدروژنی اتمی Atomichydrogn Maser
یک میزر که اتم‌های هیدروژن جدا شده از یک منبع تخلیه الکتریکی را به‌صورت پرتو درآورده و سطح انرژی آنها را تا مقدار زیادی بالا می‌برد. سپس همین پرتو به امواج مایکروویو اعمال گشته و انرژی آنها را تا حد قابل توجهی افزایش می‌دهد [۱۲].
● میزانه شمار
دستگاهی است برای سرعت دادن به موسیقی و موزیکی که باید نواخته شود.
در آغاز یک قطعهٔ موزیک، حتماً رجوع به میزانه شمار را ملاحظه کرده‌اید:
مثلاً M.M.d=۶۰ یا M.M.d = ۸۴
برای اولی، موزیک، با سعرت ۶۰ می‌نیمم یا نیمه نوت در یک دقیقه، و برای دومی در ۸۴ کروسه یا ربع نوت، در یک دقیقه باید نواخته شود.
M.M امروزه به‌معنای میزانه‌شمار (مترونوم مالزال) است.
در سال ۱۸۱۴ که مالزل دستگاه خود را اختراع کرد، آهنگ‌سازان، و وسیله‌ای را برای نشان دادن سرعت دقیق اجرای موسیقی خود نیاز داشتند، و در قرن ۱۷ شکل ساده‌ای از میزا‌سنج اختراع شده بود، و آن قطعه نخی با وزنه‌ای به انتهای آن و گره‌هائی به فواصل دقیقی از وزنه داشت، به‌طوری‌که گره‌های مختلف را که بین شست و انگشت سبابه بگیرند، به سرعت مورد نیاز وزنه به نوسان در می‌آید. این وسیله‌ی ساده که ساختن و حمل آن در جیب آسان بود، اشتباهی جدی در برداشت: اگر ضربهٔ ۶۰ در دقیقه لازم می‌شد، پاندول می‌بایستی تقریباً ۴۰ اینچ طول داشته باشد بنابراین برای ضربه‌های آهسته‌تر به اشکال نامطلوب برخورد خواهد کرد. در سال ۱۸۱۲ یک مکانیسین هلندی بنام وینکل یک دستگاه کوچک و دقیق اختراع کرد. وی اصول پاندول دوتائی را بکار گرفت. در همین زمان، جوهانس مالزل آلمانی، در پاریس، با اصول متفاوتی با میزان سنج تجربه می‌کرد. مالزل مخترع زیرکی برای آلات موسیقی مکانیکی بود. اختراعات او دستگاهائی بود که فلوت، قرنی، شیپور، سیم‌ها، سنج‌ها و طبل‌ها را با هم بنوا در می‌آورد. وی شیپورهای گوشی را نیز درست کرد (سمعک) و سال‌ها را برای بتهون که دوست مالزل بود مورد استفاده قرار گرفت.
مالزل خرید اختراع وینکل را پیشنهاد کرد، ولی وینکل از فروش آن امتناع ورزید و مالزل آنرا بنام خود ثبت نمود. گرچه این اختراع در واقع به وینکل تعلق داشت، اما تا به امروز مالزل را مخترع میزان سنج می‌دانند.
میلهٔ پهن فولادینی به طول ۵/۷ اینچ که حدود ۵/۵ اینچ از انتهای فوقانی آن نوسان دارد. در انتهای تحتانی، که درون جعبه است و دیده نمی‌شود، به وزنهٔ سربی کوچکی اتصال دارد. در بخش فوقانی آن وزنهٔ لغزنده‌ای روی میلهٔ پهن تعبیه شده، این پاندول با موتور کوچک ساعت که در سمت راست کلید کوک کردن دارد به حرکت در می‌آید (نوسان به چپ و راست).
قسمت پشت جعبهٔ پاندول صفحه‌ای از ۲۰۰ ضربه در دقیقه در پائین و تا ۴۰ ضربه در بالا مدرج می‌باشد.میزان سنج را که به نوسان در آورید، لبهٔ فوقانی وزنهٔ لغزنده خلاف عدد لازم حرکت می‌نماید و پاندول بنوسان در می‌آید، و طبق زمان‌بندی مورد نیاز با صدای تیک تیک به حرکت در می‌آید. کلید کوک کردن را در بالا به چهار درجه می‌توان بیرون کشید، به‌طوری که زنگ هر یک از دومین، سومین، چهارمین، یا ششمین ضربه به صدا در می‌آید [۱۷].

۱۷ ـ فرهنگ الکترونیک کاربردی ـ عبدالله ارگانی

منبع : مطالب ارسال شده