هراس در سنت جیمز پارک

مربیگری تیم نیوكاسل یكی از چالش های بزرگ در دنیای فوتبال است. این تیم با وجودی كه ۳۷ سال به هیچ عنوان و جامی دست پیدا نكرده، یكی از نیروهای عظیم فوتبال به شمار می رود. آنها ورزشگاهی حیرت انگیز به نام سنت جیمز پارك دارند و از طیف گسترده ای از هواداران پرشور برخوردارند.
این تیم با داشتن شی گیون، آلن شیرر، اسكات پاركر و مایكل اوون مجموعه ای از بهترین بازیكنان انگلیسی را در اختیار دارد اما نیوكاسل برای رسیدن به آرزوی دیرینه خود یعنی یك قهرمانی دیگر، نیاز به یك مربی تراز بالای جهانی دارد.به همین دلیل بود كه نیوكاسل پس از مدت های طولانی سرانجام دریافت كه باید گرام سونس اسكاتلندی را از مربیگری این تیم اخراج كند.انتصاب سونس در سپتامبر ۲۰۰۴ با استقبال هواداران مواجه نشد. آنها از انتخابی كه «فردی شفرد» كرده بود، ناراضی بودند. ایان مور از هواداران قدیمی نیوكاسل از این انتصاب ناامید و ناخرسند بود اما معتقد بود باید به این اسكاتلندی هم فرصت داد.
او می گوید:« با توجه به سابقه سونس، از این موضوع ناراحت بودم. احساس می كردم این انتصاب بسیار بدی است و براساس اهداف بلندپروازانه نبوده است. یقین داشتم هیچ یك از هواداران نیوكاسل در اولین انتخاب خود از او نام نمی برند اما این مربی شایسته دریافت یك شانس خوب بود.»هواداران درك صحیحی داشتند. سونس سابقه و پیشینه ای در حد و اندازه یك مربی برتر را نداشت. او به عنوان یك بازیكن، جام های زیادی را برد اما به عنوان یك مربی دوران بسیار بدی را تجربه كرده است.
او در لیورپول ناكام ماند و پایین ترین مقام را برای این تیم طی ۳۰ سال گذشته كسب كرد و بدین ترتیب از یك قهرمان به یك خائن مبدل شد. سونس به همراه این تیم قهرمان جام حذفی انگلستان در سال ۱۹۱۲ شد اما ۲ سال بعد در وضعیتی اسفبار این تیم را ترك كرد. او یك دهه بعد در بلكبرن موفق شد آنان را به رقابت های اروپایی برساند اما نزاع با برخی از بازیكنان مهم تیم، روزگار را به كام او تلخ كرد و پس از آن در فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۳ تلاش خود را فقط معطوف بر ماندن در لیگ برتر كرد.
با وجود اعتراض هایی كه علیه انتصاب سونس در سنت جیمز پارك صورت گرفت، او توانست ۱۰ بازی پیاپی بدون باخت برای نیوكاسل ثبت كند اما پس از ۳ شكست ۴ بر یك مقابل فولهام، ۲ بر صفر مقابل چلسی و ۳ بر صفر مقابل منچستریونایتد، انگیزه و حرارت در نیوكاسل كاسته شد، با این حال عملكرد مناسب این تیم در جام یوفا و جام حذفی موجب شد هواداران از بابت عملكرد ضعیف تیمشان در لیگ برتر شكایتی نداشته باشند.
در پایان رقابت های فصل گذشته، نیوكاسل در جام یوفا در مرحله یك چهارم نهایی مقابل اسپورتینگ لیسبون شكست خورد و از ادامه رقابت ها حذف شد و در جام حذفی نیز در مرحله نیمه نهایی مقابل یونایتد به زانو درآمد. این تیم كه امید می رفت برای رسیدن به افتخارات بزرگ بجنگد، در رده چهاردهم جدول ایستاد. سونس همواره می خواست تیمی باب میل خود بسازد؛ بنابراین بازیكنان زیادی از این تیم رفته و افراد دیگری به جای آنها آمدند.
بلامی، آمبروسه، بناس، كلایورت، روبرت و هیوز از نیوكاسل رفتند و اسكات پاركر، امره، بومسونگ، فایه و بابا یارو نیز به سنت جیمز پارك پا گذاشتند. نیوكاسل وارد جام اینتر توتو شد تا به رقابت های اروپایی راه یابد اما قبل از آنكه فصل خانگی شروع شود، مقابل دپورتیوولاكرونیا شكست خورد و به آرزویش نرسید. در آغاز فصل، سونس با ۳ شكست، یك تساوی و بدون گل دریافت كه تحت فشار شدیدی قرار دارد.
او قبل از بازار ترانسفر سعی كرد خود را از زیر بار فشارها رها كند و به حضورش در نیوكاسل تداوم بخشد؛ بنابراین «مایكل اوون» مهاجم و«نولبرتو سولانو» محبوب هواداران را به خدمت گرفت، با این حال مصدومیت های متعدد در باشگاه موجب شد او نتواند ۱۱ بازیكن مورد نظر خود را به میدان بفرستد. قبل از كریسمس اوضاع به خوبی پیش می رفت و نیوكاسل به پیروزی یك بر صفر مقابل آرسنال دست یافت و با نتیجه ۴ بر ۲ بر وستهام غلبه كرد اما این آخرین پیروزی سونس به عنوان مربی نیوكاسل در لیگ برتر بود. نیوكاسل در ۶ بازی پایانی خود به رهبری سونس، تنها ۲ گل زد اما ۱۱ گل خورد و این مسأله آنان را به منطقه خطر نزدیكتر كرد.
با توجه به این وضعیت، احتمال اخراج سونس افزایش یافت و رفتن وی نمی توانست برای هواداران تعجب آور باشد. ایان مور كه از سال ۱۹۸۳ به بعد همه بازی های نیوكاسل را تماشا كرده، می افزاید:« اخراج او تعجب آور نبود. پس از شكست ۳ بر صفر مقابل منچستر سیتی به برادرم گفتم شرط می بندم سونس فردا اخراج می شود و این اتفاق افتاد. این آخرین فرصت او بود. ما دیگر نمی توانستیم به روند باخت هایمان ادامه دهیم.
روندی كه ما طی كرده بودیم نشان از آن داشت كه به راحتی نمی توانیم بازی های بعدی خود را با عملكرد خوب آغاز كنیم. شكست مقابل منچسترسیتی به معنای آخرین فرصت سونس برای به كار بستن بهترین تلاش هایش بود اما این باخت نشان داد سونس نمی تواند بهتر از این كار كند و باشگاه باید مربی دیگری بیاورد.»مور می گوید:« به اعتقاد من علت اصلی اخراج سونس، نمایش های نامطلوب اخیر و فقدان بهبود عملكرد تیم بود.چندی پیش یك مفسر ورزشی گفت نیوكاسل دیگر قادر به دفاع نیست. اگر یك مفسر به وضوح چنین ضعفی را می بیند، پس رییس باشگاه نیز قادر به دیدن این نقطه ضعف است. شفرد تلاش زیادی برای رهایی از این وضعیت انجام داد و سرانجام به این نتیجه رسید كه به بحران پایان دهد. تهدید واقعی سقوط، اصلی ترین عامل اخراج مربی بود.»
حضور گلن رودر حالا با جایگزینی گلن رودر به جای سونس باید دید آیا نیوكاسل می تواند از فرصت به دست آمده در جام یوفا استفاده كند یا نه؟

منبع : روزنامه ابرار ورزشی