طرح های زود بازده ، اهرم تبلیغاتی مسوولین ، هفت خوان رستم مردم

دولت نهم در شرایطی روی کار آمد که شعار اصلی آن عدالت اجتماعی و آوردن پول نفت بر سر سفره مردم بود . آقای احمدی نژاد و تیم کاریش در این راستا با استفاده از اندوخته های صندوق ذخیره ارزی در سفرهای استانی خود به اکثر استانهای کشور با اختصاص اعتباراتی به نام طرح های زود بازده ، گامی در راه تحقق شعارهای انتخاباتی خود برداشت هر چند این مسئله از یک منظر ، صندوق ذخیره ارزی را که توسط دولت پیشین دست نخورده برای استفاده آیندگان و شرایط بحرانی و ضروری باقی مانده بود تهی کرد و به از بین رفتن این مقدار زیادی از این سرمایه می انجامید.
اما آنچه که مردم شاهد بودند اختصاص این مبالغ ریز و درشت به شهرستان ها استان کرمانشاه بود . در راستای این اقدام تمامی ادارات دولتی در یک ماراتن فشرده سعی در جذب افراد بسیاری برای دریافت اینگونه اعتبارات کردند و هر اداره ای گوی رقابت را از دیگری می ربود مردم هم خوشحال از اینکه به زودی صاحب یک بنگاه تولیدی خواهند شد... تا اینجا یک طرف قضیه بود ، اما حقیقت چیز دیگر و آن اینکه ، هفت خوان رستم خود را عیان کرد دوندگی و کاغذ بازی نفس مجریان طرح ها را گرفت ، بعنوان مثال برای اخذ مجوز یک گاوداری : میراث فرهنگی ، اداره برق ، اداره آب و فاضلاب ، اداره گاز ، اداره راه و ترابری ، بهزیستی ، کمیته امداد ، .... میبایست اجازه اجرای طرح را بدهند.( البته اگر کسی بومی نباشد و به اصطلاح بند پ داشته باشد میتواند در کمترین زمان ممکن حتی یک روز امضاء همه ادارات فوق را بگیرد و در یک روز ده ها شرکت ثبت کند و ارقام نجومی بالای ۱۰ میلیارد تومان و حتی ۱۷ میلیارد تومانی را جذب نماید . از اینگونه افراد نه وثیقه میخواهند و نه دوندگی ...احتمالا این هم نوعی از عدالت است که مخصوص تنها افراد معدودی است) . بله طرح های زود بازده در اصل یک حرکت مثبت بود اما تنگ نظری ها این طرح کارامد را به یک طرح ناکارامد تبدیل نمود. و همه مجریان دلخسته و رنجور نموده است.
از طرفی روسای بانکها در پرداخت اعتبارات مو را از ماست جدا کردند و از همه وثیقه ملکی میخواستند ، کسی نبود به اقایان بگوید جوانی که تازه گام در راه تولید و ... گذاشته است با این همه گرانی و مشکلات ملکش کجاست تا از آن به عنوان وثیقه استفاده کند؟!
و اما اینجا بود که خیلی از جوانان قید این اعتبارات را زدند و دوباره به بیکاری برگشتند!! زیرا موانع سد راه آنان آنچنان بزرگ بود که قید همه چیز را زدن در برابر این همه موانع کاری بهتر از مقاومت بود. اما طرح های زوده بازده برای دولتیان خوب ارزیابی می شود .این مسئله اهرم تبلیغاتی مسوولین کشوری ، استانی و شهرستانی بود که به هر بهانه ای از اختصاص اعتبارات میلیاردی به جوانان با افتخار سخن میراندند بدون اینکه آماری از جذب این سرمایه ها به اطلاع مردم برسانند.
بدون شک تعدادی از افراد با هزار مشکل طرح را اجرا نموده اند که و هفت خوان رستم را گذرانده اند مشکلی که این افراد با آن دست بگریبانند بازپرداخت وام هاست یعنی افرادی که طرحی را به اجرا گذاشته اند تا ساخت و ساز را انجام دهند سررسید اولین قسط وام نیز سر خواهد رسید. اینجاست که بهتر است مسوولین به اینگونه افراد حداقل در بازپرداخت وام ها ۲ یا ۳ سال استراحت بدهند تا کارگاه تولیدی بتواند محصول خود را به بازار عرضه کند و به اصطلاح« پا » بگیرد.
و در پایان وجدان آگاه مسوولین منابع طبیعی و محیط زیست و بانکها و دیگر مسوولین را به یادآوری سیاست دوگانه خود در ارتباط با پروندهای استان کرمانشاه خصوصا شهرستان گیلانغرب فرا میخوانم .و از مسوولین محترم استان و شهرستان ها یک سوال دارم خداوکیلی در ارتباط با پرونده های موجود از شرکت فراوری بیتومین ناودار گرفته تا فلان گاوداری جوانی که در روستای ویژنان به امید آینده ای برای خود ،دست به چنین اقدامی زده است یکسان عمل کرده اید ؟ و هر دو را از یک دید نگریسته اید؟

علیرضا گودرزی