هنرپیشگی کلاشیست!

● بازیگری از دیدگاه مارلون براندو بازیگر اسطوره ای تاریخ سینما
هنرپیشگی كلاشیست! « از هنرپیشگی یك لولو درست كرده اند ، كه برای من بی معنی ست.هر كسی هنرپیشه است. آدم تمام روز دارد نقش بازی میكند.برای همه لحظاتی پیش می آید كه به چیزی فكر می كنند یا چیزی را احساس می كنند اما نمی توانند آن را نشان بدهند، پس رنج می كشند ، این خودش بازیگری است.
"برنارد شاو" گفته : فكر كردن یكی از بزرگترین كوشش های بشر بوده ، اما من فكر می كنم كه حس كردن این است .این كه انسان به خودش اجازه بدهد چیزی را حس كند مثلا عشق ، خشم ، تنفر و.... » « احمقانه ترین كتابی كه درباره ی بازیگری خواندم ، كتاب " آیین دوستیابی و تاثیرگذلری بر مردم " از "دین كارنگی" بود . این كتاب سرتاپا درباره ی كلاشی و حقه بازیست.هنرپیشگی هم فقط كلاشیه.بعضی از مردم پول كلاشی را می خورند....» « شما هم خوب می دانید كه هنر پیشه های سینما هنرمند نیستند.
یك رقاص هم می تواند چنین لحظاتی را برای انسان خلق كند . می تواند انواع و اقسام هیجانات را برایت ایجاد كند تا جنابعالی فكر كنی "نیرووانا" با همین هواپیمای ساعت دو هم آمده داخل خانه ات ، كه لزوما اینطوری نیست. » « آدمهایی هستند كه خیلی آرزو دارند هنرمند باشند ، اما فكر نمی كنم لیاقت چنین اسمی را داشته باشند . هیچكدام از هنرپیشه های سینما و تئاتر چنین لیاقتی را ندارند ....هیچكس را نمی شناسم. البته برای آنكه راضی باشند، می توانم به آنها بگویم هنرمند. مثل یك جور اصطلاح كلی ، اما وقتی صحبت از هنر های عظیم و باشكوه بشود ، هنری كه بتواند مسیر تاریخ را عوض كند ، هنری كه نمی شود در برابرش مقاوت كرد ، آن وقت این آدمها كجا هستند؟
هنرمندهای بزرگ زمان ما چه كسانی هستند؟ اگر می توانی یك نفر را اسم ببر .اگر به "رامبراند" و "بودلر" فكر میكنی ، یا مثلا خطابه های "اپیكتتوس" را گوش كنی، می فهمی كه كیفیت آدمها در زمانه ی ما با قدیم خیلی فرق كرده . الان ما هیچ غولی نداریم. "مائوتسه تونگ" آخرین بود.» «آخرین هنرمند بزرگ شاید صد سال پیش مرده باشد و ما انسانهای حقیر زیر پاهای عظیم او در حال حركتیم و دزدانه در جست و جوی گورهایی پست برای خود هستیم. »

نوشته شده توسط بونوئل

منبع : وب سایت سینمائی هنر هفتم