آموزش رفتار کودک در کلینیک دندانپزشکی

امروزه دندانپزشکی کودکان تمام تلاش خود را بر پایه پیشگیری نهاده است. شما به‌عنوان والدین باید این باور را داشته باشید که کودک شما می‌تواند همواره دهان و دندان‌های سالمی داشته باشد که به‌تبع آن تغذیه‌ای خوب و بدنی سالم و قوی خواهد داشت. این امر زمانی امکان‌پذیر است که شما مشورت‌های لازم با دندانپزشک را به موقع شروع نمائید. امروزه زمان مناسب برای شروع این مشورت را حتی از دوران بارداری لازم می‌دانند چراکه میکروب‌های دهان مادران قابل انتقال به دهان نوزادان می‌باشد. در این‌ زمان دندانپزشک این موقعیت را پیدا می‌کند که شکل فک‌ها و وضعیت بافت‌های دهانی نوزاد را بررسی کند و هم‌چنین اهمیت بهداشت دهانی خوب و رژیم غذائی مناسب در تکامل دندان‌های کودک شما را شرح دهد.
اولین ملاقات یک کودک، تجربه یک محیط جدید با افراد جدیدی بوده که اگر خوب انجام شود زمینه همکاری او در آینده فراهم می‌سازد در هنگام درمان و حتی معاینه بعضی از کودکان از شدت ترس فریاد زده و دست و پای خود را تکان می‌دهند و بسیار مشکل می‌توان آنها را کنترل کرد. این رفتار کودک در مطب دندانپزشکی غیرعادی نیست و با روش‌های علمی موجود می‌توان به آنان کمک کرد تا به ترس خود غلبه کنند. اگر معاینه دندانپزشکی در سنین پائین وقتی کودک هنوز هیچ مشکل دندانی ندارد شروع شود یک رابطه خوب بین دندانپزشک و کودک شما ایجاد می‌شود. زمانی‌که کودک شما در مطب همکاری نمی‌کند تعجب‌زده و یا دستپاچه نشوید. این رفتار کودک طبیعی است پس لطفاً آرام باشید و عکس‌العمل نشان ندهید. والدینی که بیش از اندازه واکنش نشان می‌دهند بیشتر باعث خراب کردن رفتار کودک خود و عدم همکاری بیشتر کودک در مطب می‌شوند. بنابراین والدین باید در جهت جلب اعتماد کودک به دندانپزشک کمک کنند.
زمانی‌که کودک خود را برای ملاقات با دندانپزشک آماده می‌کند از کلماتی مانند سوزن و صدای مته که کودک را می‌ترساند استفاده نکنید. کلماتی مثل نیشگون گرفتن، آب خواب‌آور، قلقلک دادن دندان، کلمات ساده‌ای هستند که توسط کودکان قابل قبول‌تر هستند. دندانپزشک و همکاران او می‌توانند در به‌کار گرفتن چنین کلماتی به شما کمک کنند. گاهی اوقات حضور والدین در اتاق درمان مفید بوده، اگر دندانپزشک از شما خواست که اتاق درمان را ترک کنید نباید احساس کنید که کودک خود را ترک می‌کنید.
بعضی از کودکان در حضور والدین بسیار خوب همکاری می‌کنند در حالی‌که بعضی در عدم حضور آنها راحت‌تر هستند.
تصمیم دندانپزشک مبنی بر حضور یا عدم حضور والدین در جهت درمان بهتر کودک شما صورت می‌گیرد. اگر در اتاق ماندید اصلاً با کودک خود صحبت نکنید این کار باعث تداخل در برقراری ارتباط بین کودک و دندانپزشک می‌شود. به عبارت دیگر به جای این‌که کودک تمام توجه خود را به دندانپزشک معطوف سازد، توجهش بین والدین و دندانپزشک تقسیم شده و به درستی نمی‌تواند دستورات دندانپزشک را اجرا کند.
دندانپزشک را در مورد هرگونه مشکل یا وضعیتی در مورد رفتار کودک خود آگاه سازید این مسئله به دندانپزشک کمک خواهد کرد تا بهترین روش را در کنترل کودک شما به‌کار ببرد.
کودکی که حال خوبی ندارد و بیمار است یا دچار تب یا آلرژی شده است مایل به همکاری نیست و باید پس از بهبودی جهت درمان دندانپزشکی مراجعه کند. این امر بسیار مهم است که شما و دندانپزشک یکدیگر را در کنترل رفتار کودک خود حمایت کنید. بدین وسیله کودک شما اعتماد و آگاهی لازم را پیدا کرده و به فردی فعال در رعایت بهداشت دهانی و شخصی خود مبدل می‌گردد. به امید آن روز...


دکتر میترا صابرپور، جراح و دندانپزشک کودکان

منبع : ماهنامه کودک