تحریف حقایق در جهان اقتصاد و سیاست

روز گذشته وقتی که باراک اوباما رئیس جمهور جدید آمریکا لایحه ۷۸۷ میلیارد دلاری دولت خود را پس از تصویب کنگره آمریکا، امضا کرد، شاخص بورس این کشور به جای اینکه مثبت شود، در یک روز چهار درصد دیگر تنزل کرد و شاخص متوسط بورس «داوجونز» نیویورک به پائین ترین رقم خود رسید. علت اصلی این است که خبرهای ناگوار ناشی از بحران اقتصادی آمریکا و دنیای سرمایه داری امروز بیشتر از آثار فرمول هائی است که برای درمان این بحران و نجات اقتصادی آمریکا تبیین می شود.
دیروز در آمریکا و کشورهای بزرگ صنعتی دنیا مؤسسه و یا شرکتی را پیدا نمی کردید که ارزش بورس و دارائی آن به میزان زیادی سقوط نکرده باشد. در یک سال اخیر بورس آمریکا ارزش خود را به طور متوسط ۴۸ درصد از دست داده است. این رقم حتی در برخی از بورس ها و بنگاه های مالی و صنعتی دنیا به ویژه در اروپا و آسیا و روسیه بالاتر است. تنها در ایالات متحده در یک سال اخیر ۳.۵ میلیون شهروند بیکار شده اند. هدف اصلی این لایحه چند صد میلیارد دلاری دولت اوباما که از زمان بحران بزرگ اقتصادی آمریکا در ۱۹۳۰ تا امروز سابقه نداشته است، بازسازی اقتصاد بحران زده و ایجاد کار در ایالات متحده است. ولی برای این منظور بازار و شهروندان حداقل باید متقاعد شوند که نوشتن چنین نسخه ای این درد اقتصادی را درمان خواهد کرد. خوش بین ترین ناظران عقیده دارند که این بهبودی حداقل ۴ تا ۵ سال دیگر طول خواهد کشید و بسیاری نیز معتقدند که اینگونه فرمول ها برای نجات اقتصاد آمریکا و دنیای سرمایه داری کفایت نمی کند و تغییرات و اصلاحات بنیادین در سیستم بانکی، اعتباری و مالی دنیا ضروری است.
امروز همه دیگر اذعان و اعتراف می کنند که ولخرجی مالی، نظامی و اقتصادی آمریکا و دولت های دیگر همراه با فساد و ریخت و پاش مدیریتی در بالاترین سطح سیاستگذاری و تصمیم گیری این وضع بسیار بحرانی و خطرناک را به وجود آورده است. ولی جهالت، خودباوری، آشکار نبودن حقایق و پنهان بودن واقعیت ها توسط مدیران، دولتمردان و رسانه های غرب چندین برابر به این بحران دامن زده است. امروز نه تنها اعتبار و حیثیت مؤسسات اقتصادی و مالی بلکه اعتبار دولت ها و رسانه های بزرگ در حال تهدید است. حقیقت گوهر گمشده جهان سیاست و دنیای رسانه شده است.
در پائیز سال گذشته (سپتامبر ۲۰۰۸) وقتی که برای اولین بار اخبار ورشکستگی بانک ها و مؤسسات مالی آمریکا فاش گردید، مجله معروف و پرتیراژ هفتگی «نیوزویک» که متعلق به کمپانی رسانه ای روزنامه «واشنگتن پست» است، در همان هفته روی جلد و گزارش اصلی خود به بحران اقتصادی اختصاص داده و این تیتر را نوشت: «آنقدر هم (اقتصاد دنیا) بد نیست که شما فکر می کنید»، و اضافه کرد «بحران در وال استریت (مرکز مالی و بانکی آمریکا در نیویورک) به بازارهای دنیا سرایت نخواهد کرد و باعث سقوط بورس آنها نخواهد شد»، (مجله نیوزویک ۲۹ سپتامبر۲۰۰۸). در حقیقت در پائیز سال گذشته و ماه های قبل از فاش شدن ورشکستگی های مالی و اقتصادی مطالب و روی جلدهای بسیاری از رسانه های به اصطلاح معتبر غرب که مورد توجه نخبگان است از احتمال حمله نظامی آمریکا به ایران می نوشتند: «ایست (جنگ) بعدی در ایران؟» (مجله اکونومیست، ۱۰ الی ۱۶ فوریه۲۰۰۷)، «ضربت بازگشتی انقلاب (اسلامی ایران)» (اکونومیست، شماره اختصاصی در مورد ایران، ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۷)، «نگرانی دول کشورهای حاشیه خلیج(فارس) در مورد ایران و خرید اسلحه (۲۴ و ۲۵ فوریه ۲۰۰۷، روزنامه واشنگتن پست). آنچه این رسانه ها نمی نوشتند یافته های نظرسنجی مراکز خود غرب مانند «نظرسنجی زاگبی» بود که گزارش می داد «اعراب از بابت ایران کمترین نگرانی را دارند (واشنگتن، ۸فوریه۲۰۰۷). طبق این نظرسنجی «۶۱ درصد که شامل اکثریت ۶ کشور عربی می شود- معتقدند که تهران حق دارد فعالیت اتمی خود را ادامه دهد حتی اگر- آنگونه که اکثر مردم معتقد بودند- این برنامه برای توسعه سلاح های هسته ای طراحی شده باشد.» اکثریت قاطع پاسخ دهندگان در هر کشور به جز عربستان سعودی تنها راه را «استقرار صلح جامع» انتخاب کردند که شامل بیرون کشیدن سربازان آمریکائی از عراق، بیرون کشیدن سربازان آمریکائی از جزیره عربستان و توقف کمک های آمریکا به اسرائیل می شد.
امروز کاملاً آشکار شده است کشورهائی که وابستگی کمتری به سیستم بانکی و مالی سرمایه داری آمریکا و اروپا داشتند و سیاستگذاری مالی، تجاری و اقتصادی آنها مبنی بر خودکفائی بود، کمتر مورد آسیب و صدمه این بحران جهانی شده اند. در عین حال کشورهائی مانند اروپای شرقی و اعراب حاشیه خلیج فارس که گرایش فوق العاده ای به مراکز و سیستم بانکی و تجاری و اقتصادی آمریکا و اروپای غربی پیدا کردند بیش از سایرین از این بحران صدمه دیدند.
آشکار نکردن حقایق اقتصادی به علت انگیزه های سوداگری و منافع فردی و سازمانی یکی از مشکلات عصر جدید اقتصادی شده است. طرف دیگر این سکه سوءاستفاده سیاسی و جناحی از اخبار و اطلاعات مربوط به مسائل اقتصادی و مالی و بانکی است که در رسانه ها و توسط بازیگران سیاسی معمول گردیده است. گفت وگوی دکتر احمدی نژاد رئیس جمهور ایران دو روز قبل توسط رسانه ملی با مردم ایران در شفافیت هرچه بیشتر مسائل اقتصادی و ارتباط آن با مسائل بین المللی یک قدم مؤثر در اطلاع رسانی و تشریح مسائل داخلی و خارجی بود.

پروفسور حمید مولانا
منبع: کیهان

منبع : رجا نیوز