نگاهی دیگر به جنگ جهانی سوم

آیا می دانید در طول جنگ تحمیلی چه کشورهایی و چه نوع کمکهایی به رژیم جنایتکار بعثی کردند؟
اگر مایل بودید تا مطلع شوید که کشورهای: آمریکا، انگلیس، ایتالیا، فرانسه، چین، آلمان و ... چه کمکهایی را به دولت صدام کردند، به شما عزیزان توصیه می کنیم این مقاله را تا انتها به دقت مطالعه بفرمایید.
نبرد میان مصلحت و حقیقت را در صورتهای گوناگون می توان یافت. نمونه ای از این دو را باید در بیان حقیقت جنگ دید. درحالی که علاوه بر مصلحت، باید به تشنج زدایی نیز نگاهی داشت. از سویی باید این قطعه از حقیقت جنگ را بیان کرد که چه کشورهایی رژیم بعثی عراق را علیه ایران مسلح کردند و از سویی دیگر باید نگاهی هم به روایط فعلی با این کشورها داشت.گاه باید این حقیقت را گفت و هم مصلحت را دید. به نظر می رسد جمع میان این دو، زمانی است که شمه ای از حقیقت را بیانکرده باشیم. نگارنده اعتراف دارد آنچه در پی می آید، حقیقت را در کنار مصلحت نشانده، بی آنکه یکی را قربانی دیگر سازد. این نوشته لیست برخی کشورهایی است که در جنگ تحمیلی با هدف سرنگونی ایران اسلامی یا حداقل دریافت سود کلان مادی به حمایت های مختلف ار زژیم صدام پرداختند. مطالبی که از زبان دشمنان این انقلاب بیان شده یادآور کلام حضرت روح الله است که: «ما در جنگ مظلومیتان را به تمام جهانیان نشان دادیم.»
● آمریکا:
اگر چه حمایتهای دولت آمریکا ار رژیم صدام، صورتهای گوناگون، داشت و حتی به درگیری مستقیم با دولت ایران رسید؛ اما تنها به ذکر یک سند بسنده می شود. رادیو آمریکا در تاریخ ۲۲ مرداد ۱۳۶۹ به نقل از روزنامه نیویورک تایمز نوشت: «هزینه احتمالی همراهی دولت های بوش و ریگان با پرزیدنت (صدام) حسین به ویژه بسیار هنگفت می نماید. صرف نظر از احتمال بروز یک جنگ نفت، واکنش نیم بند آمریکا در برابر اقدام عراق به استفاده از گازخردل و گازهای فلج کننده اعصاب علیه ایران که نخست در سال ۱۹۸۴ گزارش شد و بمباران شهرهای ایران با موشک های بالستیک میان برد، به گسترش این گونه جنگ افزارها منجر شده و آمریکا را به یکی از دشوارترین و مبرم ترین مسائل در زمینه امنیت ملی روبرو کرده است». ریچارد آرمیتاژ یکی از مقامات ارشد وزارت دفاع آمریکا در دوره زمامداری پرزیدنت ریگان می گوید: «اشتباه ما این بود که در زمان اقدام عراق به استفاده از گازهای سمی و موشک های میانبرد برای یک اقدام بین المللی علیه آن پافشاری نکردیم». وی و برخی از مقامات آمریکا می گویند: «از آن جهت به پافشاری برای مجازات عراق اقدام نشدکه آمریکا امیدوار بود نفوذش را در عراق گسترش دهد و بر توانایی آن کشور برای پیگیری جنگ با ایران بیافزاید».
به نوشته این روزنامه دولت آمریکا چنین استدلال می رد که روابطش با بغداد بسود آمریکا است؛ زیرا بیم آن می رفت که ایران عراق را تار و مار کند ... اما به نوشته روزنامه نیویورک تایمز منتقدین می گویند که این سیاست به عراق این احساس را داد که هیچ کار ناشایستی مجازاتی نخواهد داشت و صدام را تشویق کرد که بر وحشی اش بیفزاید.
● انگلیس:
دولتی که سالها بعد از پایان جنگ ایران و عراق به بهانه دست یافتن دولت صدام به سلاح های کشتار جمعی، رژیم بعثی را ساقط کرد. این کشور یکی از حامیان جدی عراق در زمان جنگ با ایران اسلامی بود. کانال سوم تلویزیون انگلیس در آذر ماه ۱۳۶۹ گفت: «دولت انگلیس چند هفته بعد از کاربرد سلاح شیمیایی از سوی دولت عراق در حلبچه با اعزام یک وزیر کابینه به بغداد اعتبارات بازرگانی داده شده به دولت عراق را به دو برابر افزایش داد.»
● فرانسه:
اگر چه این دولت با ژست صلح طلبی، در ساقط کردن حکومت عراق دخالت نکرد؛ ولی در زمان جنگ دومین شریک تجاری، نظامی عراق پس از دولت شوروی بود. خبرنگار صدای آمریکا در گفت و گویی که با رئیس سابق اطلاعاتی و جاسوسی فرانسه انجام داد و در تاریخ ۱۵ مرداد ۱۳۶۹ پخش شد، گفت: «جت های جنگنده میراژ و موشکهای اگزوسه و هلی کپتر های تهاجمی و وسایل رادار از جمله تجهیزات نظامی است که طی شانزدهسال گذشته ازطرف فرانسه در اختیار عراق قرار گرفته است. در حقیقت بعد از اتحاد جماهیر شوروی، فرانسه دومین صادر کننده سلاح های نظامی خاورمیانه به حساب می آید. میزان فروش اسلحه به عراق به علت حمایت فرانسه از عراق طی جنگ ایران و عراق شدت یافت که اکنون با آشکار شدن اهداف تجاوز کارانه صدام حسین در کویت و خلیج فارس، منتقدین دولت فرانسه را به خاطر این کوتاهی نیز مورد انتقاد قرار داده بوده اند. پیرماریون که تا سال ۸۲ سرپرستی سازمان اطلاعاتی و جاسوسی فرانسه را عهده دار بود در روزنامه فیگارو چنین اظهار نظر کرده است که فرانسه می بایستی آگاهانه تر از اینها عمل می کرد. پیرماریون می گوید حیرت آور اینکه فرانسه حتی بعد از پایان جنگ ایران و عراق تقویت نیروهای نظامی عراق ادامه داده و به خاطر منافع مالی، خطرات عظیم استراتژیکی را نادیده گرفته است. پیرماریون می نویسد در سال جاری شرکت تولید الکتریکی تامسون که وابسته به دولت فرانسه است حدود صد و شصت میلیون دلار وسائل الکتریکی برای تعمیر رادارهای هواپیماهای ساخت شوروی عراق به بغداد فروخته است.»
● چین:
این کشور نیز یکی از حامیان دولت عراق بود؛ بطوری که روزنامه «اخبار مسکو» چاپ مسکو در دی ماه سال ۱۳۶۹ نوشت: «پکن ۱۵۰ دستگاه تانک «تی ۵۹» و «تی ۶۹» و همچنین ۸۰ فروند هواپیمای شکاری «یو-۷» در اختیار بغداد قرار داد.
● آلمان:
دولت آلمان بیشترین نقش را در تولید بمب های شیمیایی دولت بعثی داشت. جنایتی که هنوز نیز قربانیانی را از میان ایرانیان می گیرد. قربانیانی که گاه سن آنها کمتر از ۱۰ سال است و این سوغات شوم غرب را از بدن مجروح پدران خویش به یادگار گرفته اندو مجله «اشپیگل» چاپ آلمان در مهرماه سال ۱۳۶۹ نوشت: «شرکتهای تسلیحاتی آلمانی متعلق به گروه «ام.بی.بی» بیش از آنچه تصور می رفت در تقویت قدرت نظامی عراق دست داشته اند. بطور مثال یک سلاح ساخته شده توسط «ام.بی.بی» که موج انفجاری آن مشابه انفجار یک بمب کوچک اتمی است. از طریق مصر به عراق فروخته شده است. «ام.بی.بی» همچنین از طیق شرکت فرانسوی «اویرومیسایل» حدود ۱۰ هزار قبضه موشک ضد تانک سیستم میلان وهات و نیز ۱۰۵۰ موشک ضد هوایی رولاند به عراق فروخته است.»
● ایتالیا:
دولت نیز در این جنگ شرکت داشت. روزنامه «کوریره دلاسرا» چاپ ایتالیا در ۱۸ تیر ۱۳۶۹ نوشت: « ... ایتالیا طی دوران جنگ عراق علیه ایران انواع سلاح های نظامی و بخشی از تکنولوژی هسته ای و ابزار مورد نیاز سلاح های شیمیایی را در اختیار بغداد قرار داده بود. ایتالیا همچنین تکنولوژی موشکی را نیز در اختیار عراق گذاشته بود.»
● اردن:
دولت یکی از مهم ترین بنادر خویش را در اختیار عراق قرار داد تا این کشور بتواند راحت تر تجهیزات نظامی خویش را وارد سازد. شبکه تلویزیونی «ای.بی.سی» آمریکا در تاریخ ۲۰ شهریور ۱۳۶۹ نوشت: « این بندر به صورت محل ارتباط اضطراری عراق در تمامی دوران جنگ با ایران در آمده بود و اولین دلیل آن این بود که این بندر خارج از برد نیروی هوایی ایران قرار داشت.»
● عربستان:
این دولت از تمامی امکانات خود برای کمک به عراق بهره برد. شاهزاده «بندرین سلطان» سفیر عربستان سعودی در آمریکا در تاریخ ۲۴ مرداد ۱۳۶۹ در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: «رژیم آل سعود در سالهای پایانی جنگ عراق علبه ایران نقش واسطه را بین واشنگتن و بغداد بازی می کرد و اطلاعات نظامی ارزشمندی از تحرکات ایران در جبهه های جنگ را از منابع اطلاعاتی آمریکا به رژیم بغداد منتقل می کرده است ... در این زمان (سالهای آخر جنگ) عراقی ها بیش از همه چیز خواستار کمک ارتش آمریکا به عراق در زمینه اطلاعات و طرح ها و توصیه های نظامی در مقابله با ایران بودند و عربستان تمام این امکانات و حتی بیش از آن را برایشان فراهم آورد.» خدمات عربستانبه دولت عراق به حدی بود که «خالدبن سلطان بن عبدالعزیز» وزیر دفاع و فرمانده نیروی هوایی عربستان در شهریور ۱۳۶۹ گفت: «عراق که امروز قصد تجاوز به عربستان را دارد شاید فراموش کرده است که در زمان جنگ حتی نوشابه سربازان آنها را تامین می کردیم.»
● کویت:
این کشور خود قربانی کشوری شد که زمانی برای توانمند شدن آن تلاش می کرد. قدرتی که تنها دوسال پس از پایان جنگ با ایران، علیه این دولت بکار گرفته شد، حاصل این گونه حمایت ها بود. رادیو آمریکا به نقل از روزنامه «نیویورک تایمز» در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۶۹ گفت: «کویت در دوره جنگ ۸ سالهدر خلیج فارس معادل ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلار به عراق کمک مالی داد و علاوه بر حمایت از عراق در جنگ، از سال ۱۹۸۶ به بعد با اشباع عمومی بازارهای نفتی جهان، از افزایش بهای نفت بیش از ۱۵ تا ۱۷ دلار بابت هر بشکه جلوگیری کرد و به این ترتیب درآمدهای نفتی ایران را تقلیل بخشید.»
به این لیست طولانی امارات متحده عربی، شوروی، ترکیه، سوئیس، آرژانتین، شیلی، اتریش، برزیل، بلژیک، ژاپن را نیز باید اضافه کرد. رادیو آمریکا به نقل از روزنامه «واشنگتن پست» در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۳۶۹ گفت: «به نظر می رسد که هر کسی می خواست از سفره عراق چیزی ببرد. شوروی، فرانسه، چین و شیلی بخش اعظم تسلیحات عراق را فراهم کردند. آلمان غربی، فرانسه، بریتانیا، آمریکا، بلژیک، اتریش، سوئیس و برزیل ماشین آلات و مواد لازم را در اختیار عراق قرار دادند.
این حمایت های بین المللی با عث شد که دولت عراق در برخی از شاخه های نظامی حتی از دولت آمریکا نیز پیشرفته تر شود! رادیو آمریکا در هفتم آبان سال ۶۹ به نقل از یکی از کارشناسان خود گفت: «حتی در مقایسه با تاسیسات آمریکا، تاسیسات عراق بسیار پیشرفته هستند.»
آمریکا و انگلیس و سایر کشورهای هم پیمان آنان، هم اکنون در باتلاقی گرفتار شده اند که زمانی با امید از بین بردن نظام جمهوری اسلامی ایران آن را تهیه کرده بودند.
«و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون»

منبع : نوسازی